- 12 Mayıs 2011
- 226
- 118
- 133
- Konu Sahibi withoutname
-
- #1
Merhaba Hanımlar,
Ben yakın zamanda biriyle görüşmeye başlamıştım. Etrafımda çok fazla ilgilenen erkek olmasına rağmen bana güven veren biri pek olmuyor. Bu kişinin görüşme isteğini sevilen, saygı duyulan iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için kabul ettim. Başlarda her şey çok güzeldi. Nazik, ilgili, ağzımdan çıkan her kelimeye dikkat edip beni tanımaya çalışan, gittiği yerlerden bana yiyecek şeyler olsun ufak hediyeler olsun alan, tam ideal insan dediğim biriydi.Hayat görüşlerimiz de temel konularda aynı. Sadece o biraz daha iş-ev modunda evcimen, ben daha sosyal biriyim. 2-3 ay görüştük ve gelecek ile ilgili planlarına hep beni de dahil ederdi, yani niyeti ciddiydi sanıyorum.
Peki ne oldu diyeceksiniz. Onun söylediği bir söze kırılmam ile başlayan bir olay, benim fazla tepki vermem üzerine büyüdü, ve bu sırada şu tarz şeyler söyledi: "ben ne yapsam sana yetmiyor, yeterli gelmiyor. Sürekli diken üstündeyim. Rahat davranamıyorum..." İnanın öyle kaprisli, anlayışsız biri değilim ama bu konuşmayla fark ettim ki benim her sözümden farklı anlamlar çıkarmış, en ufak şeyleri kafasında büyütüp içten içe alınmış. Yaşı küçük olmamasına rağmen hayatına çok fazla kişi girip çıkmamış, bundan ötürü kızsal basit triplerden anlamıyor olduğunu düşündüm. 100 tane güzel, ona değer verdiğimle ilgili şey söylesem, o biraz olumsuz olan 101. ye odaklanıyor. İstiyor ki ben hiç bir olumsuz şeyden bahsetmeyeyim, onunla ilgili her konuda sonsuz memnun olayım. Fakat sonuçta iki farklı insanız ve benim de beklentilerim, alınganlıklarım, nazlarım oluyor arada. Ama o bu tarz basit şeyleri kafasında acayip büyüten biri, ve sanırım borderline. Biz bu tartışmadan sonra toparlayamadık ve görüşmeyi kestik. Ben daha sonra kendi hata payım olduğunu düşündüğüm için ve zamanla ona olan sevgime güvenip bu tarz basit şeyleri görmezden geleceğini düşündüğüm için tekrar görüşmek istedim. O da kabul etti fakat bu süreçte çok üzüldüğünü ve biraz zamana bırakmamız gerektiğini söyledi. Ben yaklaşık 15-20 gün kadar daha dikkatli özenli davrandım. Sürekli ona ne kadar değer verdiğimi söyleyip göstermeye çalıştım. O biraz daha tutuktu bu dönem, eskisi gibi değildi ama önemsemedim. Sonrasında bir gün onunla ilgili olumsuz bir konuşmanın etkisinde kalıp "sen olmazsan başkası olur" tarzında bir imada bulundum. Tabi ki hiç hoşlanmadı söylediğim şeyden ve ben de bu sefer alttan almayınca iyi geceler dileyip muhabbeti bitirdi. Ve yaklaşık 3 aydır hiçbir şekilde görüşmedik fakat sosyal medyadan beğeni yapmasa da beni hala takip ettiğini biliyorum. Açıkçası başlarda kızgındım, bir cümle için ilişki mi biter, bu kadar basit mi diyordum. Şuan ise bana güvenemediği ve gelecekte onun yanında olacağıma inanmadığı için bitmiş gibi geliyor. Bana çevreden olan ilginin farkındaydı çünkü. Ben ne hissettiğimle alakalı netim ama bunu ona hissettiremedim galiba. Sanki yeteri kadar emek vermedim gibi geliyor bana. Ekstra düşünceli, maddi manevi verici, iyi niyetli, güvenilir bir insanımdır. Bunları görmüş olmalıydı diyor bir tarafımda. Tekrar iletişim kurma konusunu düşünüyorum son zamanlarda ama çevremden olumsuz fikirler geliyor ve kararsızım. Bir sürü artısı var, ben gerçekten çok hoşlanıyorum ama sanki kolay vazgeçebilen ve fazla alıngan biri. Zamanla beni daha çok sever ve güvenir de bu durum değişir mi diyorum. Özellikle uzun ilişkisi olanlar ve evli olanlardan yorum bekliyorum. Teşekkürler şimdiden :)
Ben yakın zamanda biriyle görüşmeye başlamıştım. Etrafımda çok fazla ilgilenen erkek olmasına rağmen bana güven veren biri pek olmuyor. Bu kişinin görüşme isteğini sevilen, saygı duyulan iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için kabul ettim. Başlarda her şey çok güzeldi. Nazik, ilgili, ağzımdan çıkan her kelimeye dikkat edip beni tanımaya çalışan, gittiği yerlerden bana yiyecek şeyler olsun ufak hediyeler olsun alan, tam ideal insan dediğim biriydi.Hayat görüşlerimiz de temel konularda aynı. Sadece o biraz daha iş-ev modunda evcimen, ben daha sosyal biriyim. 2-3 ay görüştük ve gelecek ile ilgili planlarına hep beni de dahil ederdi, yani niyeti ciddiydi sanıyorum.
Peki ne oldu diyeceksiniz. Onun söylediği bir söze kırılmam ile başlayan bir olay, benim fazla tepki vermem üzerine büyüdü, ve bu sırada şu tarz şeyler söyledi: "ben ne yapsam sana yetmiyor, yeterli gelmiyor. Sürekli diken üstündeyim. Rahat davranamıyorum..." İnanın öyle kaprisli, anlayışsız biri değilim ama bu konuşmayla fark ettim ki benim her sözümden farklı anlamlar çıkarmış, en ufak şeyleri kafasında büyütüp içten içe alınmış. Yaşı küçük olmamasına rağmen hayatına çok fazla kişi girip çıkmamış, bundan ötürü kızsal basit triplerden anlamıyor olduğunu düşündüm. 100 tane güzel, ona değer verdiğimle ilgili şey söylesem, o biraz olumsuz olan 101. ye odaklanıyor. İstiyor ki ben hiç bir olumsuz şeyden bahsetmeyeyim, onunla ilgili her konuda sonsuz memnun olayım. Fakat sonuçta iki farklı insanız ve benim de beklentilerim, alınganlıklarım, nazlarım oluyor arada. Ama o bu tarz basit şeyleri kafasında acayip büyüten biri, ve sanırım borderline. Biz bu tartışmadan sonra toparlayamadık ve görüşmeyi kestik. Ben daha sonra kendi hata payım olduğunu düşündüğüm için ve zamanla ona olan sevgime güvenip bu tarz basit şeyleri görmezden geleceğini düşündüğüm için tekrar görüşmek istedim. O da kabul etti fakat bu süreçte çok üzüldüğünü ve biraz zamana bırakmamız gerektiğini söyledi. Ben yaklaşık 15-20 gün kadar daha dikkatli özenli davrandım. Sürekli ona ne kadar değer verdiğimi söyleyip göstermeye çalıştım. O biraz daha tutuktu bu dönem, eskisi gibi değildi ama önemsemedim. Sonrasında bir gün onunla ilgili olumsuz bir konuşmanın etkisinde kalıp "sen olmazsan başkası olur" tarzında bir imada bulundum. Tabi ki hiç hoşlanmadı söylediğim şeyden ve ben de bu sefer alttan almayınca iyi geceler dileyip muhabbeti bitirdi. Ve yaklaşık 3 aydır hiçbir şekilde görüşmedik fakat sosyal medyadan beğeni yapmasa da beni hala takip ettiğini biliyorum. Açıkçası başlarda kızgındım, bir cümle için ilişki mi biter, bu kadar basit mi diyordum. Şuan ise bana güvenemediği ve gelecekte onun yanında olacağıma inanmadığı için bitmiş gibi geliyor. Bana çevreden olan ilginin farkındaydı çünkü. Ben ne hissettiğimle alakalı netim ama bunu ona hissettiremedim galiba. Sanki yeteri kadar emek vermedim gibi geliyor bana. Ekstra düşünceli, maddi manevi verici, iyi niyetli, güvenilir bir insanımdır. Bunları görmüş olmalıydı diyor bir tarafımda. Tekrar iletişim kurma konusunu düşünüyorum son zamanlarda ama çevremden olumsuz fikirler geliyor ve kararsızım. Bir sürü artısı var, ben gerçekten çok hoşlanıyorum ama sanki kolay vazgeçebilen ve fazla alıngan biri. Zamanla beni daha çok sever ve güvenir de bu durum değişir mi diyorum. Özellikle uzun ilişkisi olanlar ve evli olanlardan yorum bekliyorum. Teşekkürler şimdiden :)