- 14 Aralık 2012
- 358
- 47
Merhaba arkadaşlar.
Canım biraz sıkıldı, sizinle paylaşmak istiyorum.Uzun oldu kusura bakmayın, elle tutulur şeyler değil ama birikince anlatmak istedim... Belki de ben fazla takılıyorum sadece gösterdiğim saygının, özenin aynısını bekliyorum başka da bir beklentim yok
Ben kayınvalidemle aynı apartmanda yaşıyorum. Fakat kendisiyle olması gerektiği kadar samimiyim. Yüzgöz olma durumu yok. Kayınbabam olmadığı için ramazanda her akşam iftara davet ettim, rahatsızlandı elimden geldiğince ilgilendim vs. Bunun dışında yememiz içmemiz ayrıdır. Bir kaç hafta önce görümcem geldi , kendisi de şehirdışında yaşıyor. Almaya gittik sabah 7de kalktık 7.15 de oradaydık, tam 45 dk otogarda bekledik. Bu problem değil fakat otobüsten inince çok beklediniz mi diye sordu eşimde evet bekledik diyince kaba bir şekilde amaaaan canım nolmuş beklediyseniz dedi. Hiç tepki vermedik. İlk olay bu.
Sonra eve geldik neyse durup durup her konuda siz çift maaşsınız, çift maaşsınız diye sürekli söylendi. Yine tepki yok bizde. Ben biraz tutumluyumdur (cimri değil) parayı kolay kazanmadığım için harcarken de rastgele harcayamam bunu o da bilir. Neyse ben yemeğe davet ettim bir akşam masa örtümü gördü aa ne güzelmiş dedi kaça aldınız dedi 35 lira abla dedim. Aaa size göre ne kadar da pahalıymış dedi. Ben yine bir şey demedim. Bayramda akrabaları geziyoruz yine bunlar çift maaş diyip durdu. Sanki multi milyarderiz gibi bahsediyor...
Bir akşam misafir geldi. Kayınvalidem anlatıyor. İşte çok hastaydım ben kızım gelince yeni yeni iyileşmeye başladım diye. Ki ben o yokken elimden geldiğince ilgilendiğimi sanıyorum. Öbürküler de meraklı tipler gelinin bakmadı mı diye sordular hemen. O da yok yok o da baktı sağolsun dedi bunun üstüne.
Ertesi akşam onlar bizi yemeğe davet etti, gittik. Yemek yedim görümcem içeri gitti telefonla konuşmak için. Kayınvalidem söze başladı. Görümcemin 1 kızı var 5 yaşında. Biz ablanla hamama gidelim diyoruz kızı da sana bırakırız dedik diye. Ben çalışıyorum bu arada ve bana müsaitmisin diye sormak yok. Ben de şakayla karışık aa anne aşkolsun belki ben de gelmek isterim hamama diyip güldüm.
Tek başına önemsiz şeyler fakat hepsi bir kaç günde olunca ben de ister istemez çektim kendimi. Eşime sen git ben yorgun oluyorum zaten demeye başladım bozulduğumu anladı o da. Eşim de benden habersiz inip uyarmış ama ne dediğini bilmiyorum. Bunun üstüne görümcem dün gelen arkadaşlarına laf arasında -bana bakarak- alıngan insanla uğraşmak çok zor dedi. Yine sustum.
Bu sabah erken tatile çıkacağız diye akşam vedalaşalım dedik indik, kayınvalidem yine aldı sazı eline bana bakarak yanlış anlamayın ama hadi gidin evinize ama sakın bak yanlış anlamayın diye üstüne basa basa söyledi. Ben de aman anne niye yanlış anlayalım ki dedim, ee alışmanız lazım dedi filan off içim şişti yine sustum.
Zor çok zor...
Canım biraz sıkıldı, sizinle paylaşmak istiyorum.Uzun oldu kusura bakmayın, elle tutulur şeyler değil ama birikince anlatmak istedim... Belki de ben fazla takılıyorum sadece gösterdiğim saygının, özenin aynısını bekliyorum başka da bir beklentim yok
Ben kayınvalidemle aynı apartmanda yaşıyorum. Fakat kendisiyle olması gerektiği kadar samimiyim. Yüzgöz olma durumu yok. Kayınbabam olmadığı için ramazanda her akşam iftara davet ettim, rahatsızlandı elimden geldiğince ilgilendim vs. Bunun dışında yememiz içmemiz ayrıdır. Bir kaç hafta önce görümcem geldi , kendisi de şehirdışında yaşıyor. Almaya gittik sabah 7de kalktık 7.15 de oradaydık, tam 45 dk otogarda bekledik. Bu problem değil fakat otobüsten inince çok beklediniz mi diye sordu eşimde evet bekledik diyince kaba bir şekilde amaaaan canım nolmuş beklediyseniz dedi. Hiç tepki vermedik. İlk olay bu.
Sonra eve geldik neyse durup durup her konuda siz çift maaşsınız, çift maaşsınız diye sürekli söylendi. Yine tepki yok bizde. Ben biraz tutumluyumdur (cimri değil) parayı kolay kazanmadığım için harcarken de rastgele harcayamam bunu o da bilir. Neyse ben yemeğe davet ettim bir akşam masa örtümü gördü aa ne güzelmiş dedi kaça aldınız dedi 35 lira abla dedim. Aaa size göre ne kadar da pahalıymış dedi. Ben yine bir şey demedim. Bayramda akrabaları geziyoruz yine bunlar çift maaş diyip durdu. Sanki multi milyarderiz gibi bahsediyor...
Bir akşam misafir geldi. Kayınvalidem anlatıyor. İşte çok hastaydım ben kızım gelince yeni yeni iyileşmeye başladım diye. Ki ben o yokken elimden geldiğince ilgilendiğimi sanıyorum. Öbürküler de meraklı tipler gelinin bakmadı mı diye sordular hemen. O da yok yok o da baktı sağolsun dedi bunun üstüne.
Ertesi akşam onlar bizi yemeğe davet etti, gittik. Yemek yedim görümcem içeri gitti telefonla konuşmak için. Kayınvalidem söze başladı. Görümcemin 1 kızı var 5 yaşında. Biz ablanla hamama gidelim diyoruz kızı da sana bırakırız dedik diye. Ben çalışıyorum bu arada ve bana müsaitmisin diye sormak yok. Ben de şakayla karışık aa anne aşkolsun belki ben de gelmek isterim hamama diyip güldüm.
Tek başına önemsiz şeyler fakat hepsi bir kaç günde olunca ben de ister istemez çektim kendimi. Eşime sen git ben yorgun oluyorum zaten demeye başladım bozulduğumu anladı o da. Eşim de benden habersiz inip uyarmış ama ne dediğini bilmiyorum. Bunun üstüne görümcem dün gelen arkadaşlarına laf arasında -bana bakarak- alıngan insanla uğraşmak çok zor dedi. Yine sustum.
Bu sabah erken tatile çıkacağız diye akşam vedalaşalım dedik indik, kayınvalidem yine aldı sazı eline bana bakarak yanlış anlamayın ama hadi gidin evinize ama sakın bak yanlış anlamayın diye üstüne basa basa söyledi. Ben de aman anne niye yanlış anlayalım ki dedim, ee alışmanız lazım dedi filan off içim şişti yine sustum.
Zor çok zor...