- 4 Ağustos 2016
- 2.442
- 4.160
- 53
- 34
- Konu Sahibi nisanyagmurumm
- #1
Merhaba arkadaşlar lütfen yapıcı ve anlayışlı yorum yapın. Sadece olumlu ve mantıklı fikir onerilerinize ihtiyacım var.
Üniversite mezunu ve formasyonu olan edebiyat ogretmeniyim. Ama mesleğimi yapamıyorum. Eşim özel sektörde çalışıyor. Benim de isteğim özel sektörde çalışmak. Eşim kpss yi kazan devlette çalış diyor. Ama ben özelde çalışmak istiyorum. Bugün uzun uzun konuştuk. nedenlerini sonuclarini... dört aylık bebeğim var.
Konusmalarimizi anlatıyorum.
Bebegimiz 6 aylık olunca işe girmek istiyorum. Boşuna okumadım . Hem ailem de çalışmamı istiyor. Sen de bir izin ver. Bak bir yıl kendimi deneyeyim belki kendim vazgecicem. Belki seni bebegimizi evimizi ihmal edicem. Böyle yaparsam sen istesinde çalışmam. Ama belki herşey çok güzel olacak iyi bir anne ve çalışan bir kadın olucam. Görmeme izin ver bu kadar katı ve net olma. Dedim.
Bu sefer bebeği bahane ediyor. diyor ki
Ben bebegimizi kimseye veremem guvenemem. Hem ilk basta cok az para verirler o para bakıcıya gider sen de boşuna çalışmış olursun yorulursun.
Ben diyorum ki
Bak hayat bu yarın ne olacağımız belli değil garantimiz yok. Kadının çalışması gereken bir devirdeyiz. Tek maaşla ev de arabada alamayız. Çocuğumuza iyi bir gelecek veremeyiz.
O da diyor ki
Ben daha çok çalışırım. Tatil de yapmam sen evde bebegimizle ilgilen.
Kızlar kusura bakmayın uzun oldu ama tam anlatmak istedim. Şimdi yol göstermeniz ve tavsiyeleriniz bana iyi gelecek. Şimdiden teşekkürler.
Üniversite mezunu ve formasyonu olan edebiyat ogretmeniyim. Ama mesleğimi yapamıyorum. Eşim özel sektörde çalışıyor. Benim de isteğim özel sektörde çalışmak. Eşim kpss yi kazan devlette çalış diyor. Ama ben özelde çalışmak istiyorum. Bugün uzun uzun konuştuk. nedenlerini sonuclarini... dört aylık bebeğim var.
Konusmalarimizi anlatıyorum.
Bebegimiz 6 aylık olunca işe girmek istiyorum. Boşuna okumadım . Hem ailem de çalışmamı istiyor. Sen de bir izin ver. Bak bir yıl kendimi deneyeyim belki kendim vazgecicem. Belki seni bebegimizi evimizi ihmal edicem. Böyle yaparsam sen istesinde çalışmam. Ama belki herşey çok güzel olacak iyi bir anne ve çalışan bir kadın olucam. Görmeme izin ver bu kadar katı ve net olma. Dedim.
Bu sefer bebeği bahane ediyor. diyor ki
Ben bebegimizi kimseye veremem guvenemem. Hem ilk basta cok az para verirler o para bakıcıya gider sen de boşuna çalışmış olursun yorulursun.
Ben diyorum ki
Bak hayat bu yarın ne olacağımız belli değil garantimiz yok. Kadının çalışması gereken bir devirdeyiz. Tek maaşla ev de arabada alamayız. Çocuğumuza iyi bir gelecek veremeyiz.
O da diyor ki
Ben daha çok çalışırım. Tatil de yapmam sen evde bebegimizle ilgilen.
Kızlar kusura bakmayın uzun oldu ama tam anlatmak istedim. Şimdi yol göstermeniz ve tavsiyeleriniz bana iyi gelecek. Şimdiden teşekkürler.