Bu bir ic dokus sadece
33 yaşında saglik personeliyim.suan yine hamileyim. Daha önce de 2 gebeligim oldu.ilki kendi vefat etti karnımda 6 aylık
2. Si de down sendromlu ve beyinde bir alanda büyümesi vardı.3 lu taramada risk çıktı. Genetik olarak da doğrulandı. 1.5 günde şok etkisiyle sonlandırma kararı verdik.o an sanki en doğrusu oydu.aksi gibi haberlerde hep istismar edilen bu bireyler,darp edilenler vb okudum.kiyamadm oğluma.benden sonra ziyan olursa diye. 100 kişiye sordum. Sen olsan nazardan diye. 1.5 günde alındı bu karar.
Ama.simdi (aslında 1.5 sene oldu bu surec) düşünüyorum da ellerim kırılsaydı da o imzayı atmasaydım.cennet kokumu kendi ellerimle ittim.dayanamiyorum,nefes alamiyorum. Bu surecte aglamadığım tek günüm olmadı.meger ne büyük bir keşke yi ve vicdan azabını hayatıma sokmuşum. Ben anne olmayı haketmiyorum. İnsan rabbinin verdiği imtihani ,cennet meyvesini eliyle iter mi. Ben yaptm işte
.hergun canım yanıyor.zamani geriye alabilsem keşke.ama nafile. Rüyalarımda saçımı okşuyor oğlum. Beni affet annecim diyorum
. Bugün 3 lu taramam vardı yine.gecen sene aynı koltuğa oğlumda uzanıp muayene olmuştum.o anlar geldi aklıma.agladim yine. Ben muayene olurken terminasyon onayı için hocaya geldiler.bebekte skolyoz vardı.terminasyon yapılacak. Anneye haykırmak istedim. Yapma, acısı bir ömür geçmeyecek diye.
Karnimda kizim tekme atiyor suan. Abine sahip cikamadim diyorum. Kendi dünyamda kendi cehennemimi oluşturdum
Rabbimin huzuruna nasıl çıkacağım bu günahla. Katilden ne farkım var.o an tibbi bir işlem gibi gelen şey,suan idrak edebiliyorum.
Olur da burayı okuyorsa benim gibi olan biri, nolur yapma. Baktığın her yerde herseyde onu goreceksin. İçin kan ağlayacak. Nolur yapma.
Maşallah diyelim 
