- 30 Kasım 2019
- 10.697
- 33.469
-
- Konu Sahibi ah manolya
- #21
Hayatınız da iken de bir işe yaradığı yok ki bu adamın ? Zorluk çıkarma haricinde tabi.
Parasal anlamda taleplere bende karşıyım kimseden 5 kuruş beklentim olmadi.
Bu da kadının yaşam biçimiyle alakali bence.
Bazısı kendini meta gibi görüyor olabilir bunuda tasdiklemem.
Keşke 4 yılda insan tanisa.
En yakın arkadaşım liseden sevgilisiyle yaşı 27 iken evlendi
Kaynana gayet modern bir kadındı.
Evlenince kaç kere geldi kizin ailesini ziyaret etmeye.
Çok hoş foto veriyorlardi.
Kız üni mezunu çalışmıyordu .
Evlendikten 7 yıl sonra adam kadının çalışmamasını dert ediyor ve birden işyerinde başka kadınla ilişki kuruyor.
Ve kadına boşanma davası açıyor.
Kadın dumur.
Hala inanamiyor kız kendine gelemedi.
Biz çok asiktik çok seviyorduk nasıl oldu diyor.
Gorumceler ve kaynana bu kadın niye çalışmıyor diyerek adamı fisfislemisler.
Şimdi kendi oğlunu görmeye gelmiyor adam başka kadının çocuguna babalık yapıyor
Bulunduğumuz semtte herkes şaşkın.
Çok aşık ciftlerdi uzun süre beraberlik vs.
Ben iki ayda mümkün değil katilabilirim ama ,4 5 yılda farklı olacağını düşünmüyorum.
Gecenki konu sahibinin anlattığı gibi.
Çalışmayan kadın alıp surkeli baskı yapması.Arkadasinin olayi hiç alakasi yok ki. Adam annesi biseyler diyor diye baska bir kadin ile ilsiki kurmaz. Bu safsatadir. Arkadasinin, esine toz kondurmamasi için inanmak istedigi birseydir.
Aldatma tabiki kötü, ve hiç bir bahanesi olamaz. Ama bu tanimamak ile alakali birsey degil ki. Ask ile bile alakali degil. Yillar içinde birçok sey degisebilir. Yani hiçbirimiz ilk yilimizdaki gibi degiliz ki.
Ancak temel karakter, yasam biçimi kurallar vardir. Insan onu tanimaya çalisir flört döneminde.
Bu adam hayatınızdan çıksa ne kaybedersiniz? Bence hiçbisey. Hayatınıza hiçbisey katmayan bi adama boşu boşuna omrunuzden vermeyin. Ayrıca merak etmeyin iki yaşında iki tane bebeği annesinin ciddi bi sorunu yoksa hiç bi hakim babaya vermez. Sizi çocuklarınızla tehdit eden bi adam ya, iğrenç.
Yakın bir akrabaları çok iyi bir avukat,ona mı güveniyor bilmiyorum ben de daha önce de dedim bu çocukların sana kalacağını mı düşünüyorsun diye,yine alaycı gülümsemesiyle karşılık verdi.e araştırıyorum,dediğiniz gibi anneye verilmesi gerekiyor yine de bi ‘acaba’olmuyor desem yalan olur bu konudaEvlenmek hayatı paylaşmak demektir. Bu adamla hayatı paylasmiyorsunuz üstüne parazit gibi sırtınızda yük. Salon ipini gitsin. Çocukları da sizden alamaz sizi korkutmak için söylüyor. Hem çok küçükler hem de geliri olan birisiniz. Hakimin babaya vermesi için sebep yok. Neden boşanmak istesin ki evde yemeği, çamaşırı vs. Her şey hazır. Tek kalsa hem nafaka verecek hem koca kıçını kaldırıp bir şeyler yapması gerekecek. Böyle merhametsiz pis herifler evliliği de baba olmayı da hak etmiyor.
Blöf yapmadığını çok iyi biliyorum maalesef.şöyle ki,çocuklara aşırı düşkün.bakma dediğiniz işte sever biraz oyalar ama bakımları vs yok onlar bana ait.ölüp bitiyorlar çocuklara ailecek,o yüzden ben çocukları veririm desem asla hayır demez alır anne baba kardeş bakarlar-en azından bakacağını düşünür-Bu kadar uzun yazdıysanız derdini boşanın bence. Çocuk lafida blöftur. Çocuklarla bir saat bakamayan biri çocukları da alamaz. Çocukları alicam derse sizde veririm deyin. Çocukları gercekten alıcak hali yok sizi tahrik ediyor. Bu adamla evli olmak çok mu önemli cidden soruyorum.
Boşanmak istemiyorsun belli. Ciddi bir rest cekip bir sure ailene git. Adamin ustune fazla dusme, sen adim attikca havalanmis. Ikiz bebek bakmak kolay degil, babalik sorumlulugunu yerine getirmek zorunda
o an ben bir çocukla ilgileniyorsam ikincisi onlarda oluyor bir bakıyorum mama.az tartışmalar yaşamadık.dün bile o zaman bilmiyordum cahillikten öyle yaptım dedi ama bu ben hatalıyım suçluyum demek değildi burnundan kıl aldırmayarak dedi zaten.çok direndim tepki gösterdim asla susmadım ama o kadar çok söylendi ki her defasında aç aç artık illallah ettim.ben onların gelmesinden şikayetçi değildim sadece kayınpederimin de o lohusalık dönemimde evde olması beni zorladı,ben örtülüyşm sürekli kapanmak zorundaydım o evde olunca.sıkıntım oydu ki biz eşimle onlar baya kalır diye düşünüyorduk,öyle konuşmuşlardı.35 gün sonra gidiyoruz dediler birden.yine ellerine sağlık.ha evet mama meselesi beni çok zorladı tutup 2 ay sonra memleketlerine gittim ama cidden çok bunalmıştım,bebekler uyuyunca ya da mama sırası gelince onlar ilgilenir biraz hava alırım diyordum ama tövbe edip döndüm o ayrı.o yüzden bu yaz eşim ısrar etse de gitmedim kendisinin isterse gidip istediği kadar kalmasını söyledim ama işte o çocuklarsız gitmeme bağladı şimdi de.ben daha önce nişan atmıştım başkasıyla nişanlıydım.buralarda nişan atma boşanma nadir görülen şeyler olduğu için ha deyince boşanayım diyemiyorum.gittiği yere kadar götüreyim dedim ya da herkesin’ilk yıllar okur,biraz geçsin evlilik oturur’ sözlerine inanıyordumişte, flört ve tanışma evresini kısa tutunca böyle oluyor maalesef.. dışarıdan istedikleri kadar ağırbaşlı ,iyi adam falan desinler, önemli olan sizin onu nasıl tanıdığınız. gerçek yüzünü göremeden aceleyle evlenmişsiniz
öfff, hadi eşiniz erkek,anlamaz,kayınvalide çocuk büyütmüş,ona rağmen mi bu kadar cahil?? sinir oluyorum annesi dışında birilerinin x-ray gözleriyle bebeğin midesini tarayıp ''aç bu aç,aç aç aç,mama lazım,mama mama mama'' diye ortalıkta gezinmesine! eşinizin dediğim dedik bencil biri olduğu buradan belliymiş zaten.
e gelmeyin deseydiniz? ağzınız yok muydu? 35 gün kayınvalide ve eşinin sizde ne işi var?? sizin ailenizin her gün sizde ne işi var?? hem ses etmeyip hem de yalnız kalamadık demek bana tuhaf geliyor. onu da geçtim yoruluyorduk diyorsunuz,ama size yardıma gelen insanlardan da rahatsız oluyorsunuz. anlamadım ki
35 gün sizde kalan kv ve kp den şikayet edip de,tatil amacıyla onların evine gitmek nasıl bir akıl tutulması ben gerçekten anlamıyorum sizi...
işte hatanız burada.
yahu aileniz niye üzülsün??? evlilik sizin evliliğiniz, saçma sapan bir hayat yaşıyorsunuz,şu an mutsuzluğun dibindesiniz, aileniz şimdi üzülmüyor da siz boşanınca mı üzülecek??
her atarında alttan alırsanız eşinizin böyle kuklaya çevirir elinde işte sizi.
annemler üzülmesin diye 1.
çocuklarım için 2.
şaşmayan kendini avutma düşünceleri.
sert konuşuyorum evet ama kendinize gelin diye,ben buradan çok sinirlendim.
boşanmaya cesaretinizin olmayışını başka bahanelerin arkasına saklamayın lütfen.
Başka arkadaşa da yazmıştım evet elbette niyetim boşanmak değil hiç aklımdan geçmemişti tartışmalarımızda.geçen sene bebekler küçükken bile tartışmada boşanma lafı geçmedi ama kıştan beri her kavgada boşanma boşanma..zaten bir daha tekrarı olursa bu lafının,biteceğini söyledim.ki tekrarı olacağına da eminim.ama benim asıl sorunum ben ifade ediyorum uzun uzun da konuşuyorum ama o beni anlamamakta ısrar ediyor,ben ne yapıyorsam karşılığını alıyormuşum sebep ne olursa olsun kışkırtmaları o yok sayıp,sonucunda sen bana bağırdın ya da sen beni takmadın sen böylesin diyor.bak diyorum niye sebepleri konuşmuyoruz sen beni tahrşk ediyorsun,ben ifade edemediğini düşünüyorum diyorum ne olurda olsun senin kırmaman yüksek sesle konuşmaman lazım diyor.sonuca bakıp hep kendini haklı görüyor çıkarıyorBoşanmak istemiyorsun belli. Ciddi bir rest cekip bir sure ailene git. Adamin ustune fazla dusme, sen adim attikca havalanmis. Ikiz bebek bakmak kolay degil, babalik sorumlulugunu yerine getirmek zorunda.
O kadar rahata alışmış ki bir de 10 yıla yakın bekar hayatı yaşamış biri sözde.hamileyken,bana yardım ediyordu sorun yoktu genel anlamda,ama o doğumdan sonra memleketlerine ilk gittiğimizde bir gün durup dururken,döndüğümüzde yok bana ev süpürmeye yardım et yok şunda yardım et deme.bitti artık.herkes nasıl ev çocuk bir arada yürütüyorsa sen de öyle yapacaksın,alış dedi yine bi şok yaşadım hayırdır dedim kusura bakma asıl şimdi bana destek lazım,oynaya oynaya yapacaksın dedim ama içim patlamak üzereydi sinirden oturup ağladım sonrasında.temizliği zaten o yapıyormuş kahvaltıları o hazırlıyormuş ya yapsa amenna yapıyor derim ama yapmadığı şeyleri sürekli kendini inandıra inandıra ben yaptım sen yapmadın diyor bu beni çıldırtıyorEvlenmek hayatı paylaşmak demektir. Bu adamla hayatı paylasmiyorsunuz üstüne parazit gibi sırtınızda yük. Salon ipini gitsin. Çocukları da sizden alamaz sizi korkutmak için söylüyor. Hem çok küçükler hem de geliri olan birisiniz. Hakimin babaya vermesi için sebep yok. Neden boşanmak istesin ki evde yemeği, çamaşırı vs. Her şey hazır. Tek kalsa hem nafaka verecek hem koca kıçını kaldırıp bir şeyler yapması gerekecek. Böyle merhametsiz pis herifler evliliği de baba olmayı da hak etmiyor.
Konusarak anlatamiyorsaniz hal diliyle anlatin. Soguk durun, cocuklarla ilgili net gorevler verin. Ben birini uyutayim sen digerini falan gibi...Başka arkadaşa da yazmıştım evet elbette niyetim boşanmak değil hiç aklımdan geçmemişti tartışmalarımızda.geçen sene bebekler küçükken bile tartışmada boşanma lafı geçmedi ama kıştan beri her kavgada boşanma boşanma..zaten bir daha tekrarı olursa bu lafının,biteceğini söyledim.ki tekrarı olacağına da eminim.ama benim asıl sorunum ben ifade ediyorum uzun uzun da konuşuyorum ama o beni anlamamakta ısrar ediyor,ben ne yapıyorsam karşılığını alıyormuşum sebep ne olursa olsun kışkırtmaları o yok sayıp,sonucunda sen bana bağırdın ya da sen beni takmadın sen böylesin diyor.bak diyorum niye sebepleri konuşmuyoruz sen beni tahrşk ediyorsun,ben ifade edemediğini düşünüyorum diyorum ne olurda olsun senin kırmaman yüksek sesle konuşmaman lazım diyor.sonuca bakıp hep kendini haklı görüyor çıkarıyor
Haklısınız ama öyle yapıyoruz zaten 1 ay içersinde konuşmadığımız gün sayısı konuştuğumuzdan daha fazla olduğu için soğukluk çoğu zaman var.şu an konuşuyoruz mesela ama ben unutamıyorum artık söylediklerini,yüzüne baktıkça ettiği laflar geliyor aklıma.dün yine dedim ki bu evliliğin devam etmesini istiyorsan karşılıklı aetık tutunalım,istemiyorsan bitsin zaten yoruldum.bitmesi değil ama konuşamıyoruz,konuşmayınca daha huzurluyuz,benim düzeleceğinize umudum kalmadı böyle devam eder gibi falan.konuştuğuma bin pişman oldum.sonra lafı çevirip başka konulardan konuştu o şekil konuşmaya başladıkKonusarak anlatamiyorsaniz hal diliyle anlatin. Soguk durun, cocuklarla ilgili net gorevler verin. Ben birini uyutayim sen digerini falan gibi...
Boyle tipler guzellikten anlamaz kusura bakmayin, ona onun gibi olun.
Siz de avukat tutarsınız. Yüz kızartıcı suçunuz olmadıktan sonra hiçbir hakim o yaştaki çocuğu babaya vermez.Yakın bir akrabaları çok iyi bir avukat,ona mı güveniyor bilmiyorum ben de daha önce de dedim bu çocukların sana kalacağını mı düşünüyorsun diye,yine alaycı gülümsemesiyle karşılık verdi.e araştırıyorum,dediğiniz gibi anneye verilmesi gerekiyor yine de bi ‘acaba’olmuyor desem yalan olur bu konuda
Evlenmek bir hayati paylasmaktir acisiyla tatlisiyla zoruyla guzel gunuyle ama siz bir evliligi 2 çocuk bir sorumsuz koca sirtlamissiniz göturmeye calisiyorsunuz bir yerde yigilacaksiniz.Öncelikle herkese hayırlı sabahlar.sıkıntılarımı paylaşmak karşılıklı fikir alışverişinde bulunmak için yeni üye oldum.hep benzer konuları okurdum fakat uzaktan.28 yaşındayım 4 yıllık evliyim eşimle severek evlendik aynı okulda görev yapıyorduk o şekilde tanıştık kısa bir süre sonra evlendik.herkes tarafından ağırbaşlı,efendi,düzgün bir kişilik olarak tanınıyor.zaten görüştüğümüz süre boyunca gayet saygılı bir birlikteliğimiz oldu.evlendikten 1 sene sonra ikizlerime hamile kaldığı öğrendim.eşim çok sevindi zaten çocuk istiyordu bir de ikiz olunca daha da mutlu oldu.çocuklarım şu an 2 yaşında.herşey çocuklardan sonra başladı.doğumdan sonra evde kabile halinde yaşıyorduk ilk 1 ay.annem kayınvalidem kayınpederim,sağolsunlar hergün gelen ablalarım.sürekli emziriyordum çocuklarımı sırayla.artık belim ağrıyordu doğrulamıyordum ama her emzirmeden sonra eşim ve kayınvalidem bu çocuklar doymadı diyerek baskı kurup hemen mama yapıyorlardı çocuklara.halbuki hamilelik dönemimde çok araştırmıştım sütüm 2 bebeğe de yeterdi.neyse hep emzirdim hep aç denildi aetık ağlıyordum madem öyle ben neden emziriyorum.çok zor bir lohusalık geçirdim.doğumdan 20 gün sonra bütün vücudumda döküntüler meydana geldi tansiyon problemim çıktı,el ve ayaklarım şişmeye devam etti vs 35.günde kayınvalidemler gitti.annemlerle aynı şehirde yaşıyorum onlar hergün gelip gittiler yanımıza.ama eşim de ben de yorulmaya başlamıştık.5 dakika bebeklerimizle yalnız kalamıyorduk bir tanesi gazlıydı o ağlayınca diğer bebeğimiz de uyanıyordu ikisiyle birimiz başedemiyorduk.çocuklar 2 aylıkken çok sıkıldığımız için eşimin memleketine gitmeye karar verdik ailesi de gelin sizlere değişiklik olur hem dinlenmiş olursunuz dediler(çocuklarımız tam pandemide doğdukları için bir yere de gidemiyorduk yabancı kimse de gelemiyordu) neyse gittik ben dinlenicem umuduyla gittim hep,sağolsunlar elbette yardımcı oldular ye ek temizlik işine beni karıştırmadı kayınvalidem,ama eşimle ikisi ara ara şaka yoluyla laf ediyorlardı ben çok rahatmışım yediğiö önümde yemediğim arkamda vs.eşimle önceden konuşmuştuk akşamları yürüyüşe çıkacaktık birlikte vakit geçirecektik.. 1.5 ay kaldık,eşim toplasanız 3 akşam yanımızda oturmadı.her akşam arkadaşlarıyla görüşmeye gitti.ben erken uyanıyordum annesi eşimin yerine yanıma gelip cocuklarala ilgileniyordu benimle birlikte,eşim uyuyordu.kahvaltıdan sonra yneıdaya çekilip uyuyordu akşam yemek yiyip çıkıyordu ben o kadar yalnız hissediyordum ki kendimi..ve ben bu yüzden evime dönmek istedim az kaldı dedi dönmedik.eşime sorsanız dünyanın en anlayışsız insanı benim.her kavgamızda boşanmak istiyorum ben bu hayatı çekmem,mecbur değilim deyip duruyor.ben de haklı da olsam gönlünü alıyorum ki annemler üzülmesin diye.zaten aetık tartışmalardan sonra 10 Gine kadar küslük devam ediyor,2 bebekle herşeye ben koşturuyorum o uyuyor,ev işine karışmayıp ev pis diye söyleniyor.ki ben şimdiye kadar oturup keyif çayı içmiş değilim boş kalamıyorum işten güçten.ama ben yardım istediğimde her işi zaten kendinin yaptığını,benim nankör olduğumu,bundan sonra zaten yardım etmeyeceğini söylüyor.hiçbir zaman kahvaltısız bırakmadım,çocuklarım için bile olsa vaktinde kahvaltı hazır olur.ama 3 hata öncesine kadar kahvaltıları kendisinin hazırladığı I söylüyor.ben şok oluyorum çünkğ hiçbir zaman hazır kahvaltıya oturmadım ben.ben haksızlığa gelemiyorum,yapmadığı şeyler yaptım diye gösterince sinir oluyorum ben sinir oldukça o alaycı ifadesini suratına yerleştirip beni daha fazla tahrik ediyor.şimdi diyeceksiniz ki madem öyle boşan,çocuklarımdan korkuyorum.bir ara lafı geçti ben çocukları sana bırakır mıykm diyor.nasıl alacağı hakkında fikrim yok ama araştırıyorum artık yavaş yavaş.dün de memlekete gidelim teklifinde bulunucam,gelmezsen çocukları alıp gidicem dedi tabi cevabını aldı ama bunu düşünmesi bile beni şaşırttı.10 saatlik yola çocuklarla gidecek bensiz?benimmemleketşne gitmeme sebebim de çocuklarının yolda durmaması ve aslında kendisinin de bildiği sebep-orda rahat olmamam.yalnız kalmam,beni yükmüşüm gibi gider gitmez ailesin tepesine atıp keyfine bakması.ama dediğim gibi bu durumu da kabul etmiyor.kavgalardan sonra alıp karşıma konuşmak istiyorum ama bakıyorum ben düzelelim çaba gösterelim dedikçe benim umudum yok,hep konuşuyoruz birşey değişmiyor,sen düzelmiyorsun falan filan.hiç kendini sorgulamıyor.ben çok yoruldum.aileme göstermediğim anlayışı sabrı eşime gösterdim yıllardır,ama ne sevgimi gördü sözde değer vermiyormuşum,ne anlayışımı kabul etti..ki sorumluluklarımın farkındayım baştan savma yapmadım hiçbir işimi.ama adam yapıcı olmuyor çok yoruldum.aynı evde 2 yabancı gibi yaşamaktan yoruldum.ama böyle daha mutlu olduğunu söylüyor velhasıl ciddi anlamda çıkmazdayım lütfen bana yardımcı olun.çok uzun yazdım kusura bakmayın.bu arada ailesine karşı cephe aldığımı söylüyor ama ailesiyle arada tlfda konuşuyoruz bir tek.yani eşim ve ailesi çocuklarımdan başka birşey konuşmayıp beni sormuyorlar bile ben de arada arayıp hal hatır sorup kapatıyorum.o da ayrı mevzu zaten.whatsapp grupları var.7/24 mesajlaşırlar,sürekli çocuklarımın video ve real keri döner ama sürekli.eşim çocukların her anı I video çekip ailesine gönderir.demek istediğim ben çok dışında tutuluyorum sanki.annesi sürekli evde kim var,ne yedin,nereye gittiniz diye mesaj atar.oğlu evlendiği için tabi düşünecekmiş diğer oğlu evlense onu da düşünecekmiş(diğer oğluna bir mesajda öyle yazmıştı)eşimin bağımsız bir aile kurup sahip çıkmasına engel oluyor bu durum bana göre.ve onlardan cesaret alıp boşanma lafı I kullanıyor sürekli
Anneye verilir heleki daha anne bakimina muhtaçlar.Yakın bir akrabaları çok iyi bir avukat,ona mı güveniyor bilmiyorum ben de daha önce de dedim bu çocukların sana kalacağını mı düşünüyorsun diye,yine alaycı gülümsemesiyle karşılık verdi.e araştırıyorum,dediğiniz gibi anneye verilmesi gerekiyor yine de bi ‘acaba’olmuyor desem yalan olur bu konuda
Kusura bakmayın ilk kez konu açtım direk uzun uzun yazdımEvlenmek bir hayati paylasmaktir acisiyla tatlisiyla zoruyla guzel gunuyle ama siz bir evliligi 2 çocuk bir sorumsuz koca sirtlamissiniz göturmeye calisiyorsunuz bir yerde yigilacaksiniz.
Ikizler buyuyene kadar zor gececek sonuçta bir anne bir çocukla enerjisi biterken 2 çocuk gercekten zor .
Ve lütfen konularinizi birdaha kine Paragraflara ayirin.
Pandemi sürecinde hep evdeydi,bakımlarını vs de görüyordu her türlü ihtiyaçlarıyla kendisi de baş edebileceğini düşündü hep.öyle ki ek gıdaya geçtiğimizde çocuklara hazırladığım yiyeceklere bile karışmaya kalktı ama müsaade etmedim artık bir yerden sonra.işte çocuklarla 10 saatlik yolu yalnız gidebileceğine dahi inanıyor çocuklara anneleri olmadan bakabilir misin diye sorulsa hiç düşünmeden tabi der.dediğinizde çok haklısınız gerçekten korktuğumu belli etmemem lazımÇocuklarla bir gram ilgilenmeyen adam mı alacakmış onları?!
Anasına mı güveniyormuş beyimiz?
Bunu unutma hayatta neyden korkuyorsan kork ama bunu kimseye gösterme.
Hayatın temel kuralı, oradan vururyorlar ve bunu sen psikolojikmen batana kadar kullanır.
Dik dur, restini çek. Ya yola gelirsin, ya da kapı de.
Dert çekmek için evlenmedin.