Herkese merhaba,
Böyle bir durumda ne yapardınız görüşlere ihtiyacım var. 4 yaşında bir oğlum var ve 1.5 senedir çalışıyorum. Oğlumdan önce de çalışıyordum.
Şöyle ki bu işimde yeni bir sektöre geçtim, bu 1.5 senede sürekli çalıştım, evde, geceleri vs. İngilizce çalıştım, kendi işimle ilgili çalıştım. Hırs yaptım yani, çalıştığım yer küçük bir şirket. İyi anlaşıyorum ofistekilerle. Projeler çok yoğun, bir de yurtdışı projesindeyim(dünyanın en iyi üniversitelerinden birinde bu proje). Her cuma akşamım eve gelince toplantıyla geçiyor, saat farkından dolayı onlarda öğlen saati olan toplantı bizde neredeyse gece oluyor. Yani uzun zamandır cuma akşamlarım da iptal.
Eşimin kendi işi, maddi açıdan sıkıntımız yok çok şükür. Sabah-akşam eşim alıyor oğlumu. Okula ya da annemlere o bırakıyor. Kendi işi olduğu için geç gidebiliyor tabi. Oğlumun okula alışma sürecinde ben olamadım bile, işe yeni başlamıştım. Yani hiçbir şeyiyle ilgilenemiyorum. İnanın çok yoruldum, mutsuzum artık.
Eşim geçen gün konuştu benimle, sen hiç yoksun ki. Gezmek istiyoruz, ben izin alamayacağım için gezemiyoruz, oğlum hasta oluyor pek izin alamıyorum, sürekli yorgun olduğum için cinsellik konusu bile bitti

bizim maddi kaygımız yok ki, sen istersen çalışma bu kadar stres altında çalışmana gerek yok, ayrıca çoğu akşamları ailecek bile bişey yapamıyoruz senin toplantıların yüzünden vs dedi. İstersen çalışma ama kendini geliştir, kendi işini kur vs dedi.
Kendi işimi kurmak istemiyorum, öyle girişken bir insan değilimdir. Ama düşününce hak verdim, çocuğuma, aileme vakit ayıramıyorum. Sürekli yorgunum, mutsuzum artık. Bekar olsam severek yapardım bu işi ama şuan hiçbir şeye yetemiyorum. Maaşım da pek iyi sayılmaz. Çalışmadığımı, kendime, çocuğuma zaman ayırdığımı, bol bol gezdiğimizi, spor yaptığımı falan hayal ediyorum hep

ama bu kadar çabaladım bilmiyorum ne yapmalıyım. Bu arada buradan ayrılırsam başka yerde başlamam, çünkü bu sektör böyle. Siz olsanız ne yapardınız?