- Konu Sahibi Obsesifimsi
-
- #1
"Mutluluklar paylaşıldıkça çoğalır. Üzüntüler paylaşıldıkça azalır." cümlesinden yola çıkarak açıyorum bu konuyu..
Arda Erel'in çok sevdiğim bir sözü var; "Bak bugün de uyandın. Demek ki her şey için bir şansın daha var.."
Bu cümleyi hayat felsefesi haline getirmiş durumdayım şu sıralar. Akışına bıraktığımda her şeyin altüst olduğunu gördüğümden beri her gün, hayata yeni kararlarımla tekrar başlıyorum. Bugün başaramadığım bir şey olursa, "olsun, yarınlarım var.." diyorum. Evet içimi rahatlatmanın çözümünü sonunda buldum; Umudumu, ve yarınlara inancımı kaybetmemek!
Son birkaç haftadır duygusal anlamda o kadar yoğun günler geçiriyorum ki.. Mesela geçmişimi tartıyorum.. Yaptığım hataları, bir daha yapmamak için ne yapmam gerektiğini.. Pişman olmamam gerektiğini, hepsinin birer tecrübe olduğunu.. Ve kendi doğrularımı buluyorum.. Nasıl bir insan olduğumu, nasıl bir insan olmak istediğimi çözüyorum.. Ve bunun için savaşıyorum.. Savaşırken ise en büyük ihtiyacım beni anlayan, benim yaşadıklarımı paylaşan insanlar.. :))
Bugünse, foruma üye olduğumdan beri kendimi daha güçlü hissettiğimi farkettim, yepyeni dostlarım varmış gibi.. Bugün yaşadığım mutluluğumu, yarınlarıma olan inancımı, düşüncelerimi vs. de sizinle paylaşmak istedim. İçinizden birçoğunun benim gibi duygusal bi boşlukta olduğunu, hayatındna memnun olmadığı şeyler olduğunu, aslında değiştirmek istediği şeyler olduğunu hatta değiştirmek sitediği şeyin belki de kendini olduğunu biliyorum. Ve hepimizin asıl ihtiyacının, asıl çıkış yolunun da bu olduğuna inanıyorum. Bundan sonra burda hayatı anlamlandırmaya dair beğendiğim, beni etkileyen sözleri paylaşacağım.. Aldığım kararları, başarıp başaramadığım şeyleri anlatacağım.. Eğer sizin de böyle kararlarınız varsa paylaşalım diyorum.. Birbirimize hep destek, tam destek!
Okuduğunuz için teşekkür ederim :)
Arda Erel'in çok sevdiğim bir sözü var; "Bak bugün de uyandın. Demek ki her şey için bir şansın daha var.."
Bu cümleyi hayat felsefesi haline getirmiş durumdayım şu sıralar. Akışına bıraktığımda her şeyin altüst olduğunu gördüğümden beri her gün, hayata yeni kararlarımla tekrar başlıyorum. Bugün başaramadığım bir şey olursa, "olsun, yarınlarım var.." diyorum. Evet içimi rahatlatmanın çözümünü sonunda buldum; Umudumu, ve yarınlara inancımı kaybetmemek!
Son birkaç haftadır duygusal anlamda o kadar yoğun günler geçiriyorum ki.. Mesela geçmişimi tartıyorum.. Yaptığım hataları, bir daha yapmamak için ne yapmam gerektiğini.. Pişman olmamam gerektiğini, hepsinin birer tecrübe olduğunu.. Ve kendi doğrularımı buluyorum.. Nasıl bir insan olduğumu, nasıl bir insan olmak istediğimi çözüyorum.. Ve bunun için savaşıyorum.. Savaşırken ise en büyük ihtiyacım beni anlayan, benim yaşadıklarımı paylaşan insanlar.. :))
Bugünse, foruma üye olduğumdan beri kendimi daha güçlü hissettiğimi farkettim, yepyeni dostlarım varmış gibi.. Bugün yaşadığım mutluluğumu, yarınlarıma olan inancımı, düşüncelerimi vs. de sizinle paylaşmak istedim. İçinizden birçoğunun benim gibi duygusal bi boşlukta olduğunu, hayatındna memnun olmadığı şeyler olduğunu, aslında değiştirmek istediği şeyler olduğunu hatta değiştirmek sitediği şeyin belki de kendini olduğunu biliyorum. Ve hepimizin asıl ihtiyacının, asıl çıkış yolunun da bu olduğuna inanıyorum. Bundan sonra burda hayatı anlamlandırmaya dair beğendiğim, beni etkileyen sözleri paylaşacağım.. Aldığım kararları, başarıp başaramadığım şeyleri anlatacağım.. Eğer sizin de böyle kararlarınız varsa paylaşalım diyorum.. Birbirimize hep destek, tam destek!
Okuduğunuz için teşekkür ederim :)