- 27 Mayıs 2015
- 2.044
- 6.735
- 158
Bu konuyla ilgili buraya açtığım 3. konu. Demin buna benzer bir konu okudum. Kafam allak bullak 2 gündür. Açmayım dedim ama dayanamadım. Destek verecek akil verecek kimsem yok. Çok kötü hissediyorum kendimi. 21 yaşındayım oda 28. Evlenmek istiyor haklı olarak. Ama ben daha hic hazır hissetmiyorum kendimi. Tek sorun hazir hissetmemek degil aslinda. Ailemde bu kadar erken kabul eder mi bilmiyorum. Evlenmek istiyorum dedigim zaman verecekleri tepkiyi kestiremiyorum bile. Okulum bitti,atandim. Hakli olarak onlarinda beklentileri var benden. Okulum bitti hadi beni evlendirin demek agir olmaz mi ? Tamam onu anliyorum cokta seviyorum. Ama ne yapacagimi sasirmis durumdayim. Daha duzenim bile yok.Yakın zamanda şehir degisikligide yapmak zorundayim. Onun heyecanini yaşamam gerekirken oturmuş kara kara ne yapacağımı dusunuyorum. Nolur bi akıl verin. Kendimden bile şüphe eder oldum artik oyaliyomuyum diye.Ailesi gitmeden nisan yapalım diyormus birde. Ben daha anneme bile söyleyemedim ki biliyorum bişeyler bekliyorlar. Kaçar gibi ne bu acele demezler mi ? Babamın kabul edeceğinide sanmıyorum. Etse bile çok üzülür tek kiziyim. Seneye yapalım dugunu diyor. Duzenim bi otursun o zaman bakarız duruma diyorum ama bu seferde yine oyaliyomus gibi hissediyorum. Hadi seneye de olmazsa ? Çocugum ben daha hic aklımda yokken nasıl dusunurum evliliği filan ya. Hadi seneye de hazır hissetmezsem o zaman nasıl derim 1 sene daha bekle diye ? Napiyim ben nolur bi akıl verin. Dün biraz konuştum hani oyalamayim seni bitme ihtimalinide düşün filan dedim ama saçma sapan konuşuyor bu seferde iyice çıkmaza goturuyor. Bende bitmesini istemedigimden hemen vazgeciyorum zaten. Ama bu son artık sizinde verdiğiniz akilla daha kararlı durcam karsisinda. Kendinizi benim yerime koyun. Ne yapiyim ben ?