- 10 Haziran 2018
- 1.401
- 2.349
- 133
Konu sahibi, annelik bana göre değilmiş diyin rahatlayin bence, çoğu anne 7 aylık bebeği varken iş iş diye tutturmuyordur. Mecburiyet olur, kariyer olur, maddi sebepler olur tamam ama. Şartlar uygunken asgari ücretli iş için bu kadar ısrarın tek açıklamasi anneliğin size göre olmaması bence. Ömür boyu ev de kal çocuk bak denilmiş gibi tepki veriyorsunuz. Alt tarafı çocuk 2 yaşına gelene kadar, zaten 6 ayı bitmiş. Sosyalleşmekse mesele, kurslara gidin, spora gidinYa eşim aslında bakıcıya da karşı. Çünkü eşimin şuan tek düşündüğü, çocuğa 1-1.5 yaşına kadar benim bakmam. Çünkü çok küçük olduğunu, anne baba ikisinden birisinin illaki yanında olması gerektiğini, mutlaka birisinin sevgisini ilgisini sürekli hissetmesini istiyor.
Ben çocuğa anneanne ya da babaanne bakmalı dediğimde ise, kimsenin hayatına ipotek koyamayız. Herkes kendine zor bakıyor bir de zorla çocuk mu baktırcaz diyor. O zaman bakıcı bulalım bir tane, o baksın diyor.
Bende bakıcıya karşıyım. Eşim çocuğa fazla düşkün. Eminim ki bakıcı arama sürecimiz ciddi sancılı olur. E bir de neticede bakıcı gelecek. Yani işin doğrusu biraz da eşimi kıskanıyorum bu durumda işte
Tuhaf değil sinir bozucu benceNe tuhaf birisiniz cidden.
Sizin bebeğiniz erkek miydi kaç aylık olduHayır. Eşim bebek ve ev işleri ile ilgileniyor. Ama hala zor. Bebek gerçekten bayaaa zor :)
Evet erkek, dokuz gün sonra 3 aylığızSizin bebeğiniz erkek miydi kaç aylık oldu
Ankara hukuk mezunu arkadaşım bile doğum sonrası iki yıl evde dururken bu kadar düşünmemiştir ihaneti falan. Siz hangi üniversite/bölüm mezunusunuz?Okuduğum okula ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi.
Çocuğu eşiniz istedi diye mi yaptınız? Bana pek anne olmak istememiş gibi geldiniz.İşte herkes burada da farklı fikirler söylemiş. Yani benim de muallakta kalmam normal değil mi?
Evet maddi durumumuz çok şükür iyi ama ben nereye kadar çocuk bakabilirim ki? Okuduğum okula ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. Evde oturmak için mi okudun sen diyorum. Bazı arkadaşlar bunu anlamak istemiyor.
Yani eşime kalsa, altında araba var canın sıkılıyorsa, bin istediğin yere git diyor. Akşam ben işten gelene kadar kafana göre gez ama çocuk yanında olsun diyor, çocuktan sevgini mahrum etme diyor. Ama bu bana embesillik gibi geliyor.
Asistan olarak çalışıyorum. Maalesef yarı zamanlı imkanı yok.
Off doğurmasaydın o zaman ya ne kadar sinir bozucusun sanki o çocuğu zorla senin eline verdiler bak diye allah aşkına akıl var mantık var asgari ücret alacağın bir işte çalışacağına hiç çalışma ya maddi durum kötü olsa anlarım sırf senin psikolojin iyi olucak diye el kadar çocuğu yaşlı hasta insanlara emanet etmek nasıl bir vicdansızlık.Bunun şansla alakası nedir? Evet maddi olarak değil psikolojik olarak çalışmak istiyorum.
Boşuna mı okudum ben 4 yıl boyunca? yani hem ailem de bunu istiyor. ne var bunda?
Asistan derken akademik olarak asistan mi yoksa yönetici asistanlığı mi? Akademik olarak asistan ise bakıcı tutup okumalar yaparak, belki akademik bir dergiye yazı yazarak vs korelmeden bir buçuk sene gecirebilirsiniz. Yönetici asistanı iseniz dört sene okuduğun okula ihanet edecek bir meslek değil, alt tarafı asgari ücretle yönetici asistanlığı yapıyorsunuz. Güzelce çalışırsaniz yönetici olmayaacksiniz,yine asistan olacaksiniz. O işi kaybetseniz bir buçuk sene sonra başka bir firmada pekala aynı ise aynı maasla başlayabilirsiniz .İşte herkes burada da farklı fikirler söylemiş. Yani benim de muallakta kalmam normal değil mi?
Evet maddi durumumuz çok şükür iyi ama ben nereye kadar çocuk bakabilirim ki? Okuduğum okula ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. Evde oturmak için mi okudun sen diyorum. Bazı arkadaşlar bunu anlamak istemiyor.
Yani eşime kalsa, altında araba var canın sıkılıyorsa, bin istediğin yere git diyor. Akşam ben işten gelene kadar kafana göre gez ama çocuk yanında olsun diyor, çocuktan sevgini mahrum etme diyor. Ama bu bana embesillik gibi geliyor.
Asistan olarak çalışıyorum. Maalesef yarı zamanlı imkanı yok.
Bak kaybol git burdan valla yırtarım seni yazdıklarına bak yaİşte herkes burada da farklı fikirler söylemiş. Yani benim de muallakta kalmam normal değil mi?
Evet maddi durumumuz çok şükür iyi ama ben nereye kadar çocuk bakabilirim ki? Okuduğum okula ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. Evde oturmak için mi okudun sen diyorum. Bazı arkadaşlar bunu anlamak istemiyor.
Yani eşime kalsa, altında araba var canın sıkılıyorsa, bin istediğin yere git diyor. Akşam ben işten gelene kadar kafana göre gez ama çocuk yanında olsun diyor, çocuktan sevgini mahrum etme diyor. Ama bu bana embesillik gibi geliyor.
Asistan olarak çalışıyorum. Maalesef yarı zamanlı imkanı yok.
Çocuk 1 buçuk 2 yaşına gelene kadar onunla ilgilenmek, çalışmamak neden embesillik olsun?İşte herkes burada da farklı fikirler söylemiş. Yani benim de muallakta kalmam normal değil mi?
Evet maddi durumumuz çok şükür iyi ama ben nereye kadar çocuk bakabilirim ki? Okuduğum okula ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. Evde oturmak için mi okudun sen diyorum. Bazı arkadaşlar bunu anlamak istemiyor.
Yani eşime kalsa, altında araba var canın sıkılıyorsa, bin istediğin yere git diyor. Akşam ben işten gelene kadar kafana göre gez ama çocuk yanında olsun diyor, çocuktan sevgini mahrum etme diyor. Ama bu bana embesillik gibi geliyor.
Asistan olarak çalışıyorum. Maalesef yarı zamanlı imkanı yok.
Gerçekten yorumlara şaştım kaldım, konu sahibesine vuran vurana bencilsin diyenler ego mego diyenler saçma sapan çöp yorumlar yığını ... Konu sahibesi zaten evde 7aydır sıkılmış, çalışmak istiyor ne var bunda? çalışmayı seven insanlar için sürekli ev bir süre sonra basıyor gayet normal. Bu kadın anne oldu diye melaike konumuna mı yükselmiş oluyor, canı sıkılamaz mı, işini isteyemez mi, kariyerini isteyemez mi?
her zaman verdiğim bir örnek var, ben doktoradayken bizim gruptan bir postdoc abi çocuk sahibi oldu, karısı da bizim fakültedeydi. Önce birlikte izin aldılar bebekle vakit geçirmek için, sonra biri izin aldı diğeri evde kaldı, sonra değiştiler biraz babaanne-anneanne geldi baktı derken çocuk 1 yaşına geldi kreşe başladı. Kimse paralanmadan, hayatından vazgeçmeden, işinden gücünden olmadan gayet demokratik bir biçimde iş paylaşımı yaptılar, bebek de gayet güzel ve mutlu bir bebekti, anne de baba da bebek de mutlu mutlu yaşayıp gittiler.
Her şeyden önce bu konudaki babanın tavrı çok yanlış ve boş, gerçekten çözüm arayan insanlar oturur adam gibi seçenekleri konuşup tartar, surat asmaz. Ayrıca adamın evde durmanı istiyorum demesi de çok çok itici, bu kadının hamisi mi, babası mı onu yap bunu yap diyecek konu sahibesi de uyacakKonu sahibesinin isteklerinin hiçbir önemi yok mu??
Bu kadar aptalca ve ilkel yorumların olduğu bir konuya daha fazla yorum yapmak istemiyorum beni alıntılamayın. Nüfus kağıdında yazıyor cumhuriyet ama kafalar Afganistan, max Pakistan. Bu kafayla doğan her kadın anca köle yetişir şu toplumdan fazlası olmaz. Bari kadınlar şunu kadınlara yapmasın. Çocuk anneye mi zimmetli, babasının evinden mi getiriyor? Biraz anne bakmış işte, biraz baba da baksın büyüyünce de kreşe gider oldu bitti. Amma drama seviyorsunuz, dünyada tek çocuk yetiştiren insanlar sizler misiniz?? 7 aylık da çok küçük değil, o yaşta bebek kabul eden kreşler var gayet, babası da bakabilir çocuğa. Bir kaşığa mama döküp yedirecek biraz kaka temizleyeck bunu da yapamayacak mı sizce koskoca bir adam??
eşiniz haklı daha çok küçük ne bu acele bir zorunluluğunuz yokmuş en azından 2 yaş olup keeş çağına gelene kadar çocuğunuza sizin bakmanız sizin şartlarınızda en doğru olanArkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.
5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.
Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.
Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.
Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.
Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.
Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?
Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.
Ben yanlış mı yapıyorum acaba
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?