Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
`maalesef bebegimi kaybettim` hamileligim suresince bu basligi gorunce gozlerimi kapatip sayfayi hizla gecmistim hep.Benimde basima gelebilecegini nereden bilebilirdim ki.Ilk denememdi ve ilk bebegimdi.8,5 haftalikken ultrasonda kalbi pir pir atan ve cok saglikli denen bebegimi 12,2 haftalik ultrason muayenesinde ogrendim ki yavrumun 10 haftalik minik kalbi durmus.Oysa ne umutlarla gitmistik..3 ay oldu diye derin bir ohh cekmis,artik tehlikeyi atlattim demistim.melegim hareketsizdi hemen anlamistim esime bakip aglamaya basladim..annem yanimizdaydi sok gecirdi.hepimiz aglamaya basladik.hastanede kurtaj olmayi beklerken dogum sancilari cektim..icimden ciger gibi parcalar cikti..dayanamamaya basladigim an acil olarak kurtaj yaptilar.Herkez hamileligimi biliyordu ve herkeze ayri ayri anlatmak,anlatirken yasamak kadar aci ne olabilir ki!Ama rabbiminde bir bildigi olmaliydi..sabrini verdi ve bugun 3 gun oncesine gore daha sakinim.patolojik incelemeye gonderdiler bebegimi ve bir kac hafta sonra kalbinin neden durdugunu ogrenecegim.Bu arada,5,5 haftalikken hafif kanamalarim baslamisti.son 2 haftadir acik kahverengi akintilarim vardi.ben basindan beri hic bulanti hissetmedim goguslerimde son gune kadar cok hassasti.ve basindan beri kasik agrilarim oldu.8 haftalikken kasik agrilarim durdu ve 9,5 10 haftalikken tekrar baslamisti.bebegimin kalbinin durdugunu hic anlayamadim..Rabbim,benim gibi bebegini kaybeden butun kadinlara sabir versin!Bizler ne kadar kutsal varliklariz,daha iyi anladim..
Çok üzüldüm başınız sağolsun rabbım acınızı dindirsin ve tez zamanda size evlat nasip etsin...
bebeğini kaybeden tüm arkadaşlarım başınız sagolsun hepinize gecmiş olsun
Rabbim birdaha evlat acısı göstermesin.![]()
`maalesef bebegimi kaybettim` hamileligim suresince bu basligi gorunce gozlerimi kapatip sayfayi hizla gecmistim hep.Benimde basima gelebilecegini nereden bilebilirdim ki.Ilk denememdi ve ilk bebegimdi.8,5 haftalikken ultrasonda kalbi pir pir atan ve cok saglikli denen bebegimi 12,2 haftalik ultrason muayenesinde ogrendim ki yavrumun 10 haftalik minik kalbi durmus.Oysa ne umutlarla gitmistik..3 ay oldu diye derin bir ohh cekmis,artik tehlikeyi atlattim demistim.melegim hareketsizdi hemen anlamistim esime bakip aglamaya basladim..annem yanimizdaydi sok gecirdi.hepimiz aglamaya basladik.hastanede kurtaj olmayi beklerken dogum sancilari cektim..icimden ciger gibi parcalar cikti..dayanamamaya basladigim an acil olarak kurtaj yaptilar.Herkez hamileligimi biliyordu ve herkeze ayri ayri anlatmak,anlatirken yasamak kadar aci ne olabilir ki!Ama rabbiminde bir bildigi olmaliydi..sabrini verdi ve bugun 3 gun oncesine gore daha sakinim.patolojik incelemeye gonderdiler bebegimi ve bir kac hafta sonra kalbinin neden durdugunu ogrenecegim.Bu arada,5,5 haftalikken hafif kanamalarim baslamisti.son 2 haftadir acik kahverengi akintilarim vardi.ben basindan beri hic bulanti hissetmedim goguslerimde son gune kadar cok hassasti.ve basindan beri kasik agrilarim oldu.8 haftalikken kasik agrilarim durdu ve 9,5 10 haftalikken tekrar baslamisti.bebegimin kalbinin durdugunu hic anlayamadim..Rabbim,benim gibi bebegini kaybeden butun kadinlara sabir versin!Bizler ne kadar kutsal varliklariz,daha iyi anladim..
`maalesef bebegimi kaybettim` hamileligim suresince bu basligi gorunce gozlerimi kapatip sayfayi hizla gecmistim hep.Benimde basima gelebilecegini nereden bilebilirdim ki.Ilk denememdi ve ilk bebegimdi.8,5 haftalikken ultrasonda kalbi pir pir atan ve cok saglikli denen bebegimi 12,2 haftalik ultrason muayenesinde ogrendim ki yavrumun 10 haftalik minik kalbi durmus.Oysa ne umutlarla gitmistik..3 ay oldu diye derin bir ohh cekmis,artik tehlikeyi atlattim demistim.melegim hareketsizdi hemen anlamistim esime bakip aglamaya basladim..annem yanimizdaydi sok gecirdi.hepimiz aglamaya basladik.hastanede kurtaj olmayi beklerken dogum sancilari cektim..icimden ciger gibi parcalar cikti..dayanamamaya basladigim an acil olarak kurtaj yaptilar.Herkez hamileligimi biliyordu ve herkeze ayri ayri anlatmak,anlatirken yasamak kadar aci ne olabilir ki!Ama rabbiminde bir bildigi olmaliydi..sabrini verdi ve bugun 3 gun oncesine gore daha sakinim.patolojik incelemeye gonderdiler bebegimi ve bir kac hafta sonra kalbinin neden durdugunu ogrenecegim.Bu arada,5,5 haftalikken hafif kanamalarim baslamisti.son 2 haftadir acik kahverengi akintilarim vardi.ben basindan beri hic bulanti hissetmedim goguslerimde son gune kadar cok hassasti.ve basindan beri kasik agrilarim oldu.8 haftalikken kasik agrilarim durdu ve 9,5 10 haftalikken tekrar baslamisti.bebegimin kalbinin durdugunu hic anlayamadim..Rabbim,benim gibi bebegini kaybeden butun kadinlara sabir versin!Bizler ne kadar kutsal varliklariz,daha iyi anladim..
`maalesef bebegimi kaybettim` hamileligim suresince bu basligi gorunce gozlerimi kapatip sayfayi hizla gecmistim hep.Benimde basima gelebilecegini nereden bilebilirdim ki.Ilk denememdi ve ilk bebegimdi.8,5 haftalikken ultrasonda kalbi pir pir atan ve cok saglikli denen bebegimi 12,2 haftalik ultrason muayenesinde ogrendim ki yavrumun 10 haftalik minik kalbi durmus.Oysa ne umutlarla gitmistik..3 ay oldu diye derin bir ohh cekmis,artik tehlikeyi atlattim demistim.melegim hareketsizdi hemen anlamistim esime bakip aglamaya basladim..annem yanimizdaydi sok gecirdi.hepimiz aglamaya basladik.hastanede kurtaj olmayi beklerken dogum sancilari cektim..icimden ciger gibi parcalar cikti..dayanamamaya basladigim an acil olarak kurtaj yaptilar.Herkez hamileligimi biliyordu ve herkeze ayri ayri anlatmak,anlatirken yasamak kadar aci ne olabilir ki!Ama rabbiminde bir bildigi olmaliydi..sabrini verdi ve bugun 3 gun oncesine gore daha sakinim.patolojik incelemeye gonderdiler bebegimi ve bir kac hafta sonra kalbinin neden durdugunu ogrenecegim.Bu arada,5,5 haftalikken hafif kanamalarim baslamisti.son 2 haftadir acik kahverengi akintilarim vardi.ben basindan beri hic bulanti hissetmedim goguslerimde son gune kadar cok hassasti.ve basindan beri kasik agrilarim oldu.8 haftalikken kasik agrilarim durdu ve 9,5 10 haftalikken tekrar baslamisti.bebegimin kalbinin durdugunu hic anlayamadim..Rabbim,benim gibi bebegini kaybeden butun kadinlara sabir versin!Bizler ne kadar kutsal varliklariz,daha iyi anladim..
canım çok ama çok geçmiş olsun..benimde ilk bebeğimdi fakat 8 haftalıkken 20 şubatta kaybettim bebeğimi. bende senin gibi hala yaşasaydı şu kadarlık olacaktık. yaşasaydı ikili test zamanımız gelmişti yaşasaydı artık karnım büyümüş olacaktı eşimde bende sevecektik onu diyip duruyorum. ama bunlar sadece düşünceyle kalıyor. bazen bende güçlüyüm beni çok seven bi eşe sahibim ben herşeyi atlatırım diyorum ama öle bi an geliyorki içimde alevler yanıyor yine kendimi ağlarken buluyorum. inan sokağa çıkmıyorum olurda hamile birilerini görürüm diye.benimde senin gibi kanamalarım olmuştu. ve bişey daha benimde hiç midem bulanmamıştı hamileliğim boyunca. ama göğüslerim çok acıyordu. 20 şubat sabaha karşı öle büyük bir ağrıyla uykumdan uyandım ki anlatamam. hemen wc ye gittim ve bebeğimi kaybettim. ama hala hastanede bile bi umudum vardı. belki düşen bebeğim değilidr diyordum ama bu sadece boş bi hayaldi işte.ben en son kalp atışı düşük yapmadan 2 gün önce duymuştum hep dedim ki sağlıksız olsaydı kalbi atmazdı. işte bilmeyince böyle düşünülüyormuş demek. bu sayfalarda okuyunca öğrendim.herşey yolunda gitsede hep bir risk varmış. senin dediklerine bir kez daha katılıyorum.benimde ilk ve beklenen bebeğimiz olduğu için bizde herkese sölemiştik.bebeğimiz için tebrik etmeye arayan herkes bebeğimizi kaybedince geçmiş olsuna aradılar.önceden güle oynaya telefonda konuşurken o günden sonra çalan her telefon içimi acıtmaktan başka hiçbir şeye yaramadı. insanlarada kızamıyordun ki seninle sevinirlerken onlara üzüntüme ortak olmayın aramayın denmiyor.benim ailem ve eşimin ailesi istanbulda yaşıyor.bizde iş nedeniyle başka şehirdeyiz. annemler gel biraz istanbula hava değişimi iyi gelir dediler. o kadar çok gitmek istedim ki ama insanlaarın beni görüp geçmiş olsun üzülme daha gençsiniz yine olur laflarını duymamak için hiçbir tanıdığım olmayan bu şehirde kalmayı tercih ettim.hep o günlerimi yanlız geçirdim hala da yanlızım. ama eskiye göre daha iyiyim. yaralar iyileşmiyor ama kabuk tutuyor. fakat o kabuk bir yere sürtününce nasıl sızlar nasıl yeni yara haline gelirse öle oluyor.tekrar acımaya yanmaya başlıyor. ama tek farkı eskisinden daha çabuk kabuk bağlaması oluyor.canım uzun oldu biliyorum ama acılarımız hepimizin acıları aynı. fakat duygu ve düşüncelerini kendiminkine öle benzettim ki yazdıkça yazdım. tekrar geçmiş olsun. allah hepimizin yardımcısı olsun.yaşadığımız son acımız olsun inşallah. sana bana hepimize sağlıklı hayırlı evlatlar versin.yavrularımızı kucağımıza almayı nasip etsin...
allah sanada ailenede sabır versin öncelikle.
herşeyde bir hayır vardır diye düşünüyorum inanıyorum.bende ilk gebeliğimde dış gebelik yaşamıştım hayati tehlikeyle hastaneye kaldırıldım sağ tüpümle birlikte alındı.şimdi 1,5 senedir uğraşıyoruz ki diğer tüpüm ameliyat yüzünden tıkalıymış birde üstüne rahim filmi kabus gibiydi allah kimseye yaşatmasın.
ama hep şöle düşünüyorum rabbim neylerse güzel eyler vardır diyorum herşeyde bir hayır belki doğacak çocuğum sakat olucaktı ya da başka bi problem olucaktı.ne bilim işte bir sürü şey düşünüyor insan.
üzülme diyemem insan çok üzülüyor ama bir an önce toparlanmak gerekli hayat çok kısa
ve pes etmemek lazım.
bu yolda uğraşan herkezin allah yardımcısı olsun.amin.