kızlar..benim canım çok yanıyor.bir evlilik yaptım yanlışlarını gördüm ama düzelir dedim ailesini sevdim kendisinide sevdim..evlendik ama hiçbişey yolunda gitmedi.yine yanlışlarına devam etti.yalanları dolandırmaları parayla alıp veremdiği bir şeyler vardı ..kumarada eğilimliydi..hepsini affettim ta ki kendi yaptığı yanlışı yine yalanlarla kapatmaya çalışması son noktayı koydu.hiç güvenemedim ne zaman güvensem arkamı dönsem bişeyler yaptı 6 aydırda işssizdi.çok arıyordum çok takip etmeye çalışıyordum ne yapıyor diye.iş arıyorduk ona nitekim girdi bir yeere patronun verdiği az parayıda iddaaya yatırmış.işte patladığım nokta buydu.benimde suçlarım vardı onun yaptığı şeyleri düzeltmek için evlemiş gibi itip kalktım her şeyi battı çok azarladım çook.kendimden nefret ettim ..şimdi vicdan azabı çekiuyorum ama bu tepkilerim ondan dolayı onun karakterinin olmayışından dolayı öyleydi deselerde canım çok acıyor.açtım davayı boşanıyoruz.ev dağıldı. kabaca anlattım haklımıyım haksızmıyım bilmiyorum.ama dayanamadım yaptıklarından.sevsemde bir ömür boyu bu güvensizlikle devam edemedim.çünkü kendi ailesi dahil yapma dediler oğlum yapma böyle dala vera ..ama kimseyi dinlemedi.beni görmezler yakalamazlar diye yapabildiğini yapmış bir adam Allahtandanda korkmadı hiç..şimdi ne arıyor ne soruyor ne ailesi ne başka birileri.ama duydum rahatım demiş ailemle ben.işsz bir adamın psikolojisini dusunebilirmusunuz diyormuş ama ben onun işi varkende neler yaptığını biliyorum.niye bu kadar mutsuzum haklı olduğum halde neden bu kadar duygusalım..