- Konu Sahibi visnemevsimi
- #1
Merhaba arkadaşlar Gebe kalmayı çok istiyorum hatta eşimle tanışmadan hep evlilik amacım çocuk yapmak diyen bir insandım Evliliğe veya eşe dair hayaller de kurardım ama hiçbiri bir çocuk hayali kadar mutlu etmezdi beni, çocuklara çok düşkünüm kendi çocuğum olursa hiçbir anını kaçırmamak için işe gitmem gibi geliyor. Bu kadar idealize ettiğim bir şeyin gerçekleşmesi durumunda hayattan geri kalmaktan en çok da eşime vakit ayıramamaktan korkuyorum. Eşimle birebir zaman geçirmeyi çok severim haftada bir gün olsun her şeyi dışarıda bırakıp onla ilgilenmek isterim. Ama özellikle anneliğin ilk yıllarında bu pek mümkün değil gibi yorumlar okuyorum. Yalnız kalabildiğimiz tek alan yatak odası mı olur diye bazen düşünüyorum, sırf cinsel paylaşım beni mutlu etmez çünkü biliyorum. Ama cinsel olarak dahi hiçbir şey eskisi gibi olmuyor diyorlar; kafam çok karışık objektif bir değerlendirmeye ihtiyacım var annelik için. Çevremde çok olumsuz örnek duydum bu ara, olumlu yorumlar da sırf ben artık Bebek yapayım diye gerçekten uzak her şey toz pembeymiş gibi Şimdi siz diyeceksiniz ki annene kayınvalidene bırakırsın ama çok da kaygılı bir yapım var eşimle yalnız kaldığımda bile aklım çocukta olur biliyorum. Sizler dikkatinizi eşinize ayırabiliyor musunuz? Nasıl ayrıştınız çocuktan? Evlilikte bu dengeyi nasıl kurdunuz? Tecrübelerinizi aktarır mısınız?
