beş yıldır esim cezaevindeydi.. cezaevine girdiğimnde yakın kız arkadasımla ıkı senedir birlikte oldugunu ogrendim.. yalvardı beni bırakma diye.. acıdım.. cocuklarım var bırakamam dedim.. sonrasında hem ona hem cocuklarıma baktım. sonra oyle kotu bişey oldukı evli bir adama asık oldum.. esimden bosanmak istedim kabul etmedi... sevgilimse eger bosanırsan bende bosanırım zaten mutsuzum yeni bir hayat kurarız diye sürekli bosanmamı istedi.... artık kararlıydım bosanacaktım... sonra esim firar edip sırf bosanmak istiyorum diye beni bıcakladı... olümden dondüm.. hastanede iki ay kaldım..sevgilimse yanıma bile gelmedi... oda terk etti beni sanırım korkmuş... simdi calışmayı bıraktım ailemin yanındayım...ustelik terlk etme sebebide güya ben ondan baskalarıylaa da birlikte olmusum... simdi soruyorum... size ben napayım? sanırım ben sevmeyi bilmiyorum.. 3e yasındayım ve ikikere asık oldum.. ve hep yarıyolda kaldım.. sizce hayata nasıl tutunayım ki ben
