merhaba kızlar (ve hemşerim,hemşirem) bende varım artık aranızda... son hüsranla biten tedavimin ardından artıkkkk bende bu meseleyi rafa kaldırdım.artık tedaviye gitmek istemiyorum ovulasyon günlerimi takip etmek istemiyorum ve farkettim ki hayat böyle daha güzelmiş.....
hoşgeldin canım hemşerim..yazılarındaki istek ve heyecanı gördükçe bizim aramıza gelmenden korkuyodum aslında seninde..ve korkulan oldu ama ne diyelim her şerde bi hayır vardır..tabii ki böyle de mutlu olunabilir,hala doğurganlık çağındayız,sadece biraz zamana ihtiyacımız var,stressizce ve sabırla doğru zamanı beklemek bu kadar katlanılması zor olmamalı de mi?elbet mükafatını alıcaz,bu tarafta değilse bile diğer tarafta...önemli olan bu zor günlerimizde birbirimize destek olarak,inancımızı kaybetmeden ayakta durabilmek...