• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk mu kariyer mi ??? Her ikisini de yapabilenler ???

ledaswan

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Ocak 2010
179
10
96
İstanbul
Merhaba hanımlar,

Çok klişe bir başlık gibi görünüyor olabilir. Ama ne yazık ki tam da hayatımın dönüm noktasında bu mevzu.
Önce biraz kendimden bahsediyim: 29 yaşındayım, 3 yıllık evliyim, 3 yıldır bir özel firmada orta düzey yönetici olarak çalışıyorum ve çok iyi bir bölümde 1,5 yıldır doktora yapıyorum.

Ve çocuk sahibi olmak konusunda fikirlerim her an değişiyor. Bu arada eşim istiyor, zamanının geldiğini düşünüyor. Israrcı bir tavır içinde değil. Ancak ben şiddetle korkuyorum.

Her ikisini de yapabilmek ve altından kalkabilmek mümkün müdür bilmiyorum, çünkü ikisini de istiyorum, ama başarabilir miyim bilmiyorum...
 
Çocuk olunca kariyerinize birsüreliğine ara verirsiniz.

Sonra tekrar dönersiniz :delphin:

Hem çalışan hem de anneler var ikisini de çok güzel bir şekilde idare edebiliyorlar hem bence siz de yapabilirsiniz yeter ki kendinize güvenin :1rolleyes:
 
mecbur kalınca -ben gibi mesela- insan istemese de kariyer yapıyor.
ama ben keyfi çalışan annelerin de çok güzel bir şekilde çocuklarını yetiştirdiklerini düşünüyorum.
ne çocuk çalışmaya engel; ne de çalışmak çocuk yapmaya engel değil.
ama ya çok güvendiğiniz bir bakıcınız olacak ya da annenize emanet edeceksiniz.
 
canım bence eğer sende isityorsan çocuk hiç düşünmeden hemen yap.benim 2 çocuğum var ve onlar benim herşeyim.çocuk sahibi olmak çok farklı bir duygu dünyaynın en güzel duygusu yerimseniben
kariyerinide düşünüyorsan bence ikisini bir arada yapabilirsin kendine güven öncelikle derim ben.ben de kızım doğduğu zaman bir yandan çalıştım bir yandan onu büyüttüm.şimdi oğlum oldu gerçi bu sefer işi bırakmayı düşünüyorum ama kendine güveniyorsan hiç düşünme derim ben..
 
önce kariyer diyorum canım ben. bebek eğer sağlığın müsaitse he zaman yapılır:ecrin_bebek:
 
bence artık bebeğin zamanı gelmiş, eğer doktorayı beklersen çok geç olabilir sağlık açısından da. En mantıklısı doktoraya ara verip çocuk sahibi olmak, çocuk biraz büyüdükten sonra kariyerine devam edebilirsin. Eminim bebeğe bakacak yakınların vardır ananesi teyzesi falan. Olmazsa bakıcı tutarsın :)
Eşin de istiyorsa bi düşün derim :emir_bebek:
 
Cevaplarınız için teşekkürler hanımlar.
Sanırım biraz daha düşünmeye ihtiyacım var :çok üzgünüm:
 
İyi düşün, ikisini bir arada yürütmek hiç kolay birşey değil çevremden biliyorum...
Benim için kariyer önce gelir...
 
her ıkısını de yapabıldıgımı dusunuyorum
yıllardır calıstıgım ısımde ıyı bır konumdayım soz sahıbıyım
hamılelıgımde sorunsuz calıstım resmı haklarımı bıle kullanmadan doguma gırecegım gunume kadar calıstım
kırkım cıkmadan ıslerımı uzaktan takıp ettım
2,5 aylık bebegımı anneme bırakarak her gun ısıme gelıyorum
bakıcı olsaydı sozkonusu belkı bıraz daha zor olurdu benım ıcın ama ımkansız degıl

yasınız ve evlılıgınız olması gereken konumda bence
cocuk ısınıze engel teskıl etmıyor kısa bır ara o kadar
gecıktırmemenızı tavsıye ederım
 
erteleyebilrisiniz belki bir iki sene daha
ama sonucu degistirmezmis gibi geliyor
bana sonucta dogum izninden sonra yine
calisicaksiniz ama yinede belki ozamana
kadar pozisyonunuzu saglamlastirabilirsiziniz
 
bence 2 side olabilir...arkanızda anneniz,kaynananız yada güvenebiliceginiz biri varsa neden sorun olsun ki bebeğim iyi bakıldıktan sonra ben rahat rahat calısabılırım ayrıca sımdı hamıleler dogurdukları gune dek calısıyor maşallah..bence daha fazla erteleme konumunuz iyiyse maddi durumunuz yerindedir arabanız,evde yardımcınız vardır bence doğurun.
 
her ıkısını de yapabıldıgımı dusunuyorum
yıllardır calıstıgım ısımde ıyı bır konumdayım soz sahıbıyım
hamılelıgımde sorunsuz calıstım resmı haklarımı bıle kullanmadan doguma gırecegım gunume kadar calıstım
kırkım cıkmadan ıslerımı uzaktan takıp ettım
2,5 aylık bebegımı anneme bırakarak her gun ısıme gelıyorum
bakıcı olsaydı sozkonusu belkı bıraz daha zor olurdu benım ıcın ama ımkansız degıl

yasınız ve evlılıgınız olması gereken konumda bence
cocuk ısınıze engel teskıl etmıyor kısa bır ara o kadar
gecıktırmemenızı tavsıye ederım

Teşekkür ederim cevabınız için, bunu başarabilenlerin olduğunu görmek çok güzel.

Herşey aslında teoride çözümsüz değil, güvendiğin kişiler yakınındaysa iş çocuk hepsiyle başa çıkılabilir.

Tabi bir de işin duygusal boyutu var, 2.5 aylık bebeği bırakıp işe gitmek ne kadar üzücü olur.

Neyse yaşayıp öğreneceğiz, tekrar teşekkürler ve tebrikler.
 
ben doğumdan 42 gün sonra işe döndüm. zor oldu, sıkıntılar yaşadım ama herşeye değer. çocuk yapmayı ertelemek doğru değil. çünkü hemen olacağının garantisi yok kendimden biliyorum. ben önümüzdeki sene için 2. yi düşünmeye başladım bile:lepi:
 
Merhaba hanımlar,

Çok klişe bir başlık gibi görünüyor olabilir. Ama ne yazık ki tam da hayatımın dönüm noktasında bu mevzu.
Önce biraz kendimden bahsediyim: 29 yaşındayım, 3 yıllık evliyim, 3 yıldır bir özel firmada orta düzey yönetici olarak çalışıyorum ve çok iyi bir bölümde 1,5 yıldır doktora yapıyorum.

Ve çocuk sahibi olmak konusunda fikirlerim her an değişiyor. Bu arada eşim istiyor, zamanının geldiğini düşünüyor. Israrcı bir tavır içinde değil. Ancak ben şiddetle korkuyorum.

Her ikisini de yapabilmek ve altından kalkabilmek mümkün müdür bilmiyorum, çünkü ikisini de istiyorum, ama başarabilir miyim bilmiyorum...

vallahi ben her ikisinide yapmayi tasarliyorum cünki meslegimin bitmesine daha 2.5 sene var 2,5 sene beklemeyi hic ama hic istemiyorum :umursamaz:
Zaten isim cok rahat büroda calisiyorum cocuguda esim 14.30da isten cikana kadar krese vermekte bir zarar görmüyorum acikcasi aksine almanca ögrenerek büyür benim cocukken cektigim sikintilari cekmez diye düsünüyoprum
 
Canım bi de doktora git bakalım ne diyecek bi problem var mı baksın. Hemen de hamile kalmak zor çünkü, hayırlısı bakalım :ecrin_bebek:
 
ikisini bir arada yapılacagını düşünüyorum
böyle bir durumda benim aklıma takılan ben işe
başladığımda bebege güvenilir bir dadı bulmak olurdu.
 
üniversite mezunuyum,güzel bi firmada güzel bi konumda çok rahat bi işim vardı geliri de oldukça yüksekti...bir an bile düşünmedim acaba işim mi çocuğum mu...diye
allah hiç kimseye evlat aratmasın iş çok bulunur ama evlat annelik aslaaa
hamile kaldım..7 aylık olana kadar çalıştım iyi bi işverenim vardı son ayıma kadar ara ara gidip işerimi takip ettim yerime işlerimi yürütecek eleman alındı onu eğittim...temmuz ayında goğum yaptım eylülde işe başlamam gerekti...yapamadım gözlerime öyle aşkla bana muhtaç muhtaç bakan bebeyime kıyamadım işi bıraktım...evet şüphesis işim harikaydı kariyerimin en yüksek tepesindeydim...
ama aşkımın masum öyküsü herkezden herşeyden önemli oldu benim için
kariyer,para,iş her zaman kazanılır ama evlat sahibi olmak allahın çok büğük bi lutfu o mucize kollarına geldimmi o kukuyu ciyerlerine çektimmi inan bana gözüm hiçbişeyi görmedi görmeyecek...
şimdi kızımı yetiştirip hayata saygılı,sevimli,alıkklı minik bi kız çocuğu yetiştiriyorum bundan büğük bi kariyer yok bana göre
 
Back
X