başarısız ve beceriksiz biri değilim tam tersine çocuk yaşta birçok zorlukla mücadele etmek zorunda bırakıldım. şuanki hayatımda sahip olduğum maddi ve manevi her başarıyı tek başıma elde ettim. başarısız falan olduğumu nerden çıkardınız anlamadım. bir diğer mesele de ailemle ilgili diğer bilmediğiniz detaylarla ilgili mevzuları da biliyormuş gibi ailemi anlamsız suçladığımı düşünmeniz garip. uzun uzun neler yaşadığımı yazıp dram yapmak istemediğimden yazmadım. ailemle aram iyi durumda ama çocuk doğurmayı bu kadar dert edindiysem demek ki şımarıklık etmiyorumdur bazı önemli şeyler yaşamışımdır diye düşünüyorum. ki siz terapilik bir durumda olduğumu düşünüyosanız demek ki şımarıklıktan değil ihtiyaç duyucak hale geldiğimden söylüyosunuzdur diye düşünüyorum.
bu arada sorumluluk sahibi bir birey olduğumu yazımda belirtmiştim. benim derdim başka bir varlığı elimden gelen tüm çabaya rağmen mutsuz edicek olma olasılığından korkmam. okuduğunuzu nasıl garip şekilde yorumlayıp kaba kaba yazmışssınız şaşırdım gerçekten
Maddi manevi başarı görecelidir işiniz konumunuz olması hayal ettiğiniz yere ulaştığınız tamam demek değildir her zaman.
Terapiye ihtiyacınız var evet bu kadar karamsar ve aileyle içten çatışmalı haliniz için kesinlikle gerekli.Bu bir hakaret değilidir.Terapiye gitmekte sorumluluktur.Giden birisi olarak yazıyorum yani ayrı bir yere koymuyorum bu kadar büyütmeyin.
Ailede zorluk kısmına gelicek olursak kimsenin kimseyle çocukluğunda yaşadığı zorlukları yarıştırıcak hali yok.Hala anne babayı suçlamak bir sorun suçlu arama hali ve başaramadığı ne bileyim arkadaşlık ilişkisi, sevgili ilşkisi, aile olma ilişkisini veya sorumluluk alamamayı yüklemek için suçlu aramak gibi.
Türkiyede nasıl olduğunu düşünüyosunuz?Herkes akşam yemeğini bütün aile şen şakrak yemeklerini yedi, uyumadan önce masallar okudu, anne baba hem birbirlerine hemde çocuklarına sevgi doluydu falan mı sanıyosunuz.
Bunlara takılmak yerine yapabileceğiniz tek şey sizin o hataları yapmamakla beraber bu mükemmeliyetciliğinizle hiç hata yapmadan hareket etmenizdir.Bu mümkün mü?Tabi ki hayır
Hele ki bu kadar mükemmeliyetci olurken...
Sizde içten içe biliyosunuz ki ebeveynlikte, arkadaşlıkta, evlilikte sonuç olarak yaşamda böylesine mükemmel olucak kimse yok.
Aile ve geçmişe takılmak size hiç bir şey getirmez bu hayatta o yüzden bakış açınızı değiştirip bu konulara o zaman onu gerektirmiş, öyle karar almışlar, o kadar olabilmişler gibi, ne demek isterseniz onları deyip üzerine düşünmeden kendi hayatınıza fokuslamanız daha sağlıklı olucaktır.
Ve bunu yaptığınızda daha mutlu yolda yürürken kendinizi gülümserken bulucağınıza eminim.
Kaygıyı terapiyle ortadan kaldırdığınızda yani bakış açınızı değiştirdiğinizde daha yaşamadan hesap ettiğiniz ve boğulduğunuz bir çok riski zihin bulanıklığı, karışmışlık hali, endişeli düşüncelerle değil daha net görüp kolay sonuçlara ulaşacağınız ve doğru kararlar alıcağınız bir benliğe sahip olucaksınız.