Merhabalar gerçekten farklı kişilerin düşüncelerine ihtiyacım var bu yüzden bana düşüncelerinizi paylaşmanız bir çözüm olabilir.
5 yıllık bir iliskim var ve bir yıldır sözlüyum. onu gercekten çok seviyorum mutlu olup iyi bir yuvamız olacağından eminim ama büyük bir sorunumuz var. Daha önce anlam veremedigim sebebi bile belli olmayan kavgalarimiz oluyordu ama bunun sebebinin uzun süre sozlumun annesi oldugunu farkedemedim. Kayınvalidem dul bir bayan hep ayakları üstünde durmaya çalışmış ona gerçekten sevgim ve saygım sonsuzdu oda bana karşı gerçekten iyiydi ancak oğlunu benim yanımda rencide edebiliyor ve üzülmesine sebep oluyordu. Rahatsız oluyordum ama ne denilebilir ki. Ardından oğlu ve kendisi arasında bir anlaşmazlık olduğunda bana anlatarak kendi istediğini beni kullanarak yaptırdı ancak ben bunun farkına sozlum benimle konuştuğunda ve annemin ikazı sonucunda farkına vardim. Bu durumda bizim kavga etmemize sebep oluyordu. bunu çözdükten sonra daha büyük bir sorunla karsilastik ve bunu ikimizde zor atlattık hala çabalıyoruz. Şöyleki kayınvalidem evlenmek istedi onun adına mutlu olduk ve evlendi ancak yaşına göre davranmiyordu. Evlendiği adamı icguveysi aldı. Evde tek çalışan sozlumdu evi o gecindiriyordu. Kendine hiçbir masraf yapmiyordu. Fedakardi. Annesi evi geçindirmek için her ay maaşını elinden alıyordu canı isterse ona para veriyordu. Kayınvalidem eşi ile gezmelerde başladı ve ev içinde sorunları oldu ardından şehir dışına tatile gittiler. Ve sozlum çalışıyordu hala bu sırada öyle bir durumla karsilaktikki inanamadik şaka dedik ev sahibi bir buçuk yıllık kiranın ödenmediğini soyledi. Sozlum annesini aradı ve kayınvalidem ben cozucem yok öyle birşey dedi. Kısacası kayınvalidem bir buçuk yıl evin kirasını ödememiş beş yüz TL su faturasi ödememiş markete beş yüz TL borç yapıp tatile gitmişti. Tüm bunlar anlaşılınca ben enayimiyim okdar parayı odeyince dedi benim kocam var beni bekleme kendin hallet dedi. Sozlum arabasını satarak borçları kapattı annesine de gel eşyalarını al git dedi oda aldı ve gitti. Ben bu sırada sakindim saskindim ama sozlumun yanındaydım sozlum birde hasta olan dayisini yanına aldı ve onunla beraber yaşıyor ona bakıyor bende yapmam gerekeni belkide daha fazlasını yapıyorum yemeklerini temizliklerini her türlü onun yanında olmaya çalışıyorum. Herşeyi yoluna koyduk. Hayatımızda takı kayinvalidemi kocası evden atama kadar nikahlanmamislar adam da onda para kalmayınca attı sokağa beni eve al dedi oğluna sozlum kabul etmedi çünkü babası yokken annesi ona en büyük tokadı atmıştı. Ardindan konuştuk sen bilirsin sonuçta annen alicam dersen kabulünü dedim hiçbir zaman alma demedim. Biz onu affetmeye hazirlandik ona söylemeden o arayıp ben kendime iş güç buldumgelmiyorum dedi eyvallah dedik ancak yalan çıktı ve şuanda sozlumu bu şekilde gelgitlerle yıpratıyor sözlü gün geçtikçe daha da sert tavırlar takinmaya basladi. Sorumluluğu olmayan bir kadın hep onun istediği gibi olacak herşey başka insanların önemi yok onun için ve değişeceğini de hiç düşünmüyorum evlenmek için hayaller kuruyoruz ancak onu hayatımıza aldığımızda mutlu olamayız çünkü o huylarindan vazgeçmez sozlum en ufak bir çıkmazında iki dudağımın arasından çıkacaklar bakıyor ailem sozlumu kaderine üzülüyor ama yeri geliyor olmaz böyle deyip beni bunaltiyorlar çırpınıyor um ve çok yoruldum daha ne yapabilirim mutlu olmamız için bir yerde hata mı yapıyorum sozlumun böyle bir kaderi var diye ondan vazgecmemi istiyorlar insafsizlik degilmi bu. Ne yapacağımı bilmiyorum...
5 yıllık bir iliskim var ve bir yıldır sözlüyum. onu gercekten çok seviyorum mutlu olup iyi bir yuvamız olacağından eminim ama büyük bir sorunumuz var. Daha önce anlam veremedigim sebebi bile belli olmayan kavgalarimiz oluyordu ama bunun sebebinin uzun süre sozlumun annesi oldugunu farkedemedim. Kayınvalidem dul bir bayan hep ayakları üstünde durmaya çalışmış ona gerçekten sevgim ve saygım sonsuzdu oda bana karşı gerçekten iyiydi ancak oğlunu benim yanımda rencide edebiliyor ve üzülmesine sebep oluyordu. Rahatsız oluyordum ama ne denilebilir ki. Ardından oğlu ve kendisi arasında bir anlaşmazlık olduğunda bana anlatarak kendi istediğini beni kullanarak yaptırdı ancak ben bunun farkına sozlum benimle konuştuğunda ve annemin ikazı sonucunda farkına vardim. Bu durumda bizim kavga etmemize sebep oluyordu. bunu çözdükten sonra daha büyük bir sorunla karsilastik ve bunu ikimizde zor atlattık hala çabalıyoruz. Şöyleki kayınvalidem evlenmek istedi onun adına mutlu olduk ve evlendi ancak yaşına göre davranmiyordu. Evlendiği adamı icguveysi aldı. Evde tek çalışan sozlumdu evi o gecindiriyordu. Kendine hiçbir masraf yapmiyordu. Fedakardi. Annesi evi geçindirmek için her ay maaşını elinden alıyordu canı isterse ona para veriyordu. Kayınvalidem eşi ile gezmelerde başladı ve ev içinde sorunları oldu ardından şehir dışına tatile gittiler. Ve sozlum çalışıyordu hala bu sırada öyle bir durumla karsilaktikki inanamadik şaka dedik ev sahibi bir buçuk yıllık kiranın ödenmediğini soyledi. Sozlum annesini aradı ve kayınvalidem ben cozucem yok öyle birşey dedi. Kısacası kayınvalidem bir buçuk yıl evin kirasını ödememiş beş yüz TL su faturasi ödememiş markete beş yüz TL borç yapıp tatile gitmişti. Tüm bunlar anlaşılınca ben enayimiyim okdar parayı odeyince dedi benim kocam var beni bekleme kendin hallet dedi. Sozlum arabasını satarak borçları kapattı annesine de gel eşyalarını al git dedi oda aldı ve gitti. Ben bu sırada sakindim saskindim ama sozlumun yanındaydım sozlum birde hasta olan dayisini yanına aldı ve onunla beraber yaşıyor ona bakıyor bende yapmam gerekeni belkide daha fazlasını yapıyorum yemeklerini temizliklerini her türlü onun yanında olmaya çalışıyorum. Herşeyi yoluna koyduk. Hayatımızda takı kayinvalidemi kocası evden atama kadar nikahlanmamislar adam da onda para kalmayınca attı sokağa beni eve al dedi oğluna sozlum kabul etmedi çünkü babası yokken annesi ona en büyük tokadı atmıştı. Ardindan konuştuk sen bilirsin sonuçta annen alicam dersen kabulünü dedim hiçbir zaman alma demedim. Biz onu affetmeye hazirlandik ona söylemeden o arayıp ben kendime iş güç buldumgelmiyorum dedi eyvallah dedik ancak yalan çıktı ve şuanda sozlumu bu şekilde gelgitlerle yıpratıyor sözlü gün geçtikçe daha da sert tavırlar takinmaya basladi. Sorumluluğu olmayan bir kadın hep onun istediği gibi olacak herşey başka insanların önemi yok onun için ve değişeceğini de hiç düşünmüyorum evlenmek için hayaller kuruyoruz ancak onu hayatımıza aldığımızda mutlu olamayız çünkü o huylarindan vazgeçmez sozlum en ufak bir çıkmazında iki dudağımın arasından çıkacaklar bakıyor ailem sozlumu kaderine üzülüyor ama yeri geliyor olmaz böyle deyip beni bunaltiyorlar çırpınıyor um ve çok yoruldum daha ne yapabilirim mutlu olmamız için bir yerde hata mı yapıyorum sozlumun böyle bir kaderi var diye ondan vazgecmemi istiyorlar insafsizlik degilmi bu. Ne yapacağımı bilmiyorum...
