Caresizlik…

Bu kaza da kendinizi mi suçluyorsunuz bu yüzden mi bebeğin sorumluluğundan korkuyorsunuz bakamazsam bişi olursa diye mi acaba istememe sebebiniz
Ilk zamanlar evet sucladim kendimi cok zor zamanlar gecirdim ama sukur atlattim, 7 sene oluyor annemi kaybedeli, tabiki insan hic bi zaman annesiz yasamak istemiyor ama alisiyor iste.. insanoglu… ama annemle bi alakasi oldugunu dusunmuyorum… ahhh bi bilsem okadar zor bi surec ki esimde cok zor durumda ne yapacagini bilmiyo beni hep uzgun ve aglarkwn goruyor… kac kere olmek istiyorum diye uykudan sicradigimi biliyorum, inanin cok zor evet belki anne olmayi hakketmiyorum ama bu durumda olmayi Kim ister cok aci cekiyorum… yasama sevincimi kaybetmis gibiyim…
 
Allah rahmet etsin annenize Belki yaşadığınız travmadan kaynaklıdır bir uzmandan destek alsanız hem kendinize hem bebeğinize yazık lütfen en kısa zamanda destek alın 😞😞
Allah sizden Bin kere razi olsun… ne oldugunu ne yapacagimi bilmiyorum… dua ediyorum allaha siginiyorum… elimden baska bisey gelmiyo… belki benim gibi ayni durumda olanlar vardir diye yazmak istedim… gececek demelerini bekledim ama sanki bi ben yasamisim gibi :(( Rabbim herkesin yardimcisi olsun.. herkesin gonlune gore versin… 💔
 
Çok ama çok büyük bir travma yaşamışsınız ama ilaç almadan atlattım diyorsunuz. Belli ki atlatamamışsınız öyle olduğunu sanmışsınız sadece bir şeylere tepki göstermiyor hale gelmek atlatmak olmuyor ki böyle büyük olaylar yardım almadan kolayca atlatılamaz. Halının altına supurulen kirler gibi orada bekler zamanı gelince bir yolunu bulup dönüşmüş halde ortaya çıkar sizinki de annelik korkusu olarak çıkmış ortaya muhtemelen bilinçaltı zihninizin size oynadığı oyunların sonucu.
Lütfen acilen destek alın. En hızlı sonuç veren tekniklerden biri EMDR dır travmada araştırın, bir uzmanla konuşup size uygun olup olmadığını sorun lütfen oturup bu durum geçecek diye beklemeyin, anne olmadan önce destek almaya başlamanız elzem
 
Allah sizden Bin kere razi olsun… ne oldugunu ne yapacagimi bilmiyorum… dua ediyorum allaha siginiyorum… elimden baska bisey gelmiyo… belki benim gibi ayni durumda olanlar vardir diye yazmak istedim… gececek demelerini bekledim ama sanki bi ben yasamisim gibi :KK43:( Rabbim herkesin yardimcisi olsun.. herkesin gonlune gore versin… 💔
Allah sizden de razı olsun ama tek başınıza atlatamiyorsaniz doğru olan destek almak sizin için kolay değildir elbette rabbim sizin de yardımcınız olsun 🤲😞 inşallah içinde bulunduğunuz psikolojiden en kısa zamanda kurtulursunuz 😊
 
Ilk zamanlar evet sucladim kendimi cok zor zamanlar gecirdim ama sukur atlattim, 7 sene oluyor annemi kaybedeli, tabiki insan hic bi zaman annesiz yasamak istemiyor ama alisiyor iste.. insanoglu… ama annemle bi alakasi oldugunu dusunmuyorum… ahhh bi bilsem okadar zor bi surec ki esimde cok zor durumda ne yapacagini bilmiyo beni hep uzgun ve aglarkwn goruyor… kac kere olmek istiyorum diye uykudan sicradigimi biliyorum, inanin cok zor evet belki anne olmayi hakketmiyorum ama bu durumda olmayi Kim ister cok aci cekiyorum… yasama sevincimi kaybetmis gibiyim…
Tek başına aşılacak bi durum değil niye bekliyorsunuz ki kendinizi düşünmüyorsanız o minicik günahsız yavruyu düşünün çok isteyerek olan bebişim bile (plansızdı ama üç yıl önce 35. Haftada kızımı kaybetmiştim sonra Allah bana yeniden bi melek yolladı )ona rağmen öyle yoruluyorum gözümden sakınırken gece uyanması emmek istememesi durup dururken ağlaması kızdığımda oluyor bunlar gerçekten sevgisiz katlanılacak şeyler değil iki aylık olmasına rağmen güldüğümü anlayıp gülüyor kızdığımı anlayıp dudak büküyor lütfen bebeğiniz için destek alın
 
Çok ama çok büyük bir travma yaşamışsınız ama ilaç almadan atlattım diyorsunuz. Belli ki atlatamamışsınız öyle olduğunu sanmışsınız sadece bir şeylere tepki göstermiyor hale gelmek atlatmak olmuyor ki böyle büyük olaylar yardım almadan kolayca atlatılamaz. Halının altına supurulen kirler gibi orada bekler zamanı gelince bir yolunu bulup dönüşmüş halde ortaya çıkar sizinki de annelik korkusu olarak çıkmış ortaya muhtemelen bilinçaltı zihninizin size oynadığı oyunların sonucu.
Lütfen acilen destek alın. En hızlı sonuç veren tekniklerden biri EMDR dır travmada araştırın, bir uzmanla konuşup size uygun olup olmadığını sorun lütfen oturup bu durum geçecek diye beklemeyin, anne olmadan önce destek almaya başlamanız elzem
Size cok cok tsk ederim desteginiz icin, inanin desteginizi kalbimde hissettim ❤️ Korkuyorum… Daha kotu olmaktan korkuyorum…. O yarayi desmekten cok korkuyorum… simdide kucuk bi cocuk dunyaya gelecek ve bana muhtac, ama ben kendime bile bakamiyorum… offf cok zor :((
 
Tek başına aşılacak bi durum değil niye bekliyorsunuz ki kendinizi düşünmüyorsanız o minicik günahsız yavruyu düşünün çok isteyerek olan bebişim bile (plansızdı ama üç yıl önce 35. Haftada kızımı kaybetmiştim sonra Allah bana yeniden bi melek yolladı )ona rağmen öyle yoruluyorum gözümden sakınırken gece uyanması emmek istememesi durup dururken ağlaması kızdığımda oluyor bunlar gerçekten sevgisiz katlanılacak şeyler değil iki aylık olmasına rağmen güldüğümü anlayıp gülüyor kızdığımı anlayıp dudak büküyor lütfen bebeğiniz için destek alın
Icim cok aciyor, inanin herkesten cok ben uzuluyorum bu duruma… 💔💔💔
 
Bence vakit geçirmeden aile dizimi yaptır. İnan inanma ama etkisini göreceksin. Ve çok iyi bir anne olacaksın. Sadece vakit kaybetme.
 
Herkese merhaba…
Lutfen beni yargilamadan yorumlarsaniz mutlu olurum… ben bu durumda olmaktan okadar mutsuzum ki, ama elimden bisey gelmiyor.. Cok aci cekiyorum, hic boyle hissetmedim… ben suan 26 haftalik hamileyim, 6 haftalikken bi konu acmistim bununla alakali, herkes gecer iyi olur yazmisti ama bi turlu mutlu olamiyorum… ben sirf esim mutlu olsun diye hamile kaldim, 6 senelik evliyim cok mutluyum esimi cok seviyorum, ama hic bi zaman cocuk dusunmedim, kendimi cocuklu bir hayatta goremiyorum… oldu artik ama benimseyemiyorum, karnimi dokunamiylrum, Hala alisamadim, istemyorum… cok kotu bi durum hergun agliyorum, tekmelerinden hoslanmiylrum napacam bilmiyorum, bi akil verin… 3 ay kaldi gunahsiz bi cocuk dunyaya gelecek ama ben sevinemiyorum sevemiyorum istemiyorum…. Icim aciyor…

psikolojik tedavi, her insanın zaman zaman ihtiyacı olabileceği bir şey. Herhangi başka sebeple tedavi olmak gibi. Öncelikle bunu kabul etmenizi, kendinize şevkatle davranmanızı ve bu yolda bir adım atmanızı tavsiye ederim.

Benim önerim ilaç tedavisinden önce klinik psikologla görüşmek. O sizi en doğru şekilde yönlendirecektir.
 
Back
X