Çevremdeki insanları düşünsüzce davranıp üzüyorum.

Betonarme · 10 Ağustos 2020

Merhaba. Çok çabuk stres olan ve stres altında kendini kontrol edemeyen biriyim ne yazık ki. Bu davranışımdan dolayı bana iyi davranan, seven insanları üzüyorum çoğu zaman. Kızıyorum, kırıyorum. Sonrasında çok üzülüyorum ve neden böyle yaptım diyorum ama bunu söylediğimde çok geç oluyor. Kendimi kötü bir insan olarak görüyorum artık. Bu huyumu değiştirmek istiyorum ama başaramıyorum. Sanırım bu nedenden dolayı ne evleneceğim ne de çocuğum olacak, başka insanları da üzüp mutsuz etmek istemiyorum. Benim gibi olup kendini değiştirebilen arkadaşlar varsa, özellikle sizden yardım ve önerilerinizi bekliyorum. Bu konuda neler yapabilirim? Değiştirebilir miyim kendimi?

lily86 · 10 Ağustos 2020

Ben de stres altinda bazen saglikli düşünemem insan o an o stresi yaratan unsuru çözmek istiyor en azindan ben öyleyim
Ama her ne olursa olsun kizip bağırıp kirici olmamaya özen gösteririm
Dürtülerimizi kontrol edebilmeliyiz
Bu konuda stres yönetimiyle ilgili eğitimler alabilirsiniz
Ya da kendinizin o stres anindaki halinizin farkina varmaya ve kendinizi kontrol etmeye çalışın
Zor ama imkansiz degil
Siz streslisiniz diye insanlar sizin nazinizi, kaprisinizi ya da öfkenizi çekmek zorunda değil

-Thanatos- · 10 Ağustos 2020

Bende sizin gibiydim. Etrafımdaki insanlara çok çabuk parlar çok çabuk sönerdim. Dilimin kemiği yoktu.
Artık bu huyumdan bıkınca bir doktora gittim, kendisi bana terapi önerdi.
Terapiyle biraz daha iyiyim, size de tavsiye ederim.

TheQueeninthenorth · 10 Ağustos 2020

Ofke kontrolu sorunum var. Onceden bu boyutta degildi. Son zamanlarda artti. Onerileri bekliyorym ben de.

lily86 · 10 Ağustos 2020

Oliviaa .!.:
Bende sizin gibiydim. Etrafımdaki insanlara çok çabuk parlar çok çabuk sönerdim. Dilimin kemiği yoktu.
Artık bu huyumdan bıkınca bir doktora gittim, kendisi bana terapi önerdi.
Terapiyle biraz daha iyiyim, size de tavsiye ederim.

Peki terapide ne oldu da bu durumu daha kontrol edebilir hale geldiniz?

-Thanatos- · 10 Ağustos 2020

lily86 .!.:
Peki terapide ne oldu da bu durumu daha kontrol edebilir hale geldiniz?

Öncelikle genel olarak sinirimin altında yatan nedeni bulmama yardımcı oldu.
Farkedemediğim şeyleri farketmemi sağladı.
Bir sinir anında nasıl davranmam gerektiğine dair önerilerde bulundu.
Onu dinliyorum, dinlediğim sürece daha iyiyim.
İnanın çevreden birisi doktorumun bana söylediklerini söylese sinirlenirim ciddiye almam ancak o bana 3.göz olarak tarafsız bir şekilde hatalarımı söylüyor ve ben onu haklı buldum. Onunla daha iyi hissediyorum kendimi.

lily86 · 10 Ağustos 2020

Oliviaa .!.:
Öncelikle genel olarak sinirimin altında yatan nedeni bulmama yardımcı oldu.
Farkedemediğim şeyleri farketmemi sağladı.
Bir sinir anında nasıl davranmam gerektiğine dair önerilerde bulundu.
Onu dinliyorum, dinlediğim sürece daha iyiyim.
İnanın çevreden birisi doktorumun bana söylediklerini söylese sinirlenirim ciddiye almam ancak o bana 3.göz olarak tarafsız bir şekilde hatalarımı söylüyor ve ben onu haklı buldum. Onunla daha iyi hissediyorum kendimi.

Teşekkür ederim cevabınız için, nasil bir surec ki iyi geliyor merak ettigim için sordum hem belki konu sahibesi arkadasa da faydasi dokunur.

-Thanatos- · 10 Ağustos 2020

lily86 .!.:
Teşekkür ederim cevabınız için, nasil bir surec ki iyi geliyor merak ettigim için sordum hem belki konu sahibesi arkadasa da faydasi dokunur.

Konuşuyorum. Genelde nelere sinirlendiğini anlatıyorum, sinirlendiğimde neler yaptığımı anlatıyorum. O da bana soruyor soruyor, genelde geçmişle alakalı soruyor beni yaralayan şeyleri birlikte buluyoruz, onunla konuştukça rahatlıyorum. Yani benim anlatmam çok olacak şeyler değil ama şunu söyleyebilirim gerçekten çok iyi geliyor. Üstünden bir yük kalkıyor gibi. Denemek isteyen olursa tavsiye ediyorum, belki sizin bugünkü sinirlendiğiniz olaylar geçmişteki olayların bir yansımasıdır. Mesela ben küçükken çok zorluk yaşadım, bundan dolayı herşeyin mükemmel olmasını istiyorum, en ufak hatada ortalığı birbirine katıyorum. İşte o da tam olarak bunun bana neden kaynaklandığını gösterdi, kendimle barışmam, kendimi rahat bırakmamı sağladı.

Dakikalikfikrim · 10 Ağustos 2020

bende hiç öfkemi belirtemiyırym hep içe içe, 4-5 aydır uyumuyorum

lily86 · 10 Ağustos 2020

Oliviaa .!.:
Konuşuyorum. Genelde nelere sinirlendiğini anlatıyorum, sinirlendiğimde neler yaptığımı anlatıyorum. O da bana soruyor soruyor, genelde geçmişle alakalı soruyor beni yaralayan şeyleri birlikte buluyoruz, onunla konuştukça rahatlıyorum. Yani benim anlatmam çok olacak şeyler değil ama şunu söyleyebilirim gerçekten çok iyi geliyor. Üstünden bir yük kalkıyor gibi. Denemek isteyen olursa tavsiye ediyorum, belki sizin bugünkü sinirlendiğiniz olaylar geçmişteki olayların bir yansımasıdır. Mesela ben küçükken çok zorluk yaşadım, bundan dolayı herşeyin mükemmel olmasını istiyorum, en ufak hatada ortalığı birbirine katıyorum. İşte o da tam olarak bunun bana neden kaynaklandığını gösterdi, kendimle barışmam, kendimi rahat bırakmamı sağladı.

Işte zaten şu an yaşadığımız, üstesinden gelemedigimiz ya da mükemmeliyetçi tavırlar sergiledigimiz şeylerin altinda hep başka bastirilmis duygular var. Kisinin bunu farkedip dönüştürmesi önemli.
Ben de bazi konularda kendimi torpulemeyi ve kabule gecmeyi öğrendim
Ben bunu okuyarak, videolar dinleyerek yapıyorum
Bir dönem psikoloğa gitmeyi denedim daha da sinir sahibi olup çıktım adam isi bıraktı en konusmaya ihtiyacım olduğu zaman ve baska psikolog önerdi
Ben de tekrar bastan herseyi yeni birine anlatmak istemedim cabuk sıkılıyorum :) ama simdi psikologa da gitseydim bu seviyeye gelemezdim belki diyorum
Ama sizi anladim ve iyi gelmesine sevindim.adiniza

-Thanatos- · 10 Ağustos 2020

lily86 .!.:
Işte zaten şu an yaşadığımız, üstesinden gelemedigimiz ya da mükemmeliyetçi tavırlar sergiledigimiz şeylerin altinda hep başka bastirilmis duygular var. Kisinin bunu farkedip dönüştürmesi önemli.
Ben de bazi konularda kendimi torpulemeyi ve kabule gecmeyi öğrendim
Ben bunu okuyarak, videolar dinleyerek yapıyorum
Bir dönem psikoloğa gitmeyi denedim daha da sinir sahibi olup çıktım adam isi bıraktı en konusmaya ihtiyacım olduğu zaman ve baska psikolog önerdi
Ben de tekrar bastan herseyi yeni birine anlatmak istemedim cabuk sıkılıyorum :) ama simdi psikologa da gitseydim bu seviyeye gelemezdim belki diyorum
Ama sizi anladim ve iyi gelmesine sevindim.adiniza

Aynen öyle.
Şuan verdiğimiz aşırı uç tepkilerin hemen hemen hepsi geçmişteki bir takım olayların ve duyguların bastırılmasından kaynaklanıyor.
Sizinde iyi olmanıza çok sevindim, kişinin doktoru kendisidir derler. Eminim ki devam ettiğiniz taktirde rahatsız olduğunuz çoğu durumunuzu törpüleyeceksiniz. Çok geçmiş olsun.

Sehlinam · 10 Ağustos 2020

Oliviaa .!.:
Konuşuyorum. Genelde nelere sinirlendiğini anlatıyorum, sinirlendiğimde neler yaptığımı anlatıyorum. O da bana soruyor soruyor, genelde geçmişle alakalı soruyor beni yaralayan şeyleri birlikte buluyoruz, onunla konuştukça rahatlıyorum. Yani benim anlatmam çok olacak şeyler değil ama şunu söyleyebilirim gerçekten çok iyi geliyor. Üstünden bir yük kalkıyor gibi. Denemek isteyen olursa tavsiye ediyorum, belki sizin bugünkü sinirlendiğiniz olaylar geçmişteki olayların bir yansımasıdır. Mesela ben küçükken çok zorluk yaşadım, bundan dolayı herşeyin mükemmel olmasını istiyorum, en ufak hatada ortalığı birbirine katıyorum. İşte o da tam olarak bunun bana neden kaynaklandığını gösterdi, kendimle barışmam, kendimi rahat bırakmamı sağladı.

Aslında normal hayatda herşeyimizi korkmadan anlatacağımız birisi olsa ne bu krizler olurdu, ne de terapilere ihtiyaç duyardık.

-Thanatos- · 10 Ağustos 2020

Sehlinam .!.:
Aslında normal hayatda herşeyimizi korkmadan anlatacağımız birisi olsa ne bu krizler olurdu, ne de terapilere ihtiyaç duyardık.

Evet, gerçi anlattığımız insanlar illaki taraflı olacağı için çok yardımcı da olamaz. En iyisi 3. Tarafsız bir göze anlatmak.

Sehlinam · 10 Ağustos 2020

Ben içime ata ata sağlımı yitiriyorum sonunda. Çok stresli biriyim, çabuk kızar, çabuk kırılırım. Ama etrafımdakiker fazla etkilenmesin diğe zamanla içine kapandım. Krizler geldiğinde kimseyle konuşmam, yüzlerine bakamam. Tabi anlarlar ama. Rahatça bağırıp çağıra bilsem belki rahatlardım. İşte beninde sorunum fazla kontrollü olmam.

Sesszlk · 10 Ağustos 2020

Betonarme .!.:
Merhaba. Çok çabuk stres olan ve stres altında kendini kontrol edemeyen biriyim ne yazık ki. Bu davranışımdan dolayı bana iyi davranan, seven insanları üzüyorum çoğu zaman. Kızıyorum, kırıyorum. Sonrasında çok üzülüyorum ve neden böyle yaptım diyorum ama bunu söylediğimde çok geç oluyor. Kendimi kötü bir insan olarak görüyorum artık. Bu huyumu değiştirmek istiyorum ama başaramıyorum. Sanırım bu nedenden dolayı ne evleneceğim ne de çocuğum olacak, başka insanları da üzüp mutsuz etmek istemiyorum. Benim gibi olup kendini değiştirebilen arkadaşlar varsa, özellikle sizden yardım ve önerilerinizi bekliyorum. Bu konuda neler yapabilirim? Değiştirebilir miyim kendimi?

Sesszlk · 10 Ağustos 2020

Aynı sorunu bende yaşıyorum ne yapmalıyım bilmiyorum sonrasında çok pişman oluyorum

Caglisko · 10 Ağustos 2020

Oliviaa .!.:
Konuşuyorum. Genelde nelere sinirlendiğini anlatıyorum, sinirlendiğimde neler yaptığımı anlatıyorum. O da bana soruyor soruyor, genelde geçmişle alakalı soruyor beni yaralayan şeyleri birlikte buluyoruz, onunla konuştukça rahatlıyorum. Yani benim anlatmam çok olacak şeyler değil ama şunu söyleyebilirim gerçekten çok iyi geliyor. Üstünden bir yük kalkıyor gibi. Denemek isteyen olursa tavsiye ediyorum, belki sizin bugünkü sinirlendiğiniz olaylar geçmişteki olayların bir yansımasıdır. Mesela ben küçükken çok zorluk yaşadım, bundan dolayı herşeyin mükemmel olmasını istiyorum, en ufak hatada ortalığı birbirine katıyorum. İşte o da tam olarak bunun bana neden kaynaklandığını gösterdi, kendimle barışmam, kendimi rahat bırakmamı sağladı.

Selam, sizde çok kendimi gördüm. Hangi ildesiniz acaba? İstanbul ise gittiğiniz yeri özelden de olur, bilgilendirebilir misiniz? Ben de bir dönem böyle bir terapi aldım ama yarıda bıraktım. Tam olarak o mükemmeliyetçilik bende de var çünkü.

-Thanatos- · 10 Ağustos 2020

Caglisko .!.:
Selam, sizde çok kendimi gördüm. Hangi ildesiniz acaba? İstanbul ise gittiğiniz yeri özelden de olur, bilgilendirebilir misiniz? Ben de bir dönem böyle bir terapi aldım ama yarıda bıraktım. Tam olarak o mükemmeliyetçilik bende de var çünkü.

Merhaba.
Hayır İstanbulda değil malesef. Ama İstanbulda çok sevdiğim değerli bir psikiyatri doktorum var, o da dinliyordu, öğütler veriyordu bana. İsterseniz onun adını verebilirim.

Olmaz derseniz istanbul içinde çok güzel doktorlar ve terapi merkezleri var.

Bu arada inanın bunu doktorsuz dahi aşabilirsiniz ama önce sinirinizin, mükemmeliyetçi kişiliğinizin altında yatan nedeni bulmanız gerek. Genelde geçmişten kaynaklanıyor bence, en azından bende öyle oldu. Biraz kendini dinlemek gerekiyor, eminim sizinde geçmişte aklınıza geldiğinde hemen aklınızdan kovmaya beyninizden silmeye çalıştığınız bir anı, bir an, bir olay vardır. Hah işte doktorum bana onu kovmayı değil, onunla barışmayı, onu kabul ettirmeyi öğretti. Yani mükemmelliyetçiliği aşmanın özü "ben buyum, bu kadarını yapabiliyorum, kendimi seviyorum, kendimle barışığım" diyebilmek.

Caglisko · 10 Ağustos 2020

Oliviaa .!.:
Merhaba.
Hayır İstanbulda değil malesef. Ama İstanbulda çok sevdiğim değerli bir psikiyatri doktorum var, o da dinliyordu, öğütler veriyordu bana. İsterseniz onun adını verebilirim. Olmaz derseniz istanbul içinde çok güzel doktorlar ve terapi merkezleri var.
Bu arada inanın bunu doktorsuz dahi aşabilirsiniz ama önce sinirinizin, mükemmeliyetçi kişiliğinizin altında yatan nedeni bulmanız gerek. Genelde geçmişten kaynaklanıyor bence, en azından bende öyle oldu. Biraz kendini dinlemek gerekiyor, eminim sizinde geçmişte aklınıza geldiğinde hemen aklınızdan kovmaya beyninizden silmeye çalıştığınız bir anı, bir an, bir olay vardır. Hah işte doktorum bana onu kovmayı değil, onunla barışmayı, onu kabul ettirmeyi öğretti. Yani mükemmelliyetçiliği aşmanın özü "ben buyum, bu kadarını yapabiliyorum, kendimi seviyorum, kendimle barışığım" diyebilmek.

Tabiki alabilirim onun da adını neden olmasın. Aslında bahsettiğiniz o aşamayı da bulmuştuk. Anı gibi değil ama -anı üzerinden yakalanan bir hissiyat diyim- bu şekilde bir karakter oluşturmama her şeyi mükemmel yapmaya kendimi zorlamaya itmiş beni, onu terapilerde keşfetmiştik. Aslında burdan bir adım sonrası da o hissi başka normal bir hisle değiştirerek örüntüyü yeniden kurmak olacaktı ama ben bıraktım o dönem başka bir takım saçmalıklar oldu hayatımda. Yarım kaldığı için de devam etti açıkçası bir farkındalık yaratmakla birlikte çözüme kavuşturamamış olduk. Ben halen özellikle yakın çevreme esip gürleyen, kafamdaki “mükemmel” olmadıkça insanlara “nasıl bunu böyle yapar/nasıl bunu düşünemez” diye yaklaşıp ortalığı velveleye veren bir insan olarak devam ediyorum malesef

1 aydan kısa süre içerisinde evleneceğim, evleneceğim insan dünya düşüncelisi, dünya naifi bi insan. Bu yönümü törpülemezsem onu da kırıp dökerim diye korkuyorum açıkçası.

-Thanatos- · 10 Ağustos 2020

Caglisko .!.:
Tabiki alabilirim onun da adını neden olmasın. Aslında bahsettiğiniz o aşamayı da bulmuştuk. Anı gibi değil ama -anı üzerinden yakalanan bir hissiyat diyim- bu şekilde bir karakter oluşturmama her şeyi mükemmel yapmaya kendimi zorlamaya itmiş beni, onu terapilerde keşfetmiştik. Aslında burdan bir adım sonrası da o hissi başka normal bir hisle değiştirerek örüntüyü yeniden kurmak olacaktı ama ben bıraktım o dönem başka bir takım saçmalıklar oldu hayatımda. Yarım kaldığı için de devam etti açıkçası bir farkındalık yaratmakla birlikte çözüme kavuşturamamış olduk. Ben halen özellikle yakın çevreme esip gürleyen, kafamdaki “mükemmel” olmadıkça insanlara “nasıl bunu böyle yapar/nasıl bunu düşünemez” diye yaklaşıp ortalığı velveleye veren bir insan olarak devam ediyorum malesef 1 aydan kısa süre içerisinde evleneceğim, evleneceğim insan dünya düşüncelisi, dünya naifi bi insan. Bu yönümü törpülemezsem onu da kırıp dökerim diye korkuyorum açıkçası.

Ayneeenn sizin gibiydim aynen. Fazlası yok eksiği var. Ben mükemmel olmaya çalışıyorsam herkes eksiksiz mükemmel yapacak diyerek en ufak hatada karşımdaki insanları yıpratırdım.
Ama sizi daha iyi anlıyorum, insan özellikle sevdiği insanı kırmak, dökmek, kendisinden soğutmak istemez. O yüzden mutlaka bir adım atmalı, yeniden başlamalısınız. Kendinizle barışmadan o huylarınızı törpüleyemezsiniz. Hani diyorlar ya öfkeli olduğunda içinden 10'a kadar say sinirin geçecek diye. Benim o sinir o 10 saniyede 100 kat artıyordu. Kendimle barışık olmadığım, kabullenemediğim için. Şimdi daha iyiyim, kendimle barışığım. Kilit noktanın bu olduğunu düşünüyorum. Sizde aksatmadan başlayın derim.

Çevremdeki insanları düşünsüzce davranıp üzüyorum.

Üye

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular