- Konu Sahibi durumunannesi
- #1
merhaba kızlar.aslında böyle konularda kendi kararlarımı kendim veririm ama bu kez yargısız infaz da yapmak istemiyorum, enay yerine koyulmak da.
şimdi benim geçen yıl dersaneden edindiğim 2 arkadaşım var.(atanamamış öğretmenim de).bunlar dersane zamanlarında birbirleri ile daha samimi oluyolar.ben herkese aynı mesafede kalmayı daha çok seviyorum.ama bu arada bana geliyolar oturmaya çaya falan.neyse gel zaman git zaman hep bunlar bana geliyolar ama beni çağıran yok.bi de müsait değilim diyorum.yok ille bi uğricaz falan diyolar neyse diyorum kabul etmek zorunda kalıyorum.bi gün bunlardan biri sevgilisinden bahsederken diğeri de ona ay inşallah evlenirsiniz de bu emekler boşa gitmez dedi.ben de hayırlısını istemek lazım yaa falan diyorum.bu biz bunları dedik diye küstü bi bahane buldu kalktı yanımızdan.ay öbürü bunun arkasından bi atmalar bi kesmeler şok oldum.neyse ertesi gün dersanede ders bitti.herkes çıktı 3ümüz kaldık sınıfta.ay bunlar bi hahaha bi hihihi....bakakaldım.sanki ben atıp tuttum bi gün önce.neyse ben bunlara dahada mesafe koydum.bu sefer tripler,bişey mi var falan diye sitemler.yooo yok falan dedim ama mesafeyeyine devam ettim.bugün onun arkasından atan yarın benim arkamdan atar diye...
asıl meselede şu bu bize küsen kız sürekli arıyo beni.ama öyle hatrımı falan sormak için gibi arıyo.arkasından eşime dişe gitceğini falan sölüyo(eşim diş hekimi).ayda 1 mutlaka dişi ağrıyo.eşim de sinir oluyo.arasın 182 yi alsın gününü.özel yer mi burası diye bana kızıo.eşim zaten ilk gördüğü andan beri uyarmıştı beni.ben pek hoşlanmadım görüşme falan diyodu.işte bu kız bu gn yine aradı cevap vermedim.ama bu kez de vijdan azabı duyuyorum.acaba yanlış mı yapıyorum diye.
sizce ne yapmalıyım????
şimdi benim geçen yıl dersaneden edindiğim 2 arkadaşım var.(atanamamış öğretmenim de).bunlar dersane zamanlarında birbirleri ile daha samimi oluyolar.ben herkese aynı mesafede kalmayı daha çok seviyorum.ama bu arada bana geliyolar oturmaya çaya falan.neyse gel zaman git zaman hep bunlar bana geliyolar ama beni çağıran yok.bi de müsait değilim diyorum.yok ille bi uğricaz falan diyolar neyse diyorum kabul etmek zorunda kalıyorum.bi gün bunlardan biri sevgilisinden bahsederken diğeri de ona ay inşallah evlenirsiniz de bu emekler boşa gitmez dedi.ben de hayırlısını istemek lazım yaa falan diyorum.bu biz bunları dedik diye küstü bi bahane buldu kalktı yanımızdan.ay öbürü bunun arkasından bi atmalar bi kesmeler şok oldum.neyse ertesi gün dersanede ders bitti.herkes çıktı 3ümüz kaldık sınıfta.ay bunlar bi hahaha bi hihihi....bakakaldım.sanki ben atıp tuttum bi gün önce.neyse ben bunlara dahada mesafe koydum.bu sefer tripler,bişey mi var falan diye sitemler.yooo yok falan dedim ama mesafeyeyine devam ettim.bugün onun arkasından atan yarın benim arkamdan atar diye...
asıl meselede şu bu bize küsen kız sürekli arıyo beni.ama öyle hatrımı falan sormak için gibi arıyo.arkasından eşime dişe gitceğini falan sölüyo(eşim diş hekimi).ayda 1 mutlaka dişi ağrıyo.eşim de sinir oluyo.arasın 182 yi alsın gününü.özel yer mi burası diye bana kızıo.eşim zaten ilk gördüğü andan beri uyarmıştı beni.ben pek hoşlanmadım görüşme falan diyodu.işte bu kız bu gn yine aradı cevap vermedim.ama bu kez de vijdan azabı duyuyorum.acaba yanlış mı yapıyorum diye.
sizce ne yapmalıyım????
