merhaba arkadaşlar bende bir eylül annesiyim 22 eylül 1994 yılında bir oğlum oldu başta herşey çok güzeldi ilk defa anne baba olmanın keyfini sürüyorduk taki bebeyimizde bir problem olduğunu öğrenene kadar evet benim 14 yaşında zihinsel engelli bir oğlum var adı özer önce kabullenemedik neden biz sorusunu sorduk kendimize ama çok şükür artık aştık bu konuyu onu çok seviyoruz önce biz kabullendik durumu sonra çevremizdeki herkese kabul ettirdik oğlum 9 yaşına gelene kadar başka bebek istemedik şimdi 5 yaşında bir oğlum daha var çok şükür sağlıklı abisinin hem arkadaşı hem en büyük yardımcısı bir yıl önce zorunlu bir ameliyat geçirdim kist ameliyatı çocuklarımda sezeryanla olduğu için bu üçüncü ameliyatımdı eşimle birlikte ilgiye sevgiye ve sağlıklı anne babaya ihtiyacı olan oğlumuzu düşünerek bir karar verdik ve kordonlarımı bağlattım hiç pişman değilim biz dört kişilik mutlu bir aileyiz hayattan zevk almayı biliyoruz bardağın boş tarafına bakıp üzülmektense dolu tarafına bakıp mutlu oluyoruz şimdi belki özürlü bir çocuğun var nasıl mutlu oluyorsun diye düşünenler olabilir hani her insan çocuğunu en güzel yerlerde görmek ister ( belki hakim ,doktor mühendis v.b) bende çocuğumun öbür dünyada melek olacağını düşünüyorum birde bu dünyadaki kötülüklerden bihaber çok mutlu sürekli gülümseyen sevgi dolu bir çocuk laf aramızda çokta yakışıklı beyazıt öztürke benziyor işte buda benim hikayem iyiki varsın iyiki bizimlesin canım oğlum