Bütünleme....

Merhaba Sevgili Hanımlar,
Üniversite 2. sınıf öğrencisiyim.Bu sene çeşitli psikolojik sorunlarım yüzünden derslerime konsantre olamadım.Annemin ablalarımın ve babamın defalarca uyarmasına rağmen onları dinlemeyip kötü arkadaşlar edindim.Ve de tam 3 dersten bütünlemeye kaldım :'( :'( Babam arkadaşlarım için "O kızlar sonunda senide kendilerine benzettiler" deyip başıma kakıyor.Haklı...Emekliliği geldi de geçti ama halâ benim için çalışıyor adam...Annem derseniz kocasını ve torununu bırakıp yanıma koşuyor.Ablam binbir zorlukla kazandığı parasıyla bana kıyafetler alıyor.Bende kaldığım için kendimi çok kötü hissediyorum.Sürekli ağlıyorum.Dersin başına oturuyorum içimi ümitsizlik ve geçemeyecekmişim gibi hisler kaplıyor.Boğuluyorum.Lütfen bana yardım edin..Akıl verin...

Çalış.Başka yolu yok.Ağlama ile hayat da geçmez ders de geçilmez

Bak öncelikle hatanın farkına varmışsın bu çok güzel bişey demekki bu hataların olgunlaşmana yaramış ders çıkarmışsın vakitlece. Bu gerçekten çok güzel yaşıtlarının farkedemediği ailenin senin için yaptıklarını da anlamışsın. Demek ki artık yetişkin sayılırsın sen. Tam bir yetişkin olman için gereken şey zor durumda bile olsan sorumluluklarını yerine getirmen. Güzelce çalış dersine sınavların bitince de ailenden özür dilersin sarılır öpersin geçer tüm sinirleri merak etme.
Ha sınavlarını veremesende elinden gelenin en iyisini yap ki ailenden özür dilerken ben hata yaptım sizi dinlemedim ama sonradan anladım bundan sonra daha çok çalışıp toparlıyorum diyebilesin.
Kısaca otur çalış bakalım dersine Allah zihin açıklığı versin sana

Sana ne kadar emek verildiğini görüyorsun.

Kıymet bilmez biri değilsin, ama kötü devam ettiğin sürece öyle görülürsün.

Çaresi belli.

üniversite birinci sınıftayken kötü bir olay yaşadım, peşimi bırakmayan psikopat eski sevgili, işin içine karışan babam ve karakolluk ardından mahkemelik oluşumuz... kabus gibiydi
ilk dönem finallerin hiçbirine giremedim. babam izin vermedi "kendine böyle birini layık görüyorsan okumaya hakkın yok" dedi eve kapattı beni. bütünleme zamanı insafa geldi ama şart koştu. "bir tek dersten bile kalırsan yine okul yok" dedi. 11 dersin hepsini verdim. aradan yıllar yıllar geçti. şimdi doktorasını bitirmiş bir araştırma görevlisiyim. Doktora kutlama yemeğini babam verdi. Bunun için kendisine teşekkür ettiğimde "asıl ben sana teşekkür ederim. inşallah evlatların da seni böyle gururlandırır" dedi.

bu anı benim için çok özeldi ve motive olman için anlattım. Lütfen motive ol şu sınavları ver ve önce kendini sonra babanı sonra da beni haklı çıkar olur mu?

Üç ders hiç birşey değil. Çalış, verirsin.

bende 2 sınıf ogrensym1 sınıftan 4 ders bu dönemde 1 ders var dıger 4 dersı seneye attım verırım dıye sıkma canını

Sadece derslerini geçmeye odaklan, kafanda birşey kurma, ümitsizliğe kapılma. Aç kitabını oku, ümitsizlik hissedersen ''bunları daha sonra düşüneceğim, şimdi dersime odaklanmam gerek'' de.