merhaba biz canımın içini evlat edindik yakın çevremizin ve bazı arkadaslarımızın bundan haberi vardı ama kırk yılda bir görüstüğümüz ve görüşeceğimiz ve görüstüğümüz kişilere söylemek istemedik o kişilerden bir çift misafirimiz oldu erkek bayan ayrı oturduk bana o kadar çok soru sordu ki nasıl doğurdun kaç kiloyla dogurdun bebek kaç kilo doğdu hiç babaya benzemiyor nerde doğurdun hiç haberiimiz olmadı vs falan bende salak gibi şurda su sekilde şu kiloyla doğurdum falan filan takır takır söyluyorum ezberimi ama sorulardan çok bunaldım bende o kadar bebek görmeye gidiyoum bu soruları sormuyorum yani nedn bu kadar meraklı olyor insanlar anlayamıyorum neyse eşimle mutfakta karşılaştık dedim böyle böyle sorup duruyor birde bu arada 2 ay öncki fotolarına baktım hiç karnın yoktu falan diyor neyse esşime söyledim o da kocası biliyormuş canım dedi basımdan asağı kaynar sular döküldü düşündüm kocası sonra buna mutlaka söyler o sırada yaradana kurban olduğum acıktı mamasını hazırladım yedirecem emzirsene dedi bende yok dedim sonra emziririm bu arada bende az da olsa sütü gelen annelerdenim emzir canım benden mi utanıyorsun dedi gözlerim doldu durumu anlattım yalan söylemek istemezdim dedim ben tahmin etmiştim zaten dedi o an yalanım ortaya çıktığı için çok utanmısım ama onlar gidince düşündüm de1 kocası biliyorsa hanımın bilmeme ihtimali var mı 2 ilk tepkisi ben tahmin etmiştim zaten oldu hiç sasırma olmadı biliyoru ve ya tahmin ediyordu ama sırf benim ağzımdan laf almak için beni o kadar sıkıştırdı günahını da almak istemiyorum ama o gece canım cok acıdı insanlar neden bu kadar acımasız boun mu uzadı bunu yaptın diye eline geçti benim canımı o kadar yaktığın için seni allaha havale ediyorum cadaloz bana minik kurbağamla eşimle uzun mutlu huzurlu günler diliyorum yazımı okuyan arkadaslardan da bir isteğim var cevrenizdekilere söyleyin öğendiğinde ona yararı dokunmayacak soruarı sorup insanları sıkıntıya sokmasınlar herkes kendi içini bilir hayat zaten zor herkes için bir de biz birbirimize zorlaştırmayalım