Çocuk yapmayıp pişman olan var mı?

Bi suru yumurta dondurma onerisi gelmis. O yumurtalari buyutmek icin tonla ilac kullancak. Ilaclar cok pahalı.Tabi bedava dondurmuyolar her yıl parasını odemek zorundasın. Bu kadar cocuk istemezken hormonlarinla oynamanin ve bu kadar masraf yapmanın hic geregi yok.
Ben de hekimim bu kadar basit bir işlemmiş gibi bahsedince yedekte bulunsa zararı olmaz gibi düşünmüştüm tabi o an gelmedi aklıma tüp bebek tedavisinden farksız bir işlem olmasi. Sagolsun burada bir kaç kişi isleme hazırlığın, işlemin, muhafazasının zorluğundan bahsedince net karar verdim. Ben neden yüzde yüz istemediğimi bildigim bir şeyi olmaz ama olur ya günün birinde heves edersem diyerek yapayım bu çok saçma diye düşünüyorum. Ve yaşı ilerlemesine rağmen verdikleri karardan dönmemiş pişman da olmayan forum kadınlarını görünce içim rahatladı, kararından dönenlerin bir çoğununda eşi tarafından ikna edildiğini farkettim. Forumda bu şekilde bir başlık açmamın asıl sebebi şu herkes bir ağızdan pişman olacaksın, muhakkak isteyeceksin ve muhakkak yapacaksın yapamazsan da kahrolacaksın gibi bir baskı kurunca acaba gerçekten hormonlarla alakalı ve insanı buna zorlayan bir mekanizma mı var diye düşündüm ancak biyolojik saati yokladığı halde kararını değiştirmeyen forum kadınlarımız varmış
 
Ciddimisiniz.Bende zaten 4 yaşındaki kızıma tüm sorumluluğu yüklüyorum evet.Oda yapabiliyor..şakamisiniz.Birlikte buyutmekten anladığımız bu mu? Bilikte oyun oynamak,birlikte banyo yapmak,birlikte yemek yemek..günlük hayatın içinde olan herşey..
Ayrıca bu dönemde birtakım becerilere de sahip olunması gerekiyor.Öz bakım becerileri mesela.Kendi yemek yemesi,kendi ayakkabısını kendi giymesi gibi..
Kardeşine bir bez getirince bile çok mutlu oluyor.Çocukluğumda imkansızlıklar dan dolayı olmayan oyuncakları onunla oynamak,ona alabilmek,onu havuza götürmek,bisiklete binmek ona biseyler katabilme duygusundan bahsettim.Buda benim için bi mutluluk.
Anneligimin keyif aldığım diğer bı tarafı.
Günlük stresinizi atmak adına lafinizi söyleyince alay edince rahatladiniznmi?
4 yaşındaki kıza tuvalet temizletip yemek yaptırıyomuş hadi linçleyelim arkadaşı 😂
 
Oyy nerelerden ne çıkarıyorsunuz ama.
Psikolojisi yerinde biriyim.Çocuklugumda kotu geçmedi ama.yokluk içinde geçti Şimdi içinde kalan şeyleri kızıma yapabilmek beni mutlu ediyor.Ne.kadar uzadı bu konu.Tek bu sebep değilki ayrıca.
anneliğin bir çok güzel yanı var benim için
Siz beni anlamadınız.
 
Ben de hekimim bu kadar basit bir işlemmiş gibi bahsedince yedekte bulunsa zararı olmaz gibi düşünmüştüm tabi o an gelmedi aklıma tüp bebek tedavisinden farksız bir işlem olmasi. Sagolsun burada bir kaç kişi isleme hazırlığın, işlemin, muhafazasının zorluğundan bahsedince net karar verdim. Ben neden yüzde yüz istemediğimi bildigim bir şeyi olmaz ama olur ya günün birinde heves edersem diyerek yapayım bu çok saçma diye düşünüyorum. Ve yaşı ilerlemesine rağmen verdikleri karardan dönmemiş pişman da olmayan forum kadınlarını görünce içim rahatladı, kararından dönenlerin bir çoğununda eşi tarafından ikna edildiğini farkettim. Forumda bu şekilde bir başlık açmamın asıl sebebi şu herkes bir ağızdan pişman olacaksın, muhakkak isteyeceksin ve muhakkak yapacaksın yapamazsan da kahrolacaksın gibi bir baskı kurunca acaba gerçekten hormonlarla alakalı ve insanı buna zorlayan bir mekanizma mı var diye düşündüm ancak biyolojik saati yokladığı halde kararını değiştirmeyen forum kadınlarımız varmış
Hicte basit degil. Tup bebegin maddi manevi tum zorluklarını bildigim icin, senin bunu yapmana hic gerek yok diyorum. Eger bi gun pisman olursanda, senin kararın sonuclarına sen katlancaksın sonucta. Baskıcı cevreyi etkileyen bisey olmucak.
 
çocuk istemeyenleri çok iyi anlıyorum istemiyorsanız hiç girmeyin bu işe. istemiyorsanız yumurta dondurma falan da gerek yok bence. ben yıllardır çocuk istiyordum çok şükür şimdi gebeyim. çocuk yetiştirmenin zorluklarını biliyorum bu zorluklara hazır olduğumu düşünüyorum inşallah üstesinden gelirim.
 
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Ben çocuk sahibi olmak ne kadar normalse olmak istememek de o kadar normal diye düşünüyorum. Etrafımda pişmanlık duyan iki kişi var ama pişman olmayan insanlar da vardır . Düşünceler gelişebilir değişebilir neticede sabit değiller. Bu yüzden dondurmakta fayda var diye düşünüyorum. En azından ilerde fikriniz değişirse kendinizi çaresiz hissetmezsiniz.
 
Mesela bebeğim oldu diyelim. 5-6 aylık ve bir tatile çıktık. Otel havuz güneş 😂
Bebişi pusetiyle havuz kenarında gezdirsem falan. Gezilmez mi yaaa 😂 nolur tecrübeli anne olarak söyleyin 😂
Gezilir, biz gezdik. 4 aylıktı bebeğim, tatile gittik. Biz havuza girdik o kenarda arabasında uyudu. Denize soktuk onu. Bütün gün hep arabasında gezdirerek uyuttuk. Bebekler seviyor genelde açık havayı.
 
Annelik zorla olunacak bişi değil ki zaten ya, ben ultra anaç ve aşırı seviyede anne olma isteği ile eşimi zar zor ikna edip yaptım, ilk başta aşırı zorlandım kızımı ağır bi lohusalık yaşadım, tabi geçti onlar ama annelik zorla yapılacak bişi değil o minik çaresiz bebeklere bu yapılmamalı. Gerçekten sevilmediği bi anne tarafından büyütülmek çok acı.
 
Aslında biyoloji hocamız bize anlatmıştı. 9 aylık bu süreç kadınları hormanel olarak hazırlıyor hamileliğe. Aslında insanlarda kimyasal bileşimlerin sonucu davranışsal olarak tepki veriyor. Bu sebeple hiçbir şeyden emin olmama taraftarıyım. İleride insanının fikri değişebilir.
Bence Allah annelik duygusu diye bişey yüklediği için zorunlu sevgi bunun adı

Samimi değil bana göre.
 
Evliligimin ilk yillarinda bi acaba hamilemiyim tereddutum olmustu ve aynen boyle hissetmistim. Caresiz, kapana kısılmıs gibi. Genel olarak cocuk sevmem. Hani kimi insan tanimadigi cocugu bile cok sever ya, ben yegenlerim ve kendi cocuklarim haric cocuklara herhangi bi ilgi duymuyorum. Öyle asla cocuk diye ölüp biten kadinlardan olmadim yani hic.
Ama son 1 yildir gercekten vucudum dogurmak istiyor. Tabi ki herkese olacak diye bir sey yok. Ama boyle de bi ihtimal oldugu icin bence yumurta dondurun mutlaka.

Yasiniz kac?
Benim 30.
Bende de reglim gelmeyince galiba hamileyim durumu olmuştu
Kendimi çok kötü hissetmistim
Banyoya kapanıp ellerim titreyerek test sonucu beklerken bı yandan agliyodum
Sonucu negatif görünce müthiş bı haz ve mutlulukla eşimin yanına gidebilmistim(test yaptığımdan haberi yok )
İnsan böylesine hazır değilken bı çocuğa gebe kalsa nssil sevebilir bilmem...pek akıl kârı degil
 
Hele bı yaşlanın, çevrenizdeki çocuğu olan şuan acidiginiz(belkide) kişiler çocuklarıyla yazlık keyfi yapsın,kalabalık aile sofralarında sohbet etsin,çocuklarının doğum sevincini yaşasın,mezuniyetine olsun busuna gitsin..sizde uzaktan izleyin.O zaman keşkelerin biri gelip biri gidecek.
Bu cümleyi bana kuran,tam 7 yıl evvel çocuk yapma konusunda kararsız kaldığımı söyleyince 65 yaşında bile isteye çocuk yapmayan komşu teyzem söyledi..
Öyle derinden etkilendim ki.
Şimdi iki kızım var.İlk zamanlar evet zor ama şimdi büyüğü 4 yaşında.Çok keyifli.Beraber geziyoruz.
İkinci bebeğimde birlikte büyütuyoruz.
Onlar bana öyle bir güç kattıki.
Ne olur yanlış anlamayın ama,bile isteye çocuk yapmayanlarada ben çok üzülüyorum nasıl bir duygudan kendilerini mahrum ettikleri için.
Ha tabiki herkes anne olmak zorunda mı asla.
Kimi çocuk yapıp çöpe atıyor mesela.
Bu yüzden evet istekli olanlar anne olsun.
iki kızımda aynı bana benziyor.Kolonlanmiş gibi.onlar benim geçmişim çocukluğum aynı zamanda.
Çocukluğuma dokunmak,yapamadıklarını onlara yaptırabilecek muazzam bi duygu.
Her yorumunuzda, her konunuzda bir falso var farkında mısınız? Eski üyeliğinizi de dahil ederek konuşuyorum.
Nerenizden tutsam elde kalıyor. Kim olduğunuz belli olmasın diye önceki konularınıza atıfta bulunmayacağım, siz zaten konularınız nasıl tepkiler aldınız biliyorsunuz.

Bu mesajınızda da mesela, neresini düzeltsem, neresi için farkındalık yaratsam diye bakıyorum.

İleride çocuklarınızın birbiri ile anlaşacağına, görüşeceğine emin misiniz?
Sizinle görüşeceklerine emin misiniz?
Yurt dışına çekip giteyeceklerine emin misiniz?
Yaşam sürelerinden emin misiniz?

İnsan çocuk yapmak istemiyor olabilir, çocuğu olmuyor da olabilir, yazdığınız ilk 3 satırın kimde ne duygu yaratacağının bilincinde misiniz?

Rica ederim bir geliştirin artık kendinizi.

En önce şu yazım konusunda, 100 kere falan söylendi bu size.
Sonra kendinizi ifade ediş konusunda, bir de araya empati duygusunu da alırsanız ne ala.
 
Bence Allah annelik duygusu diye bişey yüklediği için zorunlu sevgi bunun adı

Samimi değil bana göre.
Bilemiyorum açıksi anne olmadığım için . Bazı kadınlar bence müthiş anne oluyorlar sınırsız sevgileri oluyor . Bazıları ise gerçekten toplumun dayatması sonucu çocuk yapmak zorunda kalıyor . Herkes için farklı olduğunu düşünüyorum . İstemeyen kimse çocuk sahibi olmasın .
 
Benim bir arkadaş mesela aşırı o da özgürlüğüne düşkün asla istemem diyordu eşi çok israrciydi yaşımiz geçiyor demiş sürekli.
Kadın da sırf onun hattına yaptı ve hep bakıcı tutacağım isimden geri kalamam hiç anaç hissetmiyorum derdi
Çocuk doğunca kadın hemen annesini
getirdi bakıcıya bırakamam dayanamam dedi şimdi onsuz bir saniye durmuyor herkesten çok anaç oldu.
Buldumcuk olmuş bence, aşı olsun 😂😂 buldumcuk aşısı çıkmıştır heralde şimdiye 😂
 
İlla herkesin çocuk yapma zorunluluğu yok bunu anlamali insanlar. Hem kendiniz hemde cocuk mutsuz olacaksa neden yapasiniz ki. Ben istiyordum cocuk sahibi oldum ama abim asla tahammülü olan bi insan degil, cocuk tabiki sever ama uzaktan :) 45 yaşinda hayallerinin peşinde baska ulkede yasiyor ne o bize garip geliyo ne biz ona herkesin kendi yapisi ve tercihi.
 
Uzuuuunca bir süre ilk doğduğu andan yaşına girdiği ana kadar yeğenime baktım Allah’ın sevgili kuluymuşum da fragmanın bir kısmını capcanlı yaşayıp çocuklu bir hayatın bana göre olmadığını görüp çocuk yapmama karar alabilmişim…Deneyip gördükten sonra pişman olmayacağımı da fark etmiş oldum on numara oldu…Sırf yaşım geçmesin,millet laf etmesin ya da ilerde bana baksın diye neden böyle bir yola gireyim ki hem bana yazık olur hem de ona…
Kendi cocugunuz yigeniniz bir olamazki ikisinin sevgisi arasinda daglar kadar fark var.bende yigen buyuttum ama asla ayni sevgi degil neticede anneligi tadiyorsunuz her anlamda
 
X