Cennetteki Meleklerimize Yazdığımız Mektupları Paylaşalım

canım kızlarım meleklerim benim sizi çok seviyorum çok özlüyorum babanızla kavgalarım günden güne kötüye gidiyo artık benim onu her fırsatta suçladığım gibi oda beni suçluyo belkide bende suçluyum bilemiyorum bildiğim tek şey artık hiç bişeye hiç kimseye tahammülüm yok kurtulmak istiyorum işkence olan bu hayattan yavrularım siz meleksiniz sizin dualarınız kabul olur ne olur bana dua edin ben çok kötü biriyim galiba benim dualarım kabul olmuyo artık huzur istiyorum
 
bende evlat acısını yaşayanlardanım 24 haftalık bebeğimi kaybettim. 22 eylülde erken doğumla canlı canlı doğum birkaç dakika içerisinde öleceğini bilmek çok kötü ağlama sesini duymak hele ondan daha kötü yavrum annesinin kuzusu ciğerimin paresi bağrıma basmak doya doya o nur tenini içime çekmek nasip olmadı sen gittikden 3 gün sonra sütüm geldi yavrum onu vermek nasip olmadı geçen salı mezarına geldim yavrum nasıl bir acıdır dayanamk güç ama herşey Allahdan yavrum sen ordasın ben burda benden önce toprak sardı koynuna sütüm nasip olmadı ancak kevser ırmağından kana kana içersin güzel oğlum Peygamber efendimizin kanatları altındasındır inşallah ahirette buluşmak ümidiyle yavrum annesinin güzel bebeğim benim
 
sevgili map ve sinannuray ve varsa diğer umutsuz melek anneleri lütfen ağaçlar gibi tek seferde devrilmeyin,bizlerin arkası çok kuvvetli cennette en yakınlarımız kuzularımız cennet kokulu yavrularımız var lütfen başaklar gibi eğilsek dahi kalkmayı bilelim kaldırın güneşe doğru başlarınızı her şey geçecek mutlaka bir gün her acı dinecek ve yavrularımızla sonsuz ve sorunsuz bir yaşamımız olacak hem dua etmeye devam edin çalışmalara da... Rabbim 'Vermeyecek olsaydım istemeyi vermezdim' buyurmuş demek ki gönderecek istediklerimizi, bebeklerimizin kardeşlerini doya doya koklayıp emzireceğimiz, gülücükleriyle coşacağımız yavrularımızı gönderecek... lütfen karanlığa gömülmeyin hayat devam ediyor hem ben yavrumun mezarı sahipsiz bakımsız kalmasın diye dahi yaşamam gerektiğini düşünüyorum çünkü kuzumun benden ve babasından başka daimi ziyaretçisi yok....
 
Son düzenleme:
YAVRUM, fotoğraflarına ve videolarına baktığımda sanki ruhum bedenimden kaçmış da uzaklardan kendimi izliyormuşum hissine kapılıyorum. BEN SENDİM OĞLUM,SENİNLE ÖLDÜM OĞLUM...........
 
Son düzenleme:
hastanede kimseler adımı bilmezdi BERK BEBEĞİN ANNESİ idim ben,sen bana yeni bir kimlik kazandırmıştın,benim için en güzel kimliktin YAVRUM, ne güzeldi annen olmak....
 
çocuğun var mı sorusuna cevap vermek ölüm gibi ....ne sana 'yok ' demeye dilim varıyor ne de 'var' dediğim de kucağım doluyor ama sen varsın rüya gibi kısa sürmüş olsa da varlığın sonsuz bir yaşam için varsın...melek olduğu kabullenmiş görünsem de dışardan sen benim için her şeyden önce bir bebeksin, benim bebeğimsin...acımın ete kemiğe bürünmüş halidir aklımdan silinmeyen cansız bedenin...YAVRUM ,BEBEĞİM SEN VARSIN VE BEN BİR ÇOCUK ANNESİYİM....
 
Son düzenleme:
herkes yaşasaymış belki daha büyük bir olay olacakmış diye teselli verdi yavrum belki hayırsız evlat olacak dı belkide sakat kalacakdı diye teselli verdi. Sen benim parçamdın canımın cananıydın hayırsızda olsan hayırlıda olsan sen benim yavrumdun Herşeyin hayırlısını Allah bilir hayırsız veya hayırlı onu Allah bilir. Sakatda kalsaydın yaşama şansın olsaydı sen benim canımdın seni nasıl atabilir başıımdan savabilirdim yavrum. Şuanda 50 gün oldu ve senin etin kemiğin çokdan ayrıldı. Ancak bende burda kahroldum. Hiçbirşey mutlu etmiyor. Zevk vermiyor tad vermiyor ben çok mutsuzum yavrum. Ordan muhakkak üzülme anne diyorsun ben çok iyim diyorsun ancak ben hiç iyi değilim. Anneciğim sensizlik bana çok koyuyor ve Allahdan dileğim ahirette buluşturması
 
siz gerçeksiniz değil mi ben yalnız değilim değilmi bu acıları yaşayan bir ben değilim? bebeğimi doğuralı ve aynı gün toprağa vereli tam on gün oldu. Ağlamadığım bir günüm sabır için yalvarmadığım tek saniyem yok. 5 aylık erken doğum yaptım. yazılarınızı okumak derdime dert katmak şöyle dursun gözyaşımı dindirdi biraz olsun. özellikle kalbim2010 un yazdıkları ağlamamak ve kendimi içten içe suçlamamak için gayret edeceğim ki yavrum da üzülmesin. kendime şaşırıyorum şu an insan nasıl birisini tanımaz kendine yakın hisseder şu ana kadar yorumunu okuduğum herkesi çok sevdim hepinizden Allah razı olsun
 
ben de yavrumu on gun önce toprağa gönderdim ölü gibiyim neden oldu sebeb ne diye internetin başından ayrılmıyorum. 3 aylıkken kanamam oldu ilaçlarla falan durdu. sebeb eşi aşağıda dedi dr o yüzden. randevu günü tam 4 buçuk aylıktı yavrum gayet iyi dedi doktor sağlıklı. iki gün sonra gece uykumdan uyandım bir ılıklıkla. bol mıktarda su vardı. hastaneye yattım rahimde açıklık yoktu su gelmesi için hiç bir neden de. bekledik tamamlanır diye serumlar antibiyotikler faln. iki gun suyunda artıs oldu. sonrakı ıkı gunde. ama sonra olmadı. uzun sure yattım hastanede ve sonunda kalp atısları silikleşti ve doktor daha fazla bekleyemeyiz sen zarar görüyosun dedi. suni sancı ile doğurdum yavrumu . toprağa vermeden baktım heryerine doya doya babasının aynısı. öptüm bir kere ve örttüm üstünü. çok canım yanıyor. ölüm korkutmuyor artık beni. her gecen gun omrumden alıyor ama ogluma bır adım daha yaklastırıyor...
 
[ı]ölüm korkutmuyor insanı heleki minicik bebeklerimiz bizden önce tanıştıysa bununla nedırkı ölüm bizim için yavrularımıza kavusacagımız gun olucak önca anneciğim ahirette cannete gırmeyı mevlam nasıp etsın sonra peygamberımıze komsu olmayı ve kucagımda senın olmanı cok ıstıyorum rabbım nasıp eyler ınsallah dogal yoldan hamıle kalanlar sakın uzulup sızlanmayın enınde sonunda tekrar hamıle kalıp kucagınız dolucak ama benım sansım cok az 5 yıldır kucagımın dolmasını beklıyorum sakın uzulmeyın tabıkı evlat ıcınız acır en ufak muzıkle gozyaslar sel olur ama hayat devam edıyor keske demek ıstemıyorum artık kaderımde varmıs dıyıp onumuze bakalım tamam arkadaslar.........[/ı]
 
buraya yazsammı bilemedim ama 2 yıldır yaşıyor gibi gözüksemde içimi acıtan yokluğunu paylaşmak istedim.diğer annelerden farkım benim bir oğlum daha olmasıydı:5:
abin seni çook istedi tek kalmak istemedi hayatta senin kardeşlerin var sarıldığın babamında ya ben bu dünyada tek mi olucam .seni çok istedik tam 6 yıl uğraştık.sanırım çok büyük konuştum ASLA derdim tek çocuk kalacak seni istemedim.ama sonra senin için tam 6 yıl mücadele ettim.hiç ummadığım anda ben burdayım dedin daha sevinemeden baktım beni bırakıp gidiyorsun ne yaptıysak olmadı tutunamadın hayata :5:tam 2 yıl olucak ama ömrümün sonuna kadar 22 kasım aklımdan çıkmıcak sen gittiğinden beri annen 23 kasımda artık doğumgünü kutlamıyor :5:sen kalbimdesin inan hep aklımdasın:5:
 
meleğim ve aşkım benim bebeğim de tedavi ile olmuştu Rabbim şükürler olsun uğraştırmadı ama daha büyük bir acıyla imtihan etti o verdi o aldı biyopsi sonucum bugün çıktı ama daha alamadım çok korkuyorum bendeki bir sorundan erken doğum oldu diye Allah hepimizin kucağına yavrularımızı versin hem de bıktıracak kadar cok versin şimdi çok korkuyorum bir daha olmaz yada çok beklerim diye ama birini veren allah diğerlerini de verir senin sorununu sorsam çok ayıp etmiş olurmuyum bende polikistik over var haddimi aştımsa affet
 
oğlum, sensiz geçecek ikinci bayram;ameliyatın başarılı geçseydi ve kucağımda olsaydın babanla senin için koçlar kurban edecektik ...senin yaşayabilmen için kendimi kurban etmeye razıyken,sensiz yaşama imtihanı yazıldı anlıma,levhi mahfuzda yazılan silinmedi annen senin yerine ölemedi senden sonrada....ah yavrumun küçük kalbi ne kadar yaktın kalbimi ...küçük yumruklarını alırdım avuçlarımın arasına babası nasıl taşıyacak bu ameliyatı kuzumuz,yavrumuzun kalbinin büyüklüğü ne kadar ki, direnci ne kadar olsun ,yumruğu küçücüktü kalbin küçücük,..küçüktün kuzum bazı bebeklere göre gelişkin olsan da küçücüktün bebeğim...seni ağzındaki oksijen tüpüyle her gördüğümde nefes almaya utanırdım yanardı oksijenin gittiği her hücrem ,kalbime bıçaklar saplanırdı titrerdi bacaklarım çok zaman geçmiştir aklımdan dudaklarımı dayayıp minik dudaklarına son zerresine kadar içimdeki bütün oksijeni sana vermek ve rahat nefes aldığını görmek....pamuk ellerindeki ve ayaklarındaki iğnelerin ucu senin narin teninde dünyanın tüm iğneleri köküne kadar yüreğimdeydi ama acılarını çaresiz izledim....şimdi nefes almak hayat vermiyor bana , her soluk canımı acıtıyor ama yine de devam yaşamaya cünkü hayat imtihanla geçiyor..
 
Son düzenleme:
KAYRAM29 .!.:
ben de yavrumu on gun önce toprağa gönderdim ölü gibiyim neden oldu sebeb ne diye internetin başından ayrılmıyorum. 3 aylıkken kanamam oldu ilaçlarla falan durdu. sebeb eşi aşağıda dedi dr o yüzden. randevu günü tam 4 buçuk aylıktı yavrum gayet iyi dedi doktor sağlıklı. iki gün sonra gece uykumdan uyandım bir ılıklıkla. bol mıktarda su vardı. hastaneye yattım rahimde açıklık yoktu su gelmesi için hiç bir neden de. bekledik tamamlanır diye serumlar antibiyotikler faln. iki gun suyunda artıs oldu. sonrakı ıkı gunde. ama sonra olmadı. uzun sure yattım hastanede ve sonunda kalp atısları silikleşti ve doktor daha fazla bekleyemeyiz sen zarar görüyosun dedi. suni sancı ile doğurdum yavrumu . toprağa vermeden baktım heryerine doya doya babasının aynısı. öptüm bir kere ve örttüm üstünü. çok canım yanıyor. ölüm korkutmuyor artık beni. her gecen gun omrumden alıyor ama ogluma bır adım daha yaklastırıyor...
Genişletmek için tıkla...

başın sağolsun allah hayırlı sağlıklı uzun ömürlü evlatlar nasip etsin sana yazını okuyunca sanki kendimi gördüm ikinci meleğimde bende aynı senin yaşadıklarını yaşadım rabbim bize sabır güç versin
 
kalbim 2010 sen çok güçlü bi melek annesinin ben senin gibi değilim olamamda iki meleğimi kaybettim ve başka uğraşmak zorunda kaldığım sorunlarımda var güçlü bi insan değilim yaşadıklarım ağır geliyo kaldıramıyorum hayattan hiç bişey anlamıyorum
 
annen kaderine isyan etmiyor büyük Yazıcıya da.....sadece canı acıyor annenin kolay mı sanki sensizlik,bi sensiz kalsaydın da görseydin diyesim geliyor lakin olmaz kıyamam sana senin canın yanmasın daha fazla ...gerçi canının yandığını düşünmek istemiyorum öyle değilmiş zaten fakat ben senin annenim bebeğim acı çekmiş olma ihtimalin dahi en büyük acıdır bana...ah benim cennet kuşum,anneni babanı unutma yavrum ve ne kadar sevildiğini de................
 
Son düzenleme:
sinannuray .!.:
kalbim 2010 sen çok güçlü bi melek annesinin ben senin gibi değilim olamamda iki meleğimi kaybettim ve başka uğraşmak zorunda kaldığım sorunlarımda var güçlü bi insan değilim yaşadıklarım ağır geliyo kaldıramıyorum hayattan hiç bişey anlamıyorum
Genişletmek için tıkla...

arkadaşım güç dediğin şey hala aklını kaybetmemiş olmaksa ve bi şekilde hayata tutunmaksa ; evet, sanırım güçlüyüm ama inan bana bu yaşadığınız bunalımları ve hissettiğiniz çaresizliği hissetmediğim anlamına gelmez sadece ne yaratıcıyı ne de yaşadıklarımı anlamayanları suçlamıyorum ve tabiki kendimi....çünkü Yaratıcı kimsenin günahı için kimseyi yakmaz hele ki masum bir bebeği asla,...yaratıcı dahi bazı faturaları farklı isimlere kesmezken ben neden acılarımı anlamıyorlar diye birilerini suçlama gereği duyayım ki diyorum kendime bu da daha sağlam düşünmemi ve umut var olmamı sağlıyor velhasıl her şey bir anlam ifade eder ya şimdi ya da daha sonra hiçbir şey lüzumsuz yere yaşanmadı ve yaşatılmadı emin ol,bunda da var bir hayır....bu hayrı en yakın zamanda anlaman dileğiyle kaderdaşım...
 
Son düzenleme:
bazen benim de isyanlar geçiyor beynimden, Yaratıcı beni veya yaşamam gerekenleri yaratırken bana sormadı ki neden şimdi onun istediği şeyleri yaşıyorum hem etrafımda sağlıklı bir yavruyu haketmeyen bir sürü insan var ben bunu hakedecek ne yaptım ki vesayire vesayire....bir sürü can yakan kızgınlık sebebi olan cümle var beynimi ve kalbimi yumruklayan ama biliyorum ki ben acizim isyan etsem de Onu yok saysam da Ona rest çeksem de bunlar beni rahatlatmayacak, daha güçsüz olacağım oysaki ONA inanıp Ona sığındığımda rahatlıyorum , yavrum cennette ve çok mutlu bana da şefaat edecek, küçük oğluşumla bu alemden çok daha güzel bir alemde sonsuza dek sıkıntısız yaşayacağız, onu sonsuza dek hiçbir korku duymadan ve ondan sıkılmadan seveceğim diyorum ve ferahlıyorum.ayrıca unutma canım Yaratıcının her yazdığını ve yaptığını anlamak imkansız zaten ONU ve yaptıklarını tam manasıyla anlıyor olsaydık Onu, aklımızın sınırlarına sığdırabiliyor olsaydık Ona inanma ihyiyacı duymazdık çünkü ONUN yaşattığı her şeyi anlamamız demek Onu bizden biri yapardı ve basitleştirirdi...oysaki ben aklımın sınırlarına sığan bir varlığı kendimden vasıflı göremem onu büyük kabul edemem haliyle ona sığınmak da ondan medet ummak da beni tatmin etmez...halbuki ALLAH benim kabiliyetlerim ve anlayabileceklerimle sınırlı değil asıl ilim sahibi ve kudret sahibi O, ayrıca en büyük şefkat sahibi de O, neden onu suçlayarak ya da sorgulayarak vakit kaybedeyim ki hatalı bir sorunun asla doğru cevabı olamaz bu sebeple işlemler yaparak vaktimi ve gücümü harcamak istemiyorum..Allah her şeyi hakkıyla bilendir....
 
Son düzenleme:
belkide aklından şu geçiyordur 'ya Allah ve de diğer dünya diye bi şey yoksa bütün bunlar kuru teselliler ya da yanılsamalarsa' o zamanda şöyle düşün bunların varlığına inanarak daha güçlü ve huzurlu bir insan olarak yaşamış olursun bu dünyada, bence bu da bir kazançtır....
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Beyza Nur
MUCIZEME MEKTUBUM
Yorumlar
18
Görüntüleme
868
Beyza Nur
Beyza Nur
L
Cennet kuşuma mektup...
Yorumlar
4
Görüntüleme
1K
leylosvemecnun
L
M
  • Kilitli
Nolur okuyun bna yardim edin çok çaresizim:(
7 8 9
Yorumlar
174
Görüntüleme
14K
gul2016
G
I
Kızıma mektubum..
Yorumlar
2
Görüntüleme
476
ikincielci
I
P
Ben Anne oldum❤ Melegimle yeniden doğuş hikayemiz ❤ *normal dogum*
Yorumlar
17
Görüntüleme
4K
mutluannemutlubebekk
mutluannemutlubebekk
Back
X