Çabuk bağlanıyorum.

noclearmind

WTF?
Kayıtlı Üye
12 Eylül 2014
3.786
6.952
158
Hayatımda ki her şeye o kadar çabuk bağlanıyorum ki sonrasında bana ciddi olarak acı veriyor.
Dayımın bi bebeği var, 1 aydir onlardaydım. Yengemle dayım çalıştığı icin bebeğe bi süre ben baktım. Bugün evime geldim daha yeni ama suan aklım o kadar onda kaldı ki. Acaba mamasina şunu koydular mı acaba unuttular mı kesin uyumamistir mizmizlanmistir vs vs.
Evden cikarken de gözyaşlarımı zor tuttum.. Sanki cocuk benim çocuğum da bi daha ömrümün sonuna kadar goremeyecekmisim gibi.
Hayatima kim girse fark etmez. Isterse bi kac aylık bi ilişki olsun bittiginde feryat fingana bağlıyorum. Olmaz yapamam alıştım gidemez.
Ve ya evimize kalıcı misafir gelsin diyelim gittiğinde üzülüyorum gibi oluyorum. Çok çabuk alisiyorum sanırım.. Bu durumu nasıl çözebilirim bilemiyorum..
 
üstteki espiriyi okumadım varsayarak))))) durumun kişilik meselesi. yani muhtemelen değışikliklerden de pek haz etmiyosun. eşya arkaďaş düzenin vs. başlarken kendine durumun gecici oldugunu hatrlatrsan belki bazi seylere cok baglanmazsin
 
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

Can YÜCEL

YAZMASAM DURAMAZDIM
 
Hayatımda ki her şeye o kadar çabuk bağlanıyorum ki sonrasında bana ciddi olarak acı veriyor.
Dayımın bi bebeği var, 1 aydir onlardaydım. Yengemle dayım çalıştığı icin bebeğe bi süre ben baktım. Bugün evime geldim daha yeni ama suan aklım o kadar onda kaldı ki. Acaba mamasina şunu koydular mı acaba unuttular mı kesin uyumamistir mizmizlanmistir vs vs.
Evden cikarken de gözyaşlarımı zor tuttum.. Sanki cocuk benim çocuğum da bi daha ömrümün sonuna kadar goremeyecekmisim gibi.
Hayatima kim girse fark etmez. Isterse bi kac aylık bi ilişki olsun bittiginde feryat fingana bağlıyorum. Olmaz yapamam alıştım gidemez.
Ve ya evimize kalıcı misafir gelsin diyelim gittiğinde üzülüyorum gibi oluyorum. Çok çabuk alisiyorum sanırım.. Bu durumu nasıl çözebilirim bilemiyorum..
Arabeski seviyorsun :kahve:
 
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

Can YÜCEL

YAZMASAM DURAMAZDIM
cokta iyi ettiniz yazarak :cry:
 
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

Can YÜCEL

YAZMASAM DURAMAZDIM
Cok severim bende :)
 
Cok iyidir, anne baba ayrı. Babayla görüş müyorum onun eksikligidir diye düşünüyorum belki..

Olabilir, hayatınızda bir şeyin eksikliği var ki böyle bir kişilik geliştirmişsiniz zamanla. Burada insanların yorumuyla çözebileceğinizi düşünmüyorum. Terapiye gitseniz faydalı olacağını düşünüyorum.
 
Olabilir, hayatınızda bir şeyin eksikliği var ki böyle bir kişilik geliştirmişsiniz zamanla. Burada insanların yorumuyla çözebileceğinizi düşünmüyorum. Terapiye gitseniz faydalı olacağını düşünüyorum.
Düşünüyorum aslında fakat çekiniyorum biraz. Psikologa gidip "bunun için mi geldin ne saçma dert" demesinden.
 
Düşünüyorum aslında fakat çekiniyorum biraz. Psikologa gidip "bunun için mi geldin ne saçma dert" demesinden.
Valla öyle deme .Önemli bir dert bu.Ayrılık acısı zindan olur sana mesela.
 
Düşünüyorum aslında fakat çekiniyorum biraz. Psikologa gidip "bunun için mi geldin ne saçma dert" demesinden.

Kesinlikle saçma bir dert değil. Size herhangi bir konu için gittiğinizde "Saçma" diyecek psikologa daha da gitmeyin zaten. Araştırın, yaşadığınız yerde "Klinik Psikoloji" konusunda uzmanlaşmış bir psikolog bulun ve terapi alın. Bir sürü insan terapiye gidiyor, arkadaşınızla konuşup rahatlamak gibi düşünebilirsiniz. Çekineceğiniz bir şey yok :)
 
Psikolog "Bunun için mi geldin " demez. Hatta derse o psikolog olamamıştır. Yanlış yerdesindir değiştirmen gerekiyordur terapistini. Ve evet astoria ya katılıyorum. Ailemizle ilişkilerimiz, özellikle de küçükken temel ihtiyaçlarımızı nasıl karşıladıkları ilerki yaşamımızı öyle veya böyle fazlasıyla etkiliyor. Çok çabuk bağlanmak gibi bağlanamamak da bir problem ve temelleri derinlerde. Dolayısı ile bu konuda bi terapiye gitmen, bu problemi terapistinin de yönlendirmesiyle çözmen çok önemli. Yoksa yaşamını cidden cehenneme çevirebilir. O nedenle çekinmene hiç gerek yok, terapistine de aynı bu şekilde anlat durumunu.
 
Back
X