- 5 Ocak 2015
- 2.209
- 4.968
- 133
- Konu Sahibi kirmizi oje
- #1
Merhaba hanımlar,
Bugün de başka bir konuyla geldim...
Yaşım 26. 3 senelik evli olacağım yakında. Yakın zamanda ailemden bir kayıp yaşadım ve bu beni bazı konularla düşündürmeye başladı.
Öncelikle çocukları çok seviyorum, öğretmenim. Vatana millete iyi bir evlat yetiştirmek her daim ilkelerimin başında. O yüzden çocuk sahibi olmak istiyorum ama hep bazı durumların gerçekleşmesini bekledim. Şimdi ise acaba bunları beklemesem mi diyorum.
Oncelikle yurtdışında yaşıyorum ve yaşadığım ülke çok zor bir yer (Avrupa veya Amerika'da değilim) Türkiye'ye dönersek hiç beklemem çocuk için ama dönüp dönemeyeceğimiz henüz belli değil.
Maddi açıdan bir bebeği kaldırabilir miyiz biraz endişedeyim. Yani evet bircok şeyi yaparız ama her şey tamam olur mu emin olamıyorum.
Son konu ise eşimin ailesi konusu. Onlara çok yakın oturmuyoruz ama cahil insanlar, Türkiye'de daha rahat büyütürüm onlardan uzak bu da beni hep durdurdu.
Şimdi bu konuları düşünüp hep uygun zamanı bekledim, aman ben kendimi biraz daha geliştireyim, şu kitabı da okuyayım, çocuk sevgiyle bilgiyle büyür ne yapsam kârdır diye diye erteledim. Ama bir yandan da bunları beklemeyeyim, "iyi" çocuk benim tutumumla alakalı, ben bir yolcu gibi isem bu dünyada o da varsın benimle öyle büyüsün, nerede yaşıyorsam oraya ayak uydurmayı öğrensin diyorum. Kardeşim vefat etti çok kısa bir süre önce ve çocuğu vardı... Şimdi bakiyorum, bu kadar plan yapıyorum ama belki çocuğumu büyütmek bana bile nasip olmayacak kardeşim gibi, sen elinden geleni yap diyorum ve elimden geleni yapacağımı da biliyorum...
Sizce bu durumda benim çocuk sahibi olmam yanlış bir karar mı olur?
Bugün de başka bir konuyla geldim...
Yaşım 26. 3 senelik evli olacağım yakında. Yakın zamanda ailemden bir kayıp yaşadım ve bu beni bazı konularla düşündürmeye başladı.
Öncelikle çocukları çok seviyorum, öğretmenim. Vatana millete iyi bir evlat yetiştirmek her daim ilkelerimin başında. O yüzden çocuk sahibi olmak istiyorum ama hep bazı durumların gerçekleşmesini bekledim. Şimdi ise acaba bunları beklemesem mi diyorum.
Oncelikle yurtdışında yaşıyorum ve yaşadığım ülke çok zor bir yer (Avrupa veya Amerika'da değilim) Türkiye'ye dönersek hiç beklemem çocuk için ama dönüp dönemeyeceğimiz henüz belli değil.
Maddi açıdan bir bebeği kaldırabilir miyiz biraz endişedeyim. Yani evet bircok şeyi yaparız ama her şey tamam olur mu emin olamıyorum.
Son konu ise eşimin ailesi konusu. Onlara çok yakın oturmuyoruz ama cahil insanlar, Türkiye'de daha rahat büyütürüm onlardan uzak bu da beni hep durdurdu.
Şimdi bu konuları düşünüp hep uygun zamanı bekledim, aman ben kendimi biraz daha geliştireyim, şu kitabı da okuyayım, çocuk sevgiyle bilgiyle büyür ne yapsam kârdır diye diye erteledim. Ama bir yandan da bunları beklemeyeyim, "iyi" çocuk benim tutumumla alakalı, ben bir yolcu gibi isem bu dünyada o da varsın benimle öyle büyüsün, nerede yaşıyorsam oraya ayak uydurmayı öğrensin diyorum. Kardeşim vefat etti çok kısa bir süre önce ve çocuğu vardı... Şimdi bakiyorum, bu kadar plan yapıyorum ama belki çocuğumu büyütmek bana bile nasip olmayacak kardeşim gibi, sen elinden geleni yap diyorum ve elimden geleni yapacağımı da biliyorum...
Sizce bu durumda benim çocuk sahibi olmam yanlış bir karar mı olur?
Son düzenleme:
İnsanlar rahat çocuk büyütmek için ülke değiştiriyorlar artık. Çocuk sahibi olun olmayın bi şey diyemem ama tatilde gelip gördüğünüzden ibaret sanmayın ülkemizi lütfen
