Çocuk/Kariyer ?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi CeYz
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Özel sektörde olsanız,haftanın 6 günü sabahtan akşama kadar çalışsanız, günde 3-3 buçuk saatiniz trafikte geçse, ufak kızınıza anneniz bakmakta zorlansa ve kızınız da psikolojik olarak sizsizliğe alışamasa işten ayrılır mıydınız? Çalışan anneler şimdi beni topa tutmasın,ben de senelerdir çalışan bir bayanım,2 yıldır da anneyim. Benim yapmak istediğimi yapıp pişman olan var mı,onu öğrenmek için konu açıyorum

Çok fazla detay verip de yazıyı kalabalıklaştırmak istemedim,soran olursa cevaplarım. Öğrenmek istediğim, kızım 4-5 yaşına gelene kadar sadece 1700tl ile geçinebilir miyiz? Kira ödemiyoruz.
Bu 3 senelik arada kamu için hazırlanmak istiyorum,önlisans mezunuyum. Bir yandan da tekrar özele dönmem gerekirse burası gibi iyi bir yer bulamam diye korkularım var. Ne yapacağım off:KK43:


1700 tl ile gecinirsiniz .. ne durumda olanlar var çocuk daha onemli diye düsünüyorum. önemlisi eşiniz nediyor?
 
1700 tl ile gecinirsiniz .. ne durumda olanlar var çocuk daha onemli diye düsünüyorum. önemlisi eşiniz nediyor?
Eşim bana bırakıyor,evde yardımcı oluyor her konuda. Israrla kendi fikrini sorduğumda da rahat edebilmemiz için işten ayrılmamamı istiyor. Kızıma annem baktığı için onun da fikrine önem veriyorum,o da benim gibi ikilemde. Ne karar verirsem vereyim kabul ediyor.
 
Özel sektörde çalışıyorum bu yüzden bir yıl ücretsiz izin alsam beni tamamen gözden çıkarırlar muhtemelen.
Ama alabilseydim söyledikleriniz oldukça kulağa mantıklı geliyor.
Benim bebeğim 14 aylık şuan ben 3 aylık hamileyim ve 4 ay önce başlamıştım işe henüz.ikinci gebeliğim sürpriz oldu, beklemiyorduk.Maddi çok sorunumuz var, ÇOK sorunumuz var eşime destek amaçlı girmiştim işe ama kısmet olmadı.
Ben de (tecrübe etmiş biri olarak) ısrarla annenin en azından 3 yaşına kadar bebeği yanında olması gerektiğini sonuna kadar destekliyorum.
Hatta senin konunda da kesinlikle ara vermen taraftarıyım işe.
kendi evinde 2000 lira maaşla orta standartlarda gayette iyi yaşanabilir diye düşünüyorum.
Sizin durum baya karışık, gerçekten hiç beklenmedik zamanda sürpriz yapmış ufaklık. Peki kv-anne bakarken yardımcı olarak bakıcı da gelebilir mi? Haftada 3 gün evde olursun ilk sene zaten.Diğer 4 gün için de bakacak kişiye yardımcı gelebilir belki.
 
Sizin durum baya karışık, gerçekten hiç beklenmedik zamanda sürpriz yapmış ufaklık. Peki kv-anne bakarken yardımcı olarak bakıcı da gelebilir mi? Haftada 3 gün evde olursun ilk sene zaten.Diğer 4 gün için de bakacak kişiye yardımcı gelebilir belki.
Cahilliğimi mazur gör lütfen :KK22: 3 gün evde olmak derken? (cumartesi günleride full çalışıyorum senin gibi)
 
Kızınızın size ihtiyacı varsa işinize ara verebilirsiniz.
3 yıl sonra iş bulursunuz.
Kızınız daha önemli.
 
Cahilliğimi mazur gör lütfen :KK22: 3 gün evde olmak derken? (cumartesi günleride full çalışıyorum senin gibi)
Ben o kısmı atlamışım cumartesi pazar evdesin sandım. Cuma günleri de süt iznin olur diye hesap ettim :110:
 
Ben de haftada 5 gun 9-6 calisiyirdum ama 1 saat gidis 1 saat donus yolum vardi arti izin konusu bizde cok problemliydi. (bir reklam ajansinda musteri temsilcisiydim her gun musteri gorusmelerimiz oluyordu ve yillik iznimi bile aylar oncesinden belirleyip toplantilari ona gore ayarliyordum.)

Ikimizin de aileleri baska şehirlerde yasadigi icin tek sansimiz bakiciydi ve kizimi bir yabanciya emanet etme fikri bana cok uzak olunca isten ayrildim. 3 yil oldu, arada maddi sorunlar yasiyoruz tabi ki, eski yasam standartlarimiz yok, ben 2600 tl maas aliyordum bu yok artik. Alismak zor oldu, hatta hala alisamadik bu maddi güçlüğe. Esim 3000 tl aliyor ama 900 u kira zaten, yani elimize 2100 tl kaliyor. Hayat oyle pahali ki en ufak ekstra harcama yapamiyoruz. Ev almak falan hayal zaten... ama sizin ev kiraniz da yokmus.
ozetle gelirimiz nerdeyse yari yariya dustu, yasam standartlarimiz da oyle, ama ben bir an bile pisman olmadim. Her sey bir yana cok mutlu sevgi dolu ve ozguveni yuksek bir kizim var. Onun mutlulugu icin her seye deger.
 
Kızlar yorum yazan herkese çok teşekkürler. Sizden gelen cevaplarla her şey kafamda daha da netleşti. Bu hafta konuşacağım, uygun bir dille cumartesilerinin beni zorladığını söyleyeceğim, yapılacak bir şey yoksa da ayrılacağım.
 
Ben de haftada 5 gun 9-6 calisiyirdum ama 1 saat gidis 1 saat donus yolum vardi arti izin konusu bizde cok problemliydi. (bir reklam ajansinda musteri temsilcisiydim her gun musteri gorusmelerimiz oluyordu ve yillik iznimi bile aylar oncesinden belirleyip toplantilari ona gore ayarliyordum.)

Ikimizin de aileleri baska şehirlerde yasadigi icin tek sansimiz bakiciydi ve kizimi bir yabanciya emanet etme fikri bana cok uzak olunca isten ayrildim. 3 yil oldu, arada maddi sorunlar yasiyoruz tabi ki, eski yasam standartlarimiz yok, ben 2600 tl maas aliyordum bu yok artik. Alismak zor oldu, hatta hala alisamadik bu maddi güçlüğe. Esim 3000 tl aliyor ama 900 u kira zaten, yani elimize 2100 tl kaliyor. Hayat oyle pahali ki en ufak ekstra harcama yapamiyoruz. Ev almak falan hayal zaten... ama sizin ev kiraniz da yokmus.
ozetle gelirimiz nerdeyse yari yariya dustu, yasam standartlarimiz da oyle, ama ben bir an bile pisman olmadim. Her sey bir yana cok mutlu sevgi dolu ve ozguveni yuksek bir kizim var. Onun mutlulugu icin her seye deger.
İnş. ev de alırsınız canım. Kızınız 3 yaşında sanırım. Zorlukları oluyor mu,evde bunalıyor mu? İşe dönmek için benim gibi 4-5 yaş mı düşünüyorsunuz?Sorum fazla oldu ama :KK48:
 
Canım yaptığım işten değil ama yoldan,trafikten,bu kadar çok çalışma saatinin olmasından;en önemlisi kızımın bana ihtiyacı olduğunu hissettiğimden yoruldum :KK43:

devletin çalışan anneye mutlaka bir kolaylık sağlaması gerekiyor, özellikle büyük şehirdeysen çalışma hayatı felaket ama mecburuz ceyz, çok haklısın bebeğini bırakmak da istemiyorsun ama inan bana işi bırakırsan senin psikolojin bozulacak, bu da çocuğa yansıyacak... hakkında hayırlısı neyse o olsun arkadaşım
 
devletin çalışan anneye mutlaka bir kolaylık sağlaması gerekiyor, özellikle büyük şehirdeysen çalışma hayatı felaket ama mecburuz ceyz, çok haklısın bebeğini bırakmak da istemiyorsun ama inan bana işi bırakırsan senin psikolojin bozulacak, bu da çocuğa yansıyacak... hakkında hayırlısı neyse o olsun arkadaşım
Doğru söylüyorsunuz çok haklısınız ama bu şartlarda daha da psiklojim bozuluyor. Konuştuktan sonra işi bırakmak zorunda kalırsam devlete atanmak için uğraşırım.İş hayatından tamamen kopamam,yapamam zaten
 
İnş. ev de alırsınız canım. Kızınız 3 yaşında sanırım. Zorlukları oluyor mu,evde bunalıyor mu? İşe dönmek için benim gibi 4-5 yaş mı düşünüyorsunuz?Sorum fazla oldu ama :KK48:

Evet su an 3 yasinda, evde cok durmuyoruz yazin ailemin yazliginda, kisin hava guzelse bahcede, parkta, en olmadi evimize yakin bir avm var orda vakit geciriyoruz, zaman su gibi akıyor :)

Ben Eylulde krese baslatmayi dusunuyorum ama o durumda bile ozel sektorde calismam cok zor cunku burda hic yakinim yok, yani atiyorum cocugun bir saglik sorunu olsa o gun okula gidemeyecek olsa ya da bir nedenle ben geciksem alabilecek onunla bikac saat gecirebilecek kimse yok. O yuzden kendime is kurmayi dusunuyorum. Ne is oldugu konusunda hicbir fikrim yok ama ozel sektore donmektense her isi yaparim :)
 
Benimde annem çalışan biriydi çok yoğun ve yıpratıcı bir dönemi vardı o süreçte. Aramızdaki ilişki çok resmi onunla tamam düşünce olarak konuşma vs anlaşıyoruz ama duygusal açıdan yakınlık yok. Mesela gidip sarılmam asla sevmediğimden degil sadece mesafeli büyüdüm. Çalışma saatleri tüm gün degildi ama o kadar yorgun gelirdiki sürekli uyuyor veya ev işlerini aceleyle yetiştirmeye çalışıyor diye hatırlardım. Çok zor zamanlar geçirdi annem çocuk bakımı konusunda filan. Ben evli degilim ama eğer anne olursam ilk seneler mümkünse çalışmayacağım ücretsiz izin hakkımı sonuna kadar kullanmayı düşünüyorum bu yüzden.
 
Özel sektörde olsanız,haftanın 6 günü sabahtan akşama kadar çalışsanız, günde 3-3 buçuk saatiniz trafikte geçse, ufak kızınıza anneniz bakmakta zorlansa ve kızınız da psikolojik olarak sizsizliğe alışamasa işten ayrılır mıydınız? Çalışan anneler şimdi beni topa tutmasın,ben de senelerdir çalışan bir bayanım,2 yıldır da anneyim. Benim yapmak istediğimi yapıp pişman olan var mı,onu öğrenmek için konu açıyorum

Çok fazla detay verip de yazıyı kalabalıklaştırmak istemedim,soran olursa cevaplarım. Öğrenmek istediğim, kızım 4-5 yaşına gelene kadar sadece 1700tl ile geçinebilir miyiz? Kira ödemiyoruz.
Bu 3 senelik arada kamu için hazırlanmak istiyorum,önlisans mezunuyum. Bir yandan da tekrar özele dönmem gerekirse burası gibi iyi bir yer bulamam diye korkularım var. Ne yapacağım off:KK43:

3 senelik ara da olsa oyle bir duzene otutrtman lazim ki evini ve kizini, KPSS den cok iyi puan alabilesin.
Eyer evini isine yakin tasiyamiyorsan, ve kizin cok yipraniyorsa birak derim.
Sonucta ozelde isin nolucagi belli olmaz, belki bu isini kaybediceksin, garantisi var mi ?
Ama diyelim cok cok iyi para kazaniyorsun, o zaman paray basip isine yakin ev tutmani tavsiye ederim.
 
3 senelik ara da olsa oyle bir duzene otutrtman lazim ki evini ve kizini, KPSS den cok iyi puan alabilesin.
Eyer evini isine yakin tasiyamiyorsan, ve kizin cok yipraniyorsa birak derim.
Sonucta ozelde isin nolucagi belli olmaz, belki bu isini kaybediceksin, garantisi var mi ?
Ama diyelim cok cok iyi para kazaniyorsun, o zaman paray basip isine yakin ev tutmani tavsiye ederim.
Maalesef taşınma durumu söz konusu olamaz,bu muhitte bir evde oturamayız kiralar çok fazla.Zaten annemden uzağa taşınırsam kızımı emanet edebileceğim biri de kalmıyor. Özeldeki hiçbir işin garantisi yok gerçekten
 
Benimde annem çalışan biriydi çok yoğun ve yıpratıcı bir dönemi vardı o süreçte. Aramızdaki ilişki çok resmi onunla tamam düşünce olarak konuşma vs anlaşıyoruz ama duygusal açıdan yakınlık yok. Mesela gidip sarılmam asla sevmediğimden degil sadece mesafeli büyüdüm. Çalışma saatleri tüm gün degildi ama o kadar yorgun gelirdiki sürekli uyuyor veya ev işlerini aceleyle yetiştirmeye çalışıyor diye hatırlardım. Çok zor zamanlar geçirdi annem çocuk bakımı konusunda filan. Ben evli degilim ama eğer anne olursam ilk seneler mümkünse çalışmayacağım ücretsiz izin hakkımı sonuna kadar kullanmayı düşünüyorum bu yüzden.
Ben de çalışan annenin kızıydım,işe başladığında 7 yaşındaydım ve 4 yaşındaki kardeşimin sorumluluğu bendeydi.Anneme o kadar kızardım ki asla onun gibi olmak istemezdim, belki annenizden tek farkı bize de zaman ayırması,sevgisini ilgisini hissettirmesiydi. Biz o yönden şanslıydık,bugün okuyabildiysek,rahat yaşabiliyorsak onlar sayesinde. Keşke ben de annem kadar güçlü,dayanıklı olabilsem.Bu kadar yıpranmasam
 
Benim de en büyük isteğim kreş yaşına kadar oğluma bakmam ama maddi durumumuz buna el vermiyor maalesef. Birçoğunuza göre şanslıyım annemlerle altlı-üstlü oturuyoruz,oğlum evin ilk ve tek torunu el üstünde tutuluyor. Korktuğum şeyler var mesela oğlum beni sevecek mi karşı komşumuz torununa bakıyor, torunu anneannesine tapıyor, annesi gil eve götürmek istediklerinde saatlerce çabalıyorlar ama yok ağlıyor istemiyor onları. Annem de hep özeniyor komşumuza, arada söylüyor torunum en çok beni sevecek hep benim yanımda olacak diye :(
 
Back
X