• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk istemeyen eşten ayrılmak

Maltese ne güzel yaşar bahçede karşısı da orman, büyük cins köpekler falan...
Dünden beri sabırla yazıyorum size, anlamaya, yargılamamaya çalışıyorum ama şu yazdıklarınız kalbimi sıkıştırdı resmen, evinizdeki can, doğuracağınız çocuk, eşiniz herkes heba olacak siz iyi olmayı mı umut ediyorsunuz, bekleyin bulursunuz şifayı... Siz kafanıza göre ilaç bırakın herkes bedel ödesin öyle mi... Hastalık bir yana kötü kalplisiniz siz allah layığınızı versin...
Kötü kalpli zaten, kiracısı hakkında yazdıklarını okumuşsunuzdur belki.
Paçalarından kötülük akıyor, Allah’ta layığını veriyor.
 
Yasadıgı herşeyi dibine kadar hakeden nadir insanlardansınız.. Ne demek genleri sizden gelmediği için rahminizde taşıyıp dünyaya getirdiginiz ve bunu bile isteye tercih ettiğiniz çocuğa benim çocuğum değil ki demek. O çocuk istedi mi dünyaya gelmek? Sizin gibi zalim birinin simarik arzulari icin bu dunyaya gelecek ee? Ne olacak sıkılınca onu da ormana mi birakacaksiniz? Gen donorlerini mi bulup vereceksiniz? Allah layiginizi vermis vermeye de devam ediyor. Kandirmayin yok bana temiz kalpli derler yok oyle iyiyim boyle yardımseverim diye.
 
Allah ıslah etsin seni etmiyorsa da senim ömründen alıp o terkettiğin köpeğe versin 🤲🏻
Yazık günah hayvana içim acıdı. Bari takip şartıyla ver hayvanı
 
evlatlık alın demiş de insanlar o çocugun canı yok mu neden sorunlu bir annesi ailesi olsun
Ben yazmistim ama ilk yazdigimda konu sahibinin durumundan haberim yoktu sonra tekrar yazdim tedavisini olmadan hic bir sekilde cocuk sahibi olmamasi konusunda.
 
Lütfen yanlış anlamayın ama sağlık sorunları olan insanların özellikle psikiyatrik sorunu olan insanların anne baba olması doğru değil. Ne olur çocuk yapmayın evlatta edinmeyin. Tedavinize odaklanın herkes anne baba olmak zorunda değil.
 
Eşimle tek problemimiz bu değil. iki kez tedavi başarısız oldu. Üçüncüye maddi kulfet ve umudunu kaybettiği için yanaşmıyor.
Esasen ben yola çocuğun da benimle aynı sıkıntıyı çekmemesi için evlat edinme için çıktım. Çünkü bipolar hastasıyım çocuğun da aynı olma ihtimali yüksek olurdu genetik olarak.üç yıl ben istemedim.
Şimdi yine yavaş yavaş evlat edinme veya embiyo donasyonu düşünmeye başladım. Sen hamal mısın kendine zor bakıyorsun elalemin çocuğunu istemiyorum diyor.
Ayrılsam kıbrısta donasyon yaptırsam veya evlatlık alsam üstesinden gelinir mi? Babasız ve maddi olarak sadece benim imkanım olacak.
Ama bir taraftan zaten hiç aileleri yok. En azından ben olacağım.
Çocukluk arkadaşım var.istersen embriyo donasyonu yaptır tutarsa formalite evleniriz nüfusuma alırım baba figürü olurum diyor. Benim evlilikle ilgili her süreci sıkıntıyı biliyor.
Bipolar teshisiniz varsa evlat edinme kriterlerine uygun gorunmezsiniz muhtemelen.
 
Eşimle tek problemimiz bu değil. iki kez tedavi başarısız oldu. Üçüncüye maddi kulfet ve umudunu kaybettiği için yanaşmıyor.
Esasen ben yola çocuğun da benimle aynı sıkıntıyı çekmemesi için evlat edinme için çıktım. Çünkü bipolar hastasıyım çocuğun da aynı olma ihtimali yüksek olurdu genetik olarak.üç yıl ben istemedim.
Şimdi yine yavaş yavaş evlat edinme veya embiyo donasyonu düşünmeye başladım. Sen hamal mısın kendine zor bakıyorsun elalemin çocuğunu istemiyorum diyor.
Ayrılsam kıbrısta donasyon yaptırsam veya evlatlık alsam üstesinden gelinir mi? Babasız ve maddi olarak sadece benim imkanım olacak.
Ama bir taraftan zaten hiç aileleri yok. En azından ben olacağım.
Çocukluk arkadaşım var.istersen embriyo donasyonu yaptır tutarsa formalite evleniriz nüfusuma alırım baba figürü olurum diyor. Benim evlilikle ilgili her süreci sıkıntıyı biliyor.
Neden gelemiyesiniz üstesinden gelirsiniz annelik içgüdünüz yüksek ki evlatlık almayı düşünüyorsunuz hiç ertelemeyen hemen işlemlere başlayın
 
Neden gelemiyesiniz üstesinden gelirsiniz annelik içgüdünüz yüksek ki evlatlık almayı düşünüyorsunuz hiç ertelemeyen hemen işlemlere başlayın
Yorumlarin hepsine bakma sansiniz olmadi sanirim ozet gecmek gerekirse konu sahibi bipolar ama ilaclarini icmeyi reddediyor. Bir kopege bile bakamayip baskasina veriyor ama cocuk sahibi olmayi takinti yaptigini soyluyor.
 
Eşimle tek problemimiz bu değil. iki kez tedavi başarısız oldu. Üçüncüye maddi kulfet ve umudunu kaybettiği için yanaşmıyor.
Esasen ben yola çocuğun da benimle aynı sıkıntıyı çekmemesi için evlat edinme için çıktım. Çünkü bipolar hastasıyım çocuğun da aynı olma ihtimali yüksek olurdu genetik olarak.üç yıl ben istemedim.
Şimdi yine yavaş yavaş evlat edinme veya embiyo donasyonu düşünmeye başladım. Sen hamal mısın kendine zor bakıyorsun elalemin çocuğunu istemiyorum diyor.
Ayrılsam kıbrısta donasyon yaptırsam veya evlatlık alsam üstesinden gelinir mi? Babasız ve maddi olarak sadece benim imkanım olacak.
Ama bir taraftan zaten hiç aileleri yok. En azından ben olacağım.
Çocukluk arkadaşım var.istersen embriyo donasyonu yaptır tutarsa formalite evleniriz nüfusuma alırım baba figürü olurum diyor. Benim evlilikle ilgili her süreci sıkıntıyı biliyor.
Bu bencillikten başka bir şey değil bana göre. Neresinden baksam siz haksızsınız.
 
Annelık size iyi gelecek, cocuk da kımsesizdi onun ıcın de harıka secim olacak mı sanıyorsunuz. Sinirden agladım kızım bir yasına gitmeden once defalarca. Hastalıklar uykusuzluk yemek yiyememe , cocugun eahatsızlıkları.. kolay mı sanıyorsunuz. Kızımın ıkı yası yaklastı dayanamıyorum sesimi yukseltıyorum sonra oyle bı vıxdan azabı cekıyorum kı. O işler oyle kolay degil . Cocuk bakmak buyutmek hıc kolay degil haberınız olsun
 
Ben kendimi bildim bileli bipolarım . 12 yasımda ilaç kullanmaya başladım. Tam teşekkülü net teşhisim 15 yaşında kondu.16 senedir bipolarım ki bu konuda doktorların teoride öğrendiği şeyleri bire bir defalarca bata çıka yaşayarak öğrendim ve çoğu doktoru cebimden çıkartacak hale geldim onca yılın bilinciyle.Berbat bir haytım oldu ve heran yeniden olma ihtimali taşıyorum bunu bilerek yaşıyorum.Dünya bipolar günü seminerlerine grup toplantılarına sayısız uzman sohbetlerıne katıldım.Biraz ağır bir hastayım.Ama ben ve ailem hastalığım konusunda fecı bılgılı olmama rağmen yine de her an birşey olabılecegını bılıyorum yuzde 50 ihtimal.Onemli olan en ufak bır durumda bı atak sezdıgını anladıgınız anda kendınızı doktora atmanız.Tabi bu da senelerce o bataklıklarda engebelı yollarda yurumekle tecrube edılıyor.Ben suan 31 yasındayım ve 9 yasında bır çocuğum var.Hala annelik benim için çok çok zor.Ama sanırım hayata karşı inatlaşmaya alışmışım 🤭 Annelik sağlıklı bir birey için çok zor ama bipolar bir anne olarak annelik normal annelikten bin kat zor.Bebek ve çocuk denilen şey eşittir uykusuzluk (diş, gaz,hastalık ,okul vs..) bipolarda uykusuzluk eşittir ATAKLAR. Hamileliğimde ilaç kullanmamıştım.1 sene de emzırırken kullanmadım.Diş dönemi kapıyı çalıp uykusuzluk kronikleşince tekrar ilaç kullanmaya başladım.Şuan yüzeysel anlattığım için eminim yaşadığım zorlukların trilyonda birini anlayamıyorsunuz.Bipolarken anne olmak cok zor. Gerçi bipolarında tipleri var.Mani ve depresif atakları şiddetli seyreden ,hastane yatış geçmişleri bulunan, atak geçişler sık ve bilinçsiz bir bipolarsanız çocuk hayatta düşüneceğiniz en son şey olmalı…. Tabi ki şöyle bir durum var arkadaşlar burda yorum yapacak arkadaşlara seslenmek istiyorum.Özellikle bu kişinin rahatsız ve BİPOLAR olduğunu göz ardı edip kötü yorum yapan tüm arkadasları mübarek ramazan günü allaha havale ediyorum. Manik atak dönemindeki bir insanda mantık aranmaz.Asla ve asla dediğinin aksini ona kabul ettıremezsınız .Manideyken bireyin hedefi birdir ve o hedefe ulaşabilmek için tüm yol ona mübahtır.Bu tip bireylerle zıtlaşmak sadece ona inadına bir seyı yaptırmanızı sağlayabilir.Manideki biriyle sevecen ve ılımlı konusmak gerekir. Çok fazla hassass olduklarını unutmayın.Söyleyecegınız sozlerin hayatına ne denli zarar verecegını tahmin edemezsiniz bunları bizzat yaşayan hisseden kişi olarak yazıyorum bunları… Hastane ve intihar geçmişLERİ olan biri olarak yazıyorum.Bu yazımı okuyan biri olursa hayatına katmak istediğim bir nasihat bipolarla zıtlaşılmaz.Ne kadar maviye pembe dediğinde siz ona hayır o mavi derseniz deyin fikri değişmeyecektir .Daha ılımlı konuşmak gerek.Birey depresifken hayati önem taşır, yanlız manideyse her anlamda sıkıntıdadır.Mani mantığı devre dışı bırakır.Bende yoğun bir mani dönemimde bu arkadasın taşıyıcılığa taktığı gibi rahmimi aldırma konusuna takmıstım . Zaten spiralim vardı ama ya spirali çıkarttırıp çocuk doğurursam dıye rahimime takmıştım. 😂 Ay neyse işte kardeş sanada tavsiyem bipolarsın dendiyse kendini bu konuda araştırmalara ver.Hem kafan dağılır hem semptomlarını daha iyi tanır ve doktorla irtibat kurarsın.Ama stabil olsanda her daim ve sabah akşam birer adet duygu durum düzenleyicilere ihtiyacın oldugunu unutma (tabi doğru teşhis konduysa ) ❤️
 
Eşimle tek problemimiz bu değil. iki kez tedavi başarısız oldu. Üçüncüye maddi kulfet ve umudunu kaybettiği için yanaşmıyor.
Esasen ben yola çocuğun da benimle aynı sıkıntıyı çekmemesi için evlat edinme için çıktım. Çünkü bipolar hastasıyım çocuğun da aynı olma ihtimali yüksek olurdu genetik olarak.üç yıl ben istemedim.
Şimdi yine yavaş yavaş evlat edinme veya embiyo donasyonu düşünmeye başladım. Sen hamal mısın kendine zor bakıyorsun elalemin çocuğunu istemiyorum diyor.
Ayrılsam kıbrısta donasyon yaptırsam veya evlatlık alsam üstesinden gelinir mi? Babasız ve maddi olarak sadece benim imkanım olacak.
Ama bir taraftan zaten hiç aileleri yok. En azından ben olacağım.
Çocukluk arkadaşım var.istersen embriyo donasyonu yaptır tutarsa formalite evleniriz nüfusuma alırım baba figürü olurum diyor. Benim evlilikle ilgili her süreci sıkıntıyı biliyor.
Bipolar bir hasta olarak o çocuğa bakabilecek misiniz? Hastalığın seviyesi nedir, ilerde nasıl olur ? evlatlık alınan çocuğa daha zor bir hayat sunacaksaniz bence tekrar düşünün. Geçmiş olsun.
 
biliyorum, o yüzden çocuğa haksızlık olduğunu düşünüyorum diyorum. annesi siz değilsiniz, babası yok; yani bu çocuk hangi amaçla neden bu dünyaya geliyor? bunu sağlıklı düşünen bir insan neden kabul eder? siz böyle bir çocuk olarak doğmak ister miydiniz mesela? sizin güdülerinizi tatmin etmekten başka hiçbir işe yaramıyor bu yöntem. bu da çok bencilce. sırf anne olmak için sizin bile olmayan bir çocuğu 9 ay karnınızda taşıyıp, aranızda bağ bile olmayan bir adamın nüfusuna kaydetmek çok sağlıklı bir düşünme biçimi mi sizce?


İnsanlar zaten anne baba olurken kendi içgüdülerini, egolarını değil de doğacak çocuğu düşünselerdi, ortalıkta ziyan olan bu kadar çocuk olmazdı. Sadece anne olmak çok istiyorum, baba olmak istiyorum '' ben'' cümleleri hep.
 
Büyük kısmının escort olduğunu da biliyorum epey araştırdım. Çocuk saplantısı nerden çıktı bilmiyorum. Hiç aklımda yoktu. Geleceğim planlarım hep tek kişilikti. Tedavi olurum yer içer gezerim derdim.
Şimdi gece gündüz çocuk bakayım takintisi. Bir arkadaşım köpek verdi oyalanirim diye onu dışarı çıkarıp gezdirmek bile zor geliyor. Tekrar sahiplendirmek zorunda kalacağım. Çocuk fikri aklımdan çıksa müthiş özgür olacağım.

Konu eski olsa da şu kısma yorum yapmadan geçemedim..

Köpeği gezdirmek zor gelirken günde belli saatlerde dışarı çıkarması özellikle, çocuğa 7/24 nasıl bakacaksınız? Çocuğun ne zamanı, ne saati var? Ne senin hasta olmanı dinler, ne canının sıkkın olduğunu?

Çok fikri kendi söylediğiniz gibi takıntı olmuş siz de, bence bunu çözün yoksa asla altından kalkabileceğinizi düşünmüyorum.
 
Back
X