çocuk sahibi olmayanlar moralimizi düzeltelim mi???

bak bunu bilmiyordum. Şimdi daha iyi hissediyorum kendimi. Rabbim peygamberlere bile bu derdi verdiyse.... Bizim de kapısında yılmadan yalvarmamızı istiyr. Hiç yılmıyorum, üzülmüyorum da sadece merak ediyorum ne kadar devam edeceğini. Ama dualarımla bu süreyi kısaltacağıma inanıyorum. Biliyorum ki Rabbim kalpten edilen duaları geri çevirmez. Bugüne kadar kalpten ettiğim hiçbi duamı geri çevirmedi.

İnanırmısınız bilmem ama, korunmayı ilk bıraktığımızda bir rüya görmüştüm: Hamile kaldığımı öğreniyormuşum güya, çift çizgili idrar testi elimde, ve tam o an karnımda bir sızı hissediyorum, bir bakıyrum karnımda kocaman kırmızı bir çıban var. Birden sıçradım, o an anladım bu iş kolay olmayacak dedim. Zaman geçti, ben dualarıma devam ediyorum tabi.... Bir rüya daha gördüm rüyamda yosunlu bulanık bir suda yüzüyorum, ayağıma yosunlar dolanıyor, kulaç atarken denizin yüzeyinde kabul gibi birşeyi kıra kıra yüzüyorum, ama yüzüyorum sonuçta. Sonra denizin dibine bir bakıyorum beyaz ve danttelli bir battaniyeye sarılmış çok güzel bir bebek... Suya dalıp çıkarıyorum bebeği, kupkuru bir şekilde..... İlk rüyam desteklenmiş oldu, kolay olmayacaktı, bir sınavdaydım, ama sonucu güzel olacaktı Allah' ın izniyle. Bunların hepsi işaretti. Bu işaretleri verdiği için Rabbime çok şükrediyorum.

Dua, sabır.... yapacak başka bir şey yok. Tedavi bunları destekliyor sadece. Doktorlardan değil, ilaçlardan değil, sadece dualarımdan medet umuyorum. Kalpten ettiğim bu duamı Rabbim geri çevirmeyecek inşallah inanıyorum.....

Özellikle Meryem suresinin ilk ayetlerinin mealini ve Saffat suresinin (100.ayetten sonra gelen pasajı) okumanı tavsiye ederim Hz İbrahim'e yıllar sonra İsmail'i müjdeli Rabbim... Hz Zekerriya'yada Yahya'yı...müjdelenen bu iki evlat salihlerdendi Peygamber oldular her ikiside... Sabredelim Rabbimizden hep hayırlısı isteyelim...inşallah hakkıyla sabredenlere ve ALLAH a karşı sorumlu olanlara Rabbim salih evlatlar nasib eder...
 
Merhaba kızlar,ben geçen mayıs ayında Allaha şükür kızıma kavuştum.Ancak önce kanpıhtılaşması teşhisi yapıldı.Ancak iki düşüğüm oldu.Daha sonra yaklaşık 2 yıl çocuğum olmadı.Ancak hep plan program yapıyordum şu zaman olsun bebek yok bu zamana denk gelsin diye.Ancak olmadı.Sonra bir kaç yazı okudum.Plan programı bırakma üzerine deneyimler.Ben de o gün artık ne zaman olursa dedim ve planı bıraktım.Belki en fazla 2 ay spnra bebeğime hamileydim.Bunları niye yazıyorum:)her problemin bir çözümü var eğer ciddi bir sıkıntı sağlık açısından yoksa sadece plan yapmadan bekleyin.Sağlık probleminiz varsa da Allah yardım eder emin olun.Hayatta tesadüf diye bir şey yoktur.Allah gönlünüze göre versin

güle güle büyütesin inşş........benim hikayemee benziyo seninkii inşalah bende kavusurum bebegime.......kan pıhtılaşlmasii teşisi konduu banadaa 2 düsükk yaptımm....yeniden hamile kalmak istiyorum son düsügümden 6 ay geçtii üzerindee ama hala bişii yok :( tüp bebekk yaptırmaya karar verdimm
 
güle güle büyütesin inşş........benim hikayemee benziyo seninkii inşalah bende kavusurum bebegime.......kan pıhtılaşlmasii teşisi konduu banadaa 2 düsükk yaptımm....yeniden hamile kalmak istiyorum son düsügümden 6 ay geçtii üzerindee ama hala bişii yok :( tüp bebekk yaptırmaya karar verdimm


Alıntı yapamadım bitürlü:)Allah herkese hayırlısıyla nasip etsin.Emin ol olacak zamanını bekliyor:)
 
güle güle büyütesin inşş........benim hikayemee benziyo seninkii inşalah bende kavusurum bebegime.......kan pıhtılaşlmasii teşisi konduu banadaa 2 düsükk yaptımm....yeniden hamile kalmak istiyorum son düsügümden 6 ay geçtii üzerindee ama hala bişii yok :( tüp bebekk yaptırmaya karar verdimm


Alıntı yapamadım bitürlü:)Allah herkese hayırlısıyla nasip etsin.Emin ol olacak zamanını bekliyor:)

:) altta alıntı yapmak yeri var.......insalah bende o günlerii görürürm..özelll bisi yaptınmıı bide sey diycemm..son düsükten kaçç ay sonra tekrar hamile kaldın
 
arkadaslar konu eski ama sans eseri denk geldim. bircok kadina yardimci olacak bir baslik.
gercekten cok zor cocuk beklemesi.

bu zamani rahat ve kolaya atlatmak icin ben ne yapiyorum anlatayim.

1 - en kotusune karsi bir plan gelistiriyorum. mesela hic cocugum olmazsa diyorum, evlatlik ediniriz diyorum. allahtan esim de benimle ayni dusunuyor. eminim ki ben dogurmasam bile cok severim o cocugu da. kimsesiz bakima muhtac bir cocuga kucak acmis olmak ne buyuk sevaptir.

2 - her negatif test sonucu uzuluyorum elbette, ama geri donup baktigim da "iyi ki simdiye kadar olmamis, cunku bu son aylar cok stresli cok zor gecti, cocuga da zarar verirdi bu kadar stres diyorum'

3 - benim esimle aram bozuluyor zaman zaman bu konudan dolayi. "ya bizim ne zaman olacak ki acaba" dedigimde esim deliriyor, duymak istemiyor artik cocukla ilgili hicbirsey. esim uzuldugunde ben de cok uzuluyorum, onu uzdum diye kendimi suclu hissediyorum. kendime cocuktan daha onemlisinin biz ve iliskimiz oldugunu hatirlatmaya calisiyorum.

4 - birde cocuk projesi ortada hic yokmus gibi planlar yapiyorum. mesela bilmem nereyi ziyaret etmek istiyorum oraya ne zaman gidilir nasil gidilir onlari arastiriyorum. yada hic alakam olmadigi halde yatirim planlari yapiyorum. elimde bir miktar para var nasil degerlendirecegimi planliyorum, insanlardan bu konuda bilgi istiyorum vs. yada yeni baslamak istedigim bir sporu arastiriyorum. sonunda bunlarin hicbiri gerceklesmese bile onemi yok, boylece hayata cocugu olmayan biri olarak degil, baska planlarin cercevesinde bakiyorum.

5 - yapmam gereken diger seyler, facebooka bakmamak. orda herkes bir kilifa burunuyor ay ne kadar mutluyuz diye reklam yapiyorlar. cocuklarin dogumgunu resimleri, parkta gezme resimleri, nene dede ziyaretleri felan. kimse ne kadar ugrastigindan, ne dertler atlattigindan bahsetmiyor. sonra da siz saniyorsunuz ki hayat tek size gaddar. en yakinimdaki bir arkadasim bana bile deme di ne kadar ugrastigini mesela

bazi haftalar hic aklima gelmiyor mesela ve o zamanlar ben ayni ben, sorun ayni sorun ama hayat daha kolay. bazen de cok aklima takiliyor. gunler gecmek bilmiyor, hamile olan birini gorunce moralim bozuluyor, surekli aglayasim geliyor. demek ki ayni durumda olsak bile bakis acimiza gore hissettiklerimiz degisebiliyor. duygusalligi bir kenara birakirsak kesin olan birsey var, uzulmek durumu daha da kotulestiriyor ve belki de hamile kalmamizi engelliyor. o yuzden mutlu olmak icin didinmek gerek.

umarim yardimci olmusumdur. lutfen sizde yardimci olabilecek deneyimlerini paylasiniz.
 
arkadaslar konu eski ama sans eseri denk geldim. bircok kadina yardimci olacak bir baslik.
gercekten cok zor cocuk beklemesi.

bu zamani rahat ve kolaya atlatmak icin ben ne yapiyorum anlatayim.

1 - en kotusune karsi bir plan gelistiriyorum. mesela hic cocugum olmazsa diyorum, evlatlik ediniriz diyorum. allahtan esim de benimle ayni dusunuyor. eminim ki ben dogurmasam bile cok severim o cocugu da. kimsesiz bakima muhtac bir cocuga kucak acmis olmak ne buyuk sevaptir.

2 - her negatif test sonucu uzuluyorum elbette, ama geri donup baktigim da "iyi ki simdiye kadar olmamis, cunku bu son aylar cok stresli cok zor gecti, cocuga da zarar verirdi bu kadar stres diyorum'

3 - benim esimle aram bozuluyor zaman zaman bu konudan dolayi. "ya bizim ne zaman olacak ki acaba" dedigimde esim deliriyor, duymak istemiyor artik cocukla ilgili hicbirsey. esim uzuldugunde ben de cok uzuluyorum, onu uzdum diye kendimi suclu hissediyorum. kendime cocuktan daha onemlisinin biz ve iliskimiz oldugunu hatirlatmaya calisiyorum.

4 - birde cocuk projesi ortada hic yokmus gibi planlar yapiyorum. mesela bilmem nereyi ziyaret etmek istiyorum oraya ne zaman gidilir nasil gidilir onlari arastiriyorum. yada hic alakam olmadigi halde yatirim planlari yapiyorum. elimde bir miktar para var nasil degerlendirecegimi planliyorum, insanlardan bu konuda bilgi istiyorum vs. yada yeni baslamak istedigim bir sporu arastiriyorum. sonunda bunlarin hicbiri gerceklesmese bile onemi yok, boylece hayata cocugu olmayan biri olarak degil, baska planlarin cercevesinde bakiyorum.

5 - yapmam gereken diger seyler, facebooka bakmamak. orda herkes bir kilifa burunuyor ay ne kadar mutluyuz diye reklam yapiyorlar. cocuklarin dogumgunu resimleri, parkta gezme resimleri, nene dede ziyaretleri felan. kimse ne kadar ugrastigindan, ne dertler atlattigindan bahsetmiyor. sonra da siz saniyorsunuz ki hayat tek size gaddar. en yakinimdaki bir arkadasim bana bile deme di ne kadar ugrastigini mesela

bazi haftalar hic aklima gelmiyor mesela ve o zamanlar ben ayni ben, sorun ayni sorun ama hayat daha kolay. bazen de cok aklima takiliyor. gunler gecmek bilmiyor, hamile olan birini gorunce moralim bozuluyor, surekli aglayasim geliyor. demek ki ayni durumda olsak bile bakis acimiza gore hissettiklerimiz degisebiliyor. duygusalligi bir kenara birakirsak kesin olan birsey var, uzulmek durumu daha da kotulestiriyor ve belki de hamile kalmamizi engelliyor. o yuzden mutlu olmak icin didinmek gerek.

umarim yardimci olmusumdur. lutfen sizde yardimci olabilecek deneyimlerini paylasiniz.
Bende daha yeni uye oldum 18 yasindayim ve fsh degerim 55 bekar oldugum için bahceci saglikta yumurta dondurucaktim bi baktim yumurtalar bitmis benim durumum daha kötü kizlar hastane koridorlarinda az aglamaktan helak olmadim ama napalim kader böyleymiş deyip gecicez
 
Keske boyle dusunebilsek.artik cok zor hersey icin umudum bile yok.annelige liyakatimin olmadigini dusunuyorum . Hayatla ilgili hicbisey dusunmek istemiyorum . Sadece daha fazla günah yükü yüklenmeden ölmek istiyorum
Evlat sahibi olabildiniz mi?
 
Bende daha yeni uye oldum 18 yasindayim ve fsh degerim 55 bekar oldugum için bahceci saglikta yumurta dondurucaktim bi baktim yumurtalar bitmis benim durumum daha kötü kizlar hastane koridorlarinda az aglamaktan helak olmadim ama napalim kader böyleymiş deyip gecicez
Belki bir tanecik yumurtan çıkar hı? Belki havuz yöntemi falan yapılır? Kendimden çok üzüldüm sana.kader diye bir şey var işte ondan öte yol yok maalesef...:KK43:
 
Belki bir tanecik yumurtan çıkar hı? Belki havuz yöntemi falan yapılır? Kendimden çok üzüldüm sana.kader diye bir şey var işte ondan öte yol yok maalesef...:KK43:

Aynen öyle kaderden öte köy yok malesef yumurta sıfır ve daha bekar olduğum için hiçbişey yapamıyorum dondurma işlemi yapıcakım fakat ilaçlara tepki vermedi vücudum ve şuan 19 yaşındayım gerçekten hayat böyle durumlarda zor ayakta durmak cidden zor ama bi bakarız ilerde olur napalım Allahın vergisi kabul edip hayata devam edicez
 
Arkadaşlar hep kısırlık, sperm sayısı, rahim filmi,..... konuşmaktan sıkıldık. Ben çocuğum olmadığı, herkese kıyasla daha geç olacağı için kendimi şanslı hissediyorum. Komik mi geliyor? Ama gerçek... Bunlar benim gerçek hislerim. Kendimizi kandıralım demiyorum, gerçekten kendimizi şanslı hissedelim.

Bir kere istedikten sonra hemen hamile kalan, ya da istemeden hamile kalanlara göre daha mutlu bir hamilelik yaşayacağız. Hamileliğin hiç bir sıkıntısı bize zor gelmeyecek. Çocuklarımız da uzun uğraşlardan sonra elde edileceği için hem biz, hem ailelerimiz tarafından çok daha sevinçle karşılanacak.

Bir de şöyle düşünün.... Bu Allah' ın bize verdiği hem inancımızı hem de eşlerimizle aramızda olan aşkımızı sınamak için bir sınav aracı. İsyan etmeyip, sabırla Allah' tan isteyerek, sadece ona güvenerek ve ne verirse versin en hayırlısını vereceğine inanarak inanç sınavımızdan başarıyla geçeceğiz. Eşlerimizle aramızı bozmayarak, evliliğimizi bir stres bombasına dönüştürmeyerek, çocuğumuz olmamasını bir alay konusu haline getirip eğlenceli ve komik bir şeymiş gibi davranarak, eşimizle aramızdaki bağı her zamankinden daha sıkı hale getirmiş olacağız ve aşkımızın sınavını da başarıyla geçeceğiz.

İstediği anda çocuk sahibi olmuş çok çift tanıyorum. İlişkilerinde bir sürü eksiklikleri var. Çünkü hiçbir sınavdan geçmemişler, zorluklara beraber göğüs germemişler.

Şimdi "hadi canım sen de, sen de deli gibi istiyorsun çocuğun olmasını" diyeceksiniz. Tabi ki öyle... Hem de deli gibi... Ama Rabbim ' in ne zaman vereceğini bilmiyorum, arada geçen bu sürede de moralimi yüksek tutmaya çalışıyorum. Bi kere hepimiz biliyoruz ki bu süreçte olumlu psikoloji çok önemli.

Eşim ve ben yaşımız çok geçmeden çocuk sahibi olalım istiyoruz tabi ki ama bu süreci de kendimize zehir etmiyoruz.

Ben yukarıdakilerin aynısı gibi düşünüyorum, ne eksik ne fazla.... Morali bozuk olan arkadaşlara da bir faydam olsun isteyerek bu konuyu açtım. Hayırlı uğurlu olsun:)
Cok guzel bır konu bende tedavı goruyorum umarım bır gün bende anne olurum bı ımtıhandan gecıyoruz umarım geçeriz 🤲🤲🤲
 
Arkadaşlar hep kısırlık, sperm sayısı, rahim filmi,..... konuşmaktan sıkıldık. Ben çocuğum olmadığı, herkese kıyasla daha geç olacağı için kendimi şanslı hissediyorum. Komik mi geliyor? Ama gerçek... Bunlar benim gerçek hislerim. Kendimizi kandıralım demiyorum, gerçekten kendimizi şanslı hissedelim.

Bir kere istedikten sonra hemen hamile kalan, ya da istemeden hamile kalanlara göre daha mutlu bir hamilelik yaşayacağız. Hamileliğin hiç bir sıkıntısı bize zor gelmeyecek. Çocuklarımız da uzun uğraşlardan sonra elde edileceği için hem biz, hem ailelerimiz tarafından çok daha sevinçle karşılanacak.

Bir de şöyle düşünün.... Bu Allah' ın bize verdiği hem inancımızı hem de eşlerimizle aramızda olan aşkımızı sınamak için bir sınav aracı. İsyan etmeyip, sabırla Allah' tan isteyerek, sadece ona güvenerek ve ne verirse versin en hayırlısını vereceğine inanarak inanç sınavımızdan başarıyla geçeceğiz. Eşlerimizle aramızı bozmayarak, evliliğimizi bir stres bombasına dönüştürmeyerek, çocuğumuz olmamasını bir alay konusu haline getirip eğlenceli ve komik bir şeymiş gibi davranarak, eşimizle aramızdaki bağı her zamankinden daha sıkı hale getirmiş olacağız ve aşkımızın sınavını da başarıyla geçeceğiz.

İstediği anda çocuk sahibi olmuş çok çift tanıyorum. İlişkilerinde bir sürü eksiklikleri var. Çünkü hiçbir sınavdan geçmemişler, zorluklara beraber göğüs germemişler.

Şimdi "hadi canım sen de, sen de deli gibi istiyorsun çocuğun olmasını" diyeceksiniz. Tabi ki öyle... Hem de deli gibi... Ama Rabbim ' in ne zaman vereceğini bilmiyorum, arada geçen bu sürede de moralimi yüksek tutmaya çalışıyorum. Bi kere hepimiz biliyoruz ki bu süreçte olumlu psikoloji çok önemli.

Eşim ve ben yaşımız çok geçmeden çocuk sahibi olalım istiyoruz tabi ki ama bu süreci de kendimize zehir etmiyoruz.

Ben yukarıdakilerin aynısı gibi düşünüyorum, ne eksik ne fazla.... Morali bozuk olan arkadaşlara da bir faydam olsun isteyerek bu konuyu açtım. Hayırlı uğurlu olsun:)

Ben evlenmeden önce hep 5 sene asla cocuk istemem yapmam dedim. Gercekten 5 sene de o kadar cok istedim olmadi ki... çok ama çok üźuldum kendimi caresiz hissettigim zamanlar oldu. Gercekten acının dibine vurdugumu kendimi cok eksik hissettigim gunleri bilirim. Sonra tup bebege baslayalim dedim. Baslayacagimiz ay bir cenaze oldu o kadar agladim uzuldum ki bu dunyada olumden baska herseye care oldugunu ve cocugumun olmadigini o donemde umursamadigimi farkettim.
Tup bebege basladim. Ama gercekten heyecanlandigimi hatirlamiyorum. Şuan bu duruma hala alisamasamda sukurler olsun hamileyim. Acilar mi suan unutuldu gitti hicbirsey yasamamamis gibiyim.
Bu arada 5.senemi 10 gun gecmisti ki hamile oldugumu ogrendim 😊
Yani cokta zorlamamak gerekiyormus. Simdi uykusuz kaldigim uzuldugum agladigim gunlere o kadar cok yaniyorum ki... 2 sene tup bebek yaptirabilmek icin cabaladim. Her seferinde bir aksilik cikti hep bir engeller cikti baslayamadan hep biraktik. Tup bebege basladigimiz ay hadi dedik ve bsladik. Sanki dumduz bir yoldu hic bir aksilik cikmadi bende inanamiştim.
Bende hep aglarken keske ne zaman olacagini bilsem o zaman uzulmem derdim.
Ne zaman hazir oldugunuz onemli degil bebeginiz ne zaman hazirsa o zaman geliyor 😊😊😉

Evet uzmeyin kendinizi ve sakin hirpalamayin zamani var diyenlere sinir olan pink suan insanlara zamani var diyor. Cunku 23 yumurtadan transfer gunune kadar kalan son embriyomla hamileyim ♥️
Rabbim her isteyene degil , her gonulden isteyene bu duyguyu yaşatsin...
 
Back
X