Çalışan anneler!

kucukdunya · 19 Mart 2013

Merhaba anneler, benim bebeğim 7 aylık. Gelecek hafta çalışmaya başlayacağım. Bebeğe bir bakıcı buldum. Kadın iyi birine benziyor. Benim bir arkadaşım da o kadına baktırmıştı çocuğunu. Ama emin olamıyorum bir türlü. Bebeğin gün boyu başka biriyle olacağını düşününce rahatsız oluyorum. Bir de ben İstanbul'dayım. Yani işe git gel nerdeyse 10 saat falan çocuk bensiz kalacak. Başka birinin de bakmasını istemiyorum. Yani aileden birinin. Kafam çok karışık, yardımcı olur musunuz? Siz neler yapıyorsunuz, içiniz rahat mı?

angel331042 · 19 Mart 2013

ben 3,5 aylıkkken bırakıp başladım çalışmaya zor inan hala alışamadım babaanne bakıyor ama keşke bakıcı bulsaydım şimdi bırakacak bakmayı birde bakıcıya alıştıracaz yakının olursa rahat rarhat şunu yap bunu yap diyemiyorsun onun için kadın güvenilirse zamanla alışırsın benim hala gel gitlerim oldu bazen akşam 8:30 lara kadar çalışıyoruz bunun düzelmesi için iş verenle konuşacam 6 gibi bırakırsa çalışacam değilse evde kızıma bakacam yoksa dayanamam ya 12 13 saat bana da zor bebeğime de zor bakalım hayırlısı

PembeHipopotam · 19 Mart 2013

Oğlum 3 ay 1 haftalıktı çalışmaya başladığımda. Öğretmen olduğum için emzirmeye geliyordum yani ders programım ona göre ayarlanmıştı. Bakıcımız ben okula başlamadan 3 hafta önce başladı gelmeye ki ben onu gözlemliyim o beni gözlemlesin vs diye. Ha noldu ama iki ay sonra bizi bıraktı ve ben yeni bir bakıcı buldum akşamına. Allah'ıma şükür işim rast gitti. Oğlum şimdi 8,5 aylık. Tepkilerini de belli ediyor zaten. Örneğin bakıı teyzesinin sesini duyunca havalanıyor ona hep gülüyor vs. Senin bebişin de büyümüş artık maşallah; tepkisini gösterir. Bir de bı işlerde denenmiş biri ile devam etmek çok önemli ki senin durumun da öyle. Çalışmaya alışan insana evde durmak zor gelir. O yüzden içini çürütmeden, birkaç gün deneyerek başlayın bence.

aryamm38 · 19 Mart 2013

kucukdunya .!.:
Merhaba anneler, benim bebeğim 7 aylık. Gelecek hafta çalışmaya başlayacağım. Bebeğe bir bakıcı buldum. Kadın iyi birine benziyor. Benim bir arkadaşım da o kadına baktırmıştı çocuğunu. Ama emin olamıyorum bir türlü. Bebeğin gün boyu başka biriyle olacağını düşününce rahatsız oluyorum. Bir de ben İstanbul'dayım. Yani işe git gel nerdeyse 10 saat falan çocuk bensiz kalacak. Başka birinin de bakmasını istemiyorum. Yani aileden birinin. Kafam çok karışık, yardımcı olur musunuz? Siz neler yapıyorsunuz, içiniz rahat mı?

Ben ve birçok çalışan anne bu söylediklerini yaşamıştır canım. Çok normal şuan bu korkuları yaşaman, kaygı taşıman, üzülmen... Ben de kızım 3 aylıkken başladım işe. Annem bizim eve geldi bizimle kalıyor ve o bakıyor kızıma. Ama başlarda o kadar zordu ki bu kararı vermek. İşe başlayınca işler değişti. Eşimle şöyle bir karar almıştık, eğer kızım zorlansaydı ben izne ayrılacaktım. Ama hersey o kadar kolay gelişti ki.. Kızım 1 haftada alıştı, tabi bende. Gerçi bizde şöyle bir kolaylık var, öğretmenim ben. 2 saatte bir eve geliyor, emziriyordum. İlk ay herkese içten içe çok kızdım işe başladım diye. Ama sonra iyiki başlamışım dedim ve diyorum. İşe başladıktan sonra kızımla daha kaliteli zaman geçiriyorum. Farklı ortama girdiğim için daha mutlu bi insan oluyorum e bu da ona yansıyor. Yani kısaca ben iyiki işe başlamışım dedim. Çünkü evim okuluma çok yakın, 3 e kadar çalışıyorum ve gözüm arkada kalmıyor. Bence güvenebilrceğin birini bulursan bütün sorunu çözmüş olursun.

naragaci · 19 Mart 2013

canım bende 7 aylıktı oğlum çalışmaya başladım
bakacak kimse olmadığı için 1.5 aydır bakıcı bakıyo. iyi kötü idare ediyoruz.
bebeğimi bırakmak çook zor oldu ama alışıyosun. dışarı çıkmak doğumdan sonra başlayan
hayatına renk kaatıyo. yani ev işleri yemek bebek vs. ama benim nacizane tavsiyem annen veya kızkardeşin varsa bakabilecek
hiç düşünme onlara bırak ben olsam 1 dk düşünmezdim ama maaleesef imkan yok.
bakıcıya alışmak daha fazla zaman alıyo. bakıcıyla herşeyi konuş bence. Allah
senin hepimizin yardımcısı olsun inşallah canım.

cincon · 20 Mart 2013

bende 3,5 aylıkken işe başladım annem çok yakınımda olduğu için bakıcı aramama gerek kalmadı şükür zaten işe başlamadan evvel hergün götürüyordum annemle zaman geçirmelerini sağladım böylece alıştı başladığımda çok küçük olduğundan çok zorlanmadık daha sonraki aylarda annenin yokluğuna alışması dahada zor oluyor çocuğun kendi annen olduğu zaman şunu şöyle yap bu böyle olsun diyebilyiorsun bakıcı olsa dahamı iyi olurdu dediğim günlerde olmadı değil ama sonuçta çocuğum annem ve babamın yanında çok mutlu sevgiyle şefkatle büyüyor buda yokluğumu bir nebze olsun azaltıyor bakıcı herşeyini dört dörtlük yapsa bile ailenin vereceği sevgiyi veremez bence şuan için durumumuz bu 1,5-2 yaşına geldiği zamanda yarım gün anaokuluna vermeyi planlıyorum hem çocuk farklı ortama girmiş olur yavaş yavaş eğitim almaya başlar hemde anneme kolaylık olur

kucukdunya · 20 Mart 2013

angel331042 .!.:
ben 3,5 aylıkkken bırakıp başladım çalışmaya zor inan hala alışamadım babaanne bakıyor ama keşke bakıcı bulsaydım şimdi bırakacak bakmayı birde bakıcıya alıştıracaz yakının olursa rahat rarhat şunu yap bunu yap diyemiyorsun onun için kadın güvenilirse zamanla alışırsın benim hala gel gitlerim oldu bazen akşam 8:30 lara kadar çalışıyoruz bunun düzelmesi için iş verenle konuşacam 6 gibi bırakırsa çalışacam değilse evde kızıma bakacam yoksa dayanamam ya 12 13 saat bana da zor bebeğime de zor bakalım hayırlısı

Evet yakınına direktif veremiyorsun. Bu kötü.

PembeHipopotam .!.:
Oğlum 3 ay 1 haftalıktı çalışmaya başladığımda. Öğretmen olduğum için emzirmeye geliyordum yani ders programım ona göre ayarlanmıştı. Bakıcımız ben okula başlamadan 3 hafta önce başladı gelmeye ki ben onu gözlemliyim o beni gözlemlesin vs diye. Ha noldu ama iki ay sonra bizi bıraktı ve ben yeni bir bakıcı buldum akşamına. Allah'ıma şükür işim rast gitti. Oğlum şimdi 8,5 aylık. Tepkilerini de belli ediyor zaten. Örneğin bakıı teyzesinin sesini duyunca havalanıyor ona hep gülüyor vs. Senin bebişin de büyümüş artık maşallah; tepkisini gösterir. Bir de bı işlerde denenmiş biri ile devam etmek çok önemli ki senin durumun da öyle. Çalışmaya alışan insana evde durmak zor gelir. O yüzden içini çürütmeden, birkaç gün deneyerek başlayın bence.

İnsan çalışak istiyor, süslenip dışarı çıkmak istiyor. Uzun zamandır saçlarımı sadece banyoda tarıyorum. Onun haricinde saç taradığım çok nadirdir.

aryamm38 .!.:
Ben ve birçok çalışan anne bu söylediklerini yaşamıştır canım. Çok normal şuan bu korkuları yaşaman, kaygı taşıman, üzülmen... Ben de kızım 3 aylıkken başladım işe. Annem bizim eve geldi bizimle kalıyor ve o bakıyor kızıma. Ama başlarda o kadar zordu ki bu kararı vermek. İşe başlayınca işler değişti. Eşimle şöyle bir karar almıştık, eğer kızım zorlansaydı ben izne ayrılacaktım. Ama hersey o kadar kolay gelişti ki.. Kızım 1 haftada alıştı, tabi bende. Gerçi bizde şöyle bir kolaylık var, öğretmenim ben. 2 saatte bir eve geliyor, emziriyordum. İlk ay herkese içten içe çok kızdım işe başladım diye. Ama sonra iyiki başlamışım dedim ve diyorum. İşe başladıktan sonra kızımla daha kaliteli zaman geçiriyorum. Farklı ortama girdiğim için daha mutlu bi insan oluyorum e bu da ona yansıyor. Yani kısaca ben iyiki işe başlamışım dedim. Çünkü evim okuluma çok yakın, 3 e kadar çalışıyorum ve gözüm arkada kalmıyor. Bence güvenebilrceğin birini bulursan bütün sorunu çözmüş olursun.

Yakın birinin gelmesini evin düzeni bozulur diye istemiyorum. Eşimle özel bir yaşantımız olsun istiyorum. Hem annem yalnız gelmek istemez. Babamı da getirir. Babam da emekli. sıkılır burda, bilmiyorum şimdilik.

naragaci .!.:
canım bende 7 aylıktı oğlum çalışmaya başladım
bakacak kimse olmadığı için 1.5 aydır bakıcı bakıyo. iyi kötü idare ediyoruz.
bebeğimi bırakmak çook zor oldu ama alışıyosun. dışarı çıkmak doğumdan sonra başlayan
hayatına renk kaatıyo. yani ev işleri yemek bebek vs. ama benim nacizane tavsiyem annen veya kızkardeşin varsa bakabilecek
hiç düşünme onlara bırak ben olsam 1 dk düşünmezdim ama maaleesef imkan yok.
bakıcıya alışmak daha fazla zaman alıyo. bakıcıyla herşeyi konuş bence. Allah
senin hepimizin yardımcısı olsun inşallah canım.

İnşallah, kafam çok karışık...

cincon .!.:
bende 3,5 aylıkken işe başladım annem çok yakınımda olduğu için bakıcı aramama gerek kalmadı şükür zaten işe başlamadan evvel hergün götürüyordum annemle zaman geçirmelerini sağladım böylece alıştı başladığımda çok küçük olduğundan çok zorlanmadık daha sonraki aylarda annenin yokluğuna alışması dahada zor oluyor çocuğun kendi annen olduğu zaman şunu şöyle yap bu böyle olsun diyebilyiorsun bakıcı olsa dahamı iyi olurdu dediğim günlerde olmadı değil ama sonuçta çocuğum annem ve babamın yanında çok mutlu sevgiyle şefkatle büyüyor buda yokluğumu bir nebze olsun azaltıyor bakıcı herşeyini dört dörtlük yapsa bile ailenin vereceği sevgiyi veremez bence şuan için durumumuz bu 1,5-2 yaşına geldiği zamanda yarım gün anaokuluna vermeyi planlıyorum hem çocuk farklı ortama girmiş olur yavaş yavaş eğitim almaya başlar hemde anneme kolaylık olur

Annen yakında olduğu için evinizin düzeni bozulmamıştır. Ne güzel. Bizimkiler uzakta. Diğer taraftan çalışmak da istiyorum. Uzun zamandır aynı kıyafetleri giyiyorum. Kendi paramla artık alışveriş yapmak istiyorum. Bir alışabilsek bakıcıya, gerisi gelir, ama bakalım... Herkese teşekkürler, biraz rahatladım en azından. Yalnız değilim.

aryamm38 · 20 Mart 2013

kucukdunya .!.:
Evet yakınına direktif veremiyorsun. Bu kötü.

İnsan çalışak istiyor, süslenip dışarı çıkmak istiyor. Uzun zamandır saçlarımı sadece banyoda tarıyorum. Onun haricinde saç taradığım çok nadirdir.

Yakın birinin gelmesini evin düzeni bozulur diye istemiyorum. Eşimle özel bir yaşantımız olsun istiyorum. Hem annem yalnız gelmek istemez. Babamı da getirir. Babam da emekli. sıkılır burda, bilmiyorum şimdilik.

İnşallah, kafam çok karışık...

Annen yakında olduğu için evinizin düzeni bozulmamıştır. Ne güzel. Bizimkiler uzakta. Diğer taraftan çalışmak da istiyorum. Uzun zamandır aynı kıyafetleri giyiyorum. Kendi paramla artık alışveriş yapmak istiyorum. Bir alışabilsek bakıcıya, gerisi gelir, ama bakalım... Herkese teşekkürler, biraz rahatladım en azından. Yalnız değilim.

Aynennn bütün yaşadıklarını yaşadım zamanında. Geçen yıl hamileyken oturup hıçkıra hıçkıra ağladığımı bilirim. Özel hayatımız kalmayacak birbirimizden uzaklaşacağız diye. Ama bakıcıya güvenme olayı şuan benim için daha zor. Annemle bile zaman zaman ters düşerken.Üstelik sandığım kadarda zor olmadı annemle yaşamak

Çalışan anneler!

Ayrıntılı Düzenleme

kucukdunya

Aktif Üye

angel331042

Aktif Üye

PembeHipopotam

Popüler Üye

aryamm38

Popüler Üye

naragaci

benim tatlı bebeğimmm

cincon

boranın annesi

kucukdunya

Aktif Üye

aryamm38

Popüler Üye

Benzer Konular