- 25 Ağustos 2006
- 368
- 2
arkadaşlar o kadar zor ki bu durum.sadece yazıp paylaşmak istedim.sözlüm şuanda ameliyatta ve ben kendı evimdeyim.yanında olamadığım için çok üzgünüm .2 saat önceden çağırmışlar ve amelıyat elbısesını gıy demişler aşkıma.yanında kımseyıde istememiş ki annesigili çağırmamış beklemsinler boşuna diye.bende çok kızdım ameliyat canım bu ınsan sözüne mi bırak onun kalkar gıder yanında.garip gibi kaldı bitanem orda .neysekii benim ısrarlarım sonucu arayıp çağırdı da içim rahatladı.ben her nekadar amelıyata girinceye kadar arayıp yalnız bırakmasam da yanında olup elini tutmak gibi değil kisenağlama burun ameliyatı oluyo.doktor basit demiş 1 saatlik birsey demiş ama bıde o 1 saati geçirmek yakını için ne kadar zor bilse...mirmirmirmir .sevgilim çok moralliiydi sesinden öyle anladım en azından.korkmuyorum diyodu da.ben çok endişeliyim.bırde annesı almıs telefonu gırerken aradım açtı kadın zor cıkıyo sesı ağlıyomuş.onu da öyle duyunca ben daha kötü oldumm.ağlama dua et diyorum ama kendımde ağlıyorummafoldumben.çok zor bişey bu ameliyat yaa.saatin geçmesini bekliyorum şimdi.dun geceden beri dua ediyorum onun için.allah'ım bir an önce sağ salim çıksın C A N I M :teselli:sadece paylaşmak istedim.
Son düzenleme: