Çalışan anneler

Prenses bella

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
5 Nisan 2023
4.424
14.247
138
27
Merhaba siteyi uzun zamandır takip ediyorum. Beni çok strese sokan bir konu var; çalışma hayatına dönmek.
Kısaca bahsedeyim eşimle 24 saat nöbet usulü çalışanlarız,6 aylık bebeğim var ve nöbetler şimdiden beni strese sokuyor nasıl olacak nasıl yapıcaz diye düsünüyorum.(24 aya kadar nöbet olmamasına rağmen şimdiden stresi sardı beni)
Ayda ortalama 8-9 nöbet yazın 9-10 olarak düşünün sizce;
-Eş ile farkli gunler tutup evde annenin yada babanın bakması mi (bu durumda evde 16-17gün denk gelmiyoruz)
-Kullanılabilcek ücretsiz izini kullanıp direk nöbete girmek mi yada öncesi 9-5 ile alıstırmak mı
-Eşim ile ayni gunler nobet tutmak mi (ayda 8 gün annemle kalacak bu durumdada)

Hangisi en sağlıklısı olur nasıl anlatabilirim nöbette olduğumu "anne işte akşam gelecek" durumu olmayacak bu travma yapar çok üzülür mü ? O kadar içim daraldı ki istifayı bile düşündüm borcumuz var orası ayrı. Atanmak için cok uğraşılıyor bende onlardan biriydim fakat Çok yıpratıcı fiziksel ve psikolojik zor bi mesleğimiz var bu derece istifa bile düsüncegimi inanin tahmin etmezdim
Birde sizce anne ve çocuk icin annenin her gün işe gitmesi mi yoksa nobetli calismasi mi zor olur ? Cevap yazarsaniz şimdiden teşekkür ederim
Telefondan yazıyorum yazım yanlışları olabilir şimdiden kusura bakmayın :)
 
Son düzenleme:
Sevgili meslektaşım,bu günler geçer canını sıkma.Soruna gelecek olursak ben eşimle dönüşümlü büyüttüm bizde aynı şekilde ikimiz sağlık çalışanımız 24 nöbet şeklinde çalışıp evden çıkarmadım çocuğumu.Yorulduk mu evet yıprandık mı evet ama evladım benim kurallarıyla nene dede şımartılması olmadan kendi ortamında oyuncaklarıyla mutlu bir bebeklik geçirdi ordan oraya sürüklenmek.Allah izin verirse 2. Çocuğumuda böyle büyütmeyi düşünüyorum.
 
Bebeğiniz kuracağınız düzene alişacaktır güzel anne.Hiç stres yapmayın.Zatrn 2 yaşında gelince bir büyük gibi olduğu gibi anlatın.Gayet anlıyorlar.2 çocuk büyüttüm çalışarak.2 yaş kızım okuldan geliş saatimi bilir.Baba akşam geliyor,ablam senden sonra okuldan geliyor der.
Neden niçin çalıştığımı kadar anlatırım.
Maşallah hiç peşime ağlamaları olmadı.
Büyük kızımda acemiydim pek anlamaz diye detaylı anlatmadım peşime ağladığı çok olurdu.
Demem o ki belli bir süre zorluk yaşayacaksınız evet ama kuracağınız düzen çok önemli.Bebekler rutini düzeni sever ve başta zorlanır ama sonra alişir inanın.
Tabi benim işim yarım gün mesleğinden dolayı.
Sizin için daha zor.
Bence nöbet değilde hergun ise gidip gelmeniz daha iyi olur gibi



 
Mesajınız için çok teşekkür ederim , eşimde çok ilgili ben bakarım diyor en azından 3,5 yaş olana kadar böyle çalısıp sonra ayda 3-4gün aynı güne yazdırırız büyür annende de rahat kalır diyor. Ne kadar süre bu şekilde devam ettiniz siz
 
 
3 yaşında kreş e başladı o zamana kadar böyle devam ettik.Hatta ben 24 ayı beklemeden nöbet tutmuştum bazı yerlerde izin veriyorlar.Süt izni de var ya bayağı az çalışıyordum.
 
Kızım 5 aylıkken işe başladım, ben gündüz eşim de gece çalışıyordu. Bize ilk zamanlar kv gelmişti ama olmadı bir hafta anca durabildi gitti. Sonra biz eşimle dönüşümlü baktık. Zor oldu mu oldu sıfır uykuyla işe gittiğimiz günler oldu vs ama çok güzel idare ettik. En güzel yanı da kızımla babası arasında inanılmaz bir bağ oluştu, yani yanlış anlaşılmasın zaten vardı fakat alt değiştirmek mama hazırlamak hani erkeklerin bebek büyütürken daha pasif kaldığı şeyler olur ya. Eşim de anne oldu diyebilirim. Kızımız şuan 18 aylık, eşime hiç söylemiyorum bile şu olacak bu yapılacak şu hazırlanacak.. Konudan biraz saptım ama, üzülmeyin bence güzel yanları zor yanlarından çok daha fazla sağlıcakla büyütün bebişinizi...
 
Çok saolun mesajlarınız yol gösterici oluyor
 
Beni surdaki sözleriniz çok etkiledi "kapıda beklerken üzüntümu hatırlıyorum," demek imkandan çok anne daha ağır basıyor
 
Beni surdaki sözleriniz çok etkiledi "kapıda beklerken üzüntümu hatırlıyorum," demek imkandan çok anne daha ağır basıyor
Evet malesef öyle fakat yinede hiç çalışmasaydı demedim dememde annem ayakları üzerinde duran bir kadın olmasa sefil olmuştuk cunku annem ve babam ayriydi. Bu yüzden kadın neden çalısmalı kısmını çok iyi biliyorum fakat diğer kısmada hakimim "ben mutluyum anne iyiki çalısıyosun iyiki istedigim her seyi alabiliyosun " diyen bir çocuğun annesi uzulmesin diye pembe yalanlar söylediğini de biliyorum :)
 
Önce biraz sakin ol ve yaşadığın kutsal anın tadını çıkar :)
Zaten istesende 2 yıl nöbet yok. Çocuğun 2 yaşına geldiğinde düşüncelerin fikirlerin değişecek şuan daha çok yolun başındasın.

Sağlık çalışanı çiftlerde gördüğüm 2 seçenek var. Baba nöbete devam eder. 2 yaşa kadar anne gündüz çalışır. Anne çalışırken bebeğe baba bakar, nöbet varsa ayda 3-4gün aile büyüklerinden destek alınır veya baba 24 yerine 16 çalışır.

2. Seçenek ise aile büyükleri veya bakıcı tutulur. Baba daha pasif rol alır. Çocuk daha şımarık olur. Aile büyükler evliliğe müdahil olabiliyor.

Gözlemlediğim kadarıyla anne baba işbirliği ile büyüyen çocuk daha sosyal, iletişime açık , şımartılmamış oluyor. Çöpe sıfır şeker, sıfır tv gibi kendi kurallarıyla devam edebiliyor. Eğer eşiniz çogu şeyi sizin üzerinize yıkmayıp hayatı ortak paylaşabilirseniz anne için çok konforlu oluyor. Tabi ki bu süreci kolaylaştırmak için haftada bir temizlik için yardımcı, ailelerden haftalık aylık yemek desteği vb olursa çok çok güzel gidiyor.
 
Nöbetlerin birkısmını denk getirseniz?
Haftada 1 olacak şekilde anneanneyle kalsa mesela.
Eş ilişkisi de önemli, çocuk da küçük.
Orta yol bulunabilir gibi geldi.
 
Haklısınız daha çok zaman var. Ama acemi annelik işte düsünüyorum simdiden
 
Ben 2 sene ucretsiz izin alıp sonrasında ise başladığımda direk nöbete girdim,eşimle farklı kurumlarda çalışıyoruz oda nöbet tutuyor ayda 4 yada 5 nöbet benim, 3 nöbet onun var gündüzleri krese gidiyorlar,akşamları ben nobetciysem babaları bakıyor.zaten gurbette başkada kimsemiz yok.Allah canlarına sağlık versin,bizde onlar için çalışıyoz.yetememe duygusu elbetteki oluyor ama bu dönemlerde geçecek.Onlara daha iyi bir gelecek sağlamak için çalışmak durumundayız,ben sırf bu yüzden istifa etmek olayına sıcak bakmıyorum,okumak zor,atanmak daha zor.Bugun çocuklar için mesleği bırakabilirsiniz ama bu çocuklar büyüyecek hep öyle kalacak değil.Hayatin ne getirecegi de belli degil.Yeter ki sağlık olsun.Calisip nöbette tutup bakar buyuturuz cocuklarimizi.Allah acılarını gostermesin
 
Amin kesinlikle öyle , istifayı düşünüp beni vazgeciren şey de bu zaten çok emek verdim çok çalıştım. Cevabınız için teşekkür ederim
 
Imkanlar..imkanlar..
Biz anneler dramatiE ediyoruz. Cocuklar bizim korktugumuz kadar tepki vermiyorlar :) biz cok duygusal yaklasiyoruz. Onlar daha dik oluyorlar bize gore.
Bence mumkun oldugunca anne veya baba evde olsun. Ama evliliginize de zarar vermeyin tabi. Oyle ayda 2 hafta gorusmemezlik olmasin. Karma bir duzen yapmaya calisin.
Siz endiseli olursaniz cocugunuz da uyum daglamakta gucluk yasar. Sizi aynalar. Net olup, inandiginiz bir plan yapin ve cocugunuza guvensizlik hissettirmeyin.
 
Çocuğunuz daha çok küçük.İhtiyaciniz yoksa biraz daha erteleyin çalışmayı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…