Çocuk yapmayıp pişman olan var mı?

giggles .!.:
Maya kyle hiç duymadım deyince ben de bi an şüpheye düştüm benim çevrem mi öyle diye
Ama yalnız değilmişim demek ki 🤷‍♀️
Genişletmek için tıkla...

vallahi o çevreye kendimi kabul ettirmek istiyorum şu an
çünkü çevremdeki okumuş okumamış herkes bana 2. çocuk baskısı yapıyor da...
 
Birgariplik .!.:
Böyle bir duygu durumu gerçekten var mı bu mekanizma bende mi yok anlamak çok güç hic mi insanın içi pır etmez insanlar doğurduğunu güzel bir rüya olarak görür ben kabus olarak görüyorum. Rüyamda dahi doğurduğumda ben bu çocuğu ne yapacağım istemiyorum diye uyanıyorum. Bir gün içimde o istek olur mu olursa gerçekten sudan çıkmış balık şaşkınlığında olurum sanıyorum.
Genişletmek için tıkla...

Evliligimin ilk yillarinda bi acaba hamilemiyim tereddutum olmustu ve aynen boyle hissetmistim. Caresiz, kapana kısılmıs gibi. Genel olarak cocuk sevmem. Hani kimi insan tanimadigi cocugu bile cok sever ya, ben yegenlerim ve kendi cocuklarim haric cocuklara herhangi bi ilgi duymuyorum. Öyle asla cocuk diye ölüp biten kadinlardan olmadim yani hic.
Ama son 1 yildir gercekten vucudum dogurmak istiyor. Tabi ki herkese olacak diye bir sey yok. Ama boyle de bi ihtimal oldugu icin bence yumurta dondurun mutlaka.

Yasiniz kac?
Benim 30.
 
TheQueeninthenorth .!.:
Dün evlilik yıl donumumuzdu. Oğlanı birakabilecegimiz kimse yoktu. Beraber kahvaltıya gidelim dedik. 2 yaş sendromunu dibine kadar yaşayan oğlum önce masadaki çatallari yere fırlatma oyunu oynamak istedi. İzin vermeyince hırçınlaşti, o iki lokma yiyecek diye ben kan ter içinde kaldım. Bu arada eşime de sen ye yoksa aç kalacaksın diye telkinde bulunuyorum adam keyifle yiyeceği kahvaltıyı hızlı hızlı bitirmeye çalışıyor çünkü birazdan o ilgilenecek. Sürekli içerideki oyun alanına gitmek istedi kahvaltı bitmeden goturemeyecegimi defalarca anlattım. Bu arada tabii sıcak çay içmem, doğru düzgün keyifli kahvaltı etmem imkansız çünkü eli dursa ayağı durmuyor oğlumun, eline de tablet vermek istemediğim için işkence çekiyorum. Hoş tableti de gözü görecek gibi değildi dün. İki lokma yediğinden emin olduktan sonra ben oyun alanına götürdüm sonra babası geldi ben oturdum kahvaltımı tek başıma bitirdim... güya adamla yildonumi kahvaltısı yaptık. Bu örnekleri cogaltabilirim. Hayatımızın merkezinde o var, ben veya eşimle biz diye bir şey yok 2.5 yıldır. Allah ayağına taş degdirmesin, ondan çok sevdiğim bir şey de yok bu dünyada ama elbette kendi doğurup emek verdiğiniz şeyi sevmeme sansiniz yok. Bu durum hayatınızı kisitlanmis hissetmenize de engel değil. Böyle bir hayat seçmek istemeyebilirsiniz pek ala. Tabii ki oğlum hep bu yaşta kalmayacak ama yükü azalmayacagi gibi maddi manevi artacak. Biz yaslanacagiz....fragmanı sundum. Asla milletin lafıyla hareket etmeyin
Genişletmek için tıkla...
Bu çok çok büyük bir fedakarlık. Evde kuş bakarken bile bazen bunalıyoruz koy şunu kafesine diye. Seviyoruz ama sıkılırsak çözüm basit koy kafese çok mu ötuyor ört üzerini uyusun. Çocuktan sıkıldın bunaldın elden ne gelir zor gerçekten.
 
Birgariplik .!.:
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Genişletmek için tıkla...
İstemeyerek yapılacak bişey asla değil çocuk baskılara sakın kulak asmayın, -ki biz istemekten öle dirile yaptık ama gerçekten aşırı zor bir sorumluluk :işsiz: :işsiz: Bu arada sizin gibi yıllarca birlikteliği evliliği olan bir çift arkadaşım var ve çocuk diyince köşe bucak kaçıyorlardı. Sonra ikisine de 40 dan sonra bir çocuk isteği geldi, ve 7 yıldır olmadıkları tedavi kalmadı ve malesef çocukları olmadı, bu konuda çok üzgün ve mutsuzlar şimdi.. O yüzden siz yine de yumurtalarınızı dondurun pişmanlık ihtimaline karşı :KK66:
 
Cecelerce .!.:
Hayatım boyunca çocuklara mesafeli oldum, anaç biri de değilim.

Evlendiğimiz zaman eşime kalsa hemen yapardık ama ben istemedim. Sonra korunmama rağmen hamile kaldım daha iki aylık evliyken ama düşük yaptım çok geçmeden. O çocuk istemeyen ben hamile kalıp düşük yaptıktan sonra çocuk istemeye başladım hatta olmadı diye üzüldüm 5 ay boyunca :) sonra hamile kaldım doğurdum ve çok zor bir şey olduğunu ben de anladım. Çocuk olana kadar çok zor olduğunu hep duyuyorsun ama deneyimlemek bambaşka bir şeymiş. Ki ben bireyci, kafasına göre takılmayı seven biriydim çocuğum olunca nevrim döndü :)

Daha da bombası henüz birinci çocuğun şokunu atlatamadan 2.ye hamileyim yine korunarak (2 yöntemle). Aralarında 1,5 yaş olacak ve kurbanlık koyun gibi doğumu bekliyorum.

Eğer gerçekten istemiyorsanız da yumurtaları dondurun bence çünkü benim gibi sonradan isteyebilirsiniz. Ben bana sırnaşan bebeklere bile ısınamazdım ayıp olmasın diye diye bi gülümseyip geçerdim buna rağmen sonradan istedim ilk çocuğumu 🤷‍♀️
Genişletmek için tıkla...
Korku filmi gibi okudum allah kolaylık versin 😅 sakıncası yoksa hangi iki yöntemdi onlar? 🤣
 
Hiç çocuk istemiyordum. anne olmak ,annem yüzünden kabus gibi geliyordu. aile kavramına ve anne-çocuk ilişkisinin kutsallığına inan biri değildim. çocuk gözüne bakınca salgılanan oksitosin, köpeğimde de aynı hissi veriyordu bende. evliliğimin 5.yılında anne oldum korktuğum gibi olmadığını gördüm ve çok sevdim. tabi eşimle beraber büyütmemizin de etkisi vardır. çocuk takım işi tek başına asla tüm sorumluluğu alamazdım (zorunlu sebepler yoksa). sonrasında da kendine yeten bir çocuk büyütmek için gayret gösterdim. oğlum sürekli kardeş diye ağlayıp, 4 kişilik kardeşli resimler çizince dedik 2.yapmazsak çocuk gidiyor :KK70: kardeşi oldu ve çok seviyor nerdeyse o yediriyor, içiriyor yatırıyor. mükemmel bir abi.
sayelerinde aile olmak ne demekmiş anladım. içimdeki hiç geçmeyen boşluk hissini doldurdular.
ben yapmasaydım pişman olurdum çünkü çekirdek ailemle çok mutluyum, çocukluk travma ve yaralarımı sardılar bilmeden. yapmayan arkadaşım var o da mutlu eşiyle. çocuklarla dünyayı gezdik, onlar çocuksuz gezdi. aynı keyfi aldık.
 
Dasmeer .!.:
Bu çok kişiden kişiye göre degisir
Ben yapmasam pişman olurdum zaten istediğim birseydi
Bence bu yaşam bicimiyle alakalı.
Kimi insan aşırı özgür aşırı gezgin aşırı sosyal bu zaten kendi kendine yetiyor ve kendi hobileri ile mutlu.
Bir gün bakmışsın yurtdışında bir gün bakmışsın başka yerde hayatı akıyor
Ama bazısı daha kendi halinde daha yapacağı şey sınırlı daha tekdüze hayatı var diyelim
Geneli toplumun ister o ogretilerle yetiştiriliyor ama bir onluk kesim de daha farklı yaşıyor
O yüzden tamamen tercih meselesi.
Yapip pişman olan da var yapmayıp pişman olan da.
En iyi siz tanırsınız kendinizi.
Şahsen ben de evliliği çok saçma gereksiz bulurdum bir insana katlanmak aynı evde hep yaşama fikri saçma gelirdi
İnsanlar neden evlenir bir ara bunu sorgulardim evlenmeyenleri çok müthiş evlenenleri gereksiz bulurdum 😉
Fikrim tamamen degismese de evlendim😂
Çocuk fikrim değişmedi ama o bambaska birşey benim için.
Genişletmek için tıkla...
Evet biz de bir anda hadi kalk şuraya gidelim diye hazırlık yapmadan arabaya atlayıp giden hadi gece arabada uyuyalım diyen tipleriz hem çalışmak yeterince vaktinimizden çalıyor çocuğa ayırmak istediğimiz bir vakit yok. Tüm dezavantajlarına katlanmak için gerçekten çok çok istiyor olmak lazım diye düşünüyorum
 
kosucukaplumbaga .!.:
36 yaşında 6 senelik evliyim. 1 sene öncesine kadar “asla çocuk istemiyorum, çocuklu aileler benim kadar rahat yaşayamıyor neden kendimi kısıtlayayım” derdim. Ağlayan çocuğa katlanamazdım. Çocuk yapacak mısınız diyene “sevişirken korunup korunmadığımı mı soruyorsun, ne ayıp” der terslerdim. Eşimin de içten içe istediğini biliyordum ama hep saygı duydu, hiç baskı yapmadı, bana uydu.

Geçen sene ne olduysa bir anda karar verdim; çocuğum olsun istiyorum artık dedim. Doktora gittik, tüp bebek şart dediler, yaptık, ikincide oldu.

Yani demem o ki, siz kendinizi garantiye alın, yumurtaları dondurun. Çocuk istememeniz kadar bir gün bu fikrinizi değiştirmeniz de çok doğal.
Genişletmek için tıkla...
Bir anda nasıl ister hale geldiniz acaba duygusal olarak, mantıken mi yoksa biyolojik saat denilen olay mı?
 
Birgariplik .!.:
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Genişletmek için tıkla...
Yazınızın çoğu yerinde kendimi gördüm Hayatta hep kendim için yaşadım ben. Aklıma esti yurtdışında eğitim için gittim ne istdysem şükurler olsun yaptım. 30 yaş olunca birinin ölene kadar sorumluğu alma düşüncesi bile o kadar kotu geliyordu ki. Kendi yegenlerimin büyümelerini göremedim hep şehir dışında okudum lisanstan doktoraya kadar. Çocuk seven deliren biri de değildim aşırı sevimli çocuk ay ne tatlı derdim ama nefret de etmzdm ama.
Evliliğin ilk gününden itibaren eşim 1 cocugmz şimdi olsun 2. Sen ne zaman istersen diye diye 2. Yılın sonunda düşünmek durumunda kaldım. Bana kalsa ne zaman olurdu inan blmyrm.
Şuan 2 yaşında bir oğlum var ama ne bakmaya ne öpmeye kıyamıyorum böyle buldumcuk derler ya valla öyle deli anaç bir şey oldum sanırsam. İçimden nasıl çıktı hala inanamyrm böyle bir kadın ki doğum sonrası ellerim tutmaz oldu hastalandım da çok ağır ellerimden ama viz gelirmiş 😍😍😍
Şimdi pişman oldgm tek şey keşke bunu yasaycgmi bilseydm eşimin sözüne kulak verirdim oluyor 🤭🤭
 
Birgariplik .!.:
Evet biz de bir anda hadi kalk şuraya gidelim diye hazırlık yapmadan arabaya atlayıp giden hadi gece arabada uyuyalım diyen tipleriz hem çalışmak yeterince vaktinimizden çalıyor çocuğa ayırmak istediğimiz bir vakit yok. Tüm dezavantajlarına katlanmak için gerçekten çok çok istiyor olmak lazım diye düşünüyorum
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle haklısınız.
Bir de iki eşin ortak kararı da önemli
 
Benim bir arkadaş mesela aşırı o da özgürlüğüne düşkün asla istemem diyordu eşi çok israrciydi yaşımiz geçiyor demiş sürekli.
Kadın da sırf onun hattına yaptı ve hep bakıcı tutacağım isimden geri kalamam hiç anaç hissetmiyorum derdi
Çocuk doğunca kadın hemen annesini
getirdi bakıcıya bırakamam dayanamam dedi şimdi onsuz bir saniye durmuyor herkesten çok anaç oldu.
 
Dasmeer .!.:
Benim bir arkadaş mesela aşırı o da özgürlüğüne düşkün asla istemem diyordu eşi çok israrciydi yaşımiz geçiyor demiş sürekli.
Kadın da sırf onun hattına yaptı ve hep bakıcı tutacağım isimden geri kalamam hiç anaç hissetmiyorum derdi
Çocuk doğunca kadın hemen annesini
getirdi bakıcıya bırakamam dayanamam dedi şimdi onsuz bir saniye durmuyor herkesten çok anaç oldu.
Genişletmek için tıkla...
Sanki benim o 😂😂😂🤣🤣🤣
 
Şu an istemiyor olabilirsiniz çokta normal bir durum. Bende otuz yaşıma kadar asla düşünmedim, şimdi çok istiyorum olmuyor 😂 Bence yumurta dondurun ileride fikriniz değişmezse yapmazsınız, oldu ki fikriniz değişti çocuk sahibi olma şansınız artar..İnsanların ne dediğine de bakmayın, çok seviyorlar birilerini yargılamayı..Bu sizin hayatınız nasıl mutlu olucaksanız ona karar verirsiniz umarım..
 
Khomyuk .!.:
İstemeden yapılacak bir şey değil. Güzel mi güzel ama zorluğu da çok çok çok. Yani zorluğunu biliyorum diye yapıyorsun ve buna rağmen beklediğinden de zor çıkıyor 😁😁 Yani isteyen bile zorlanıyor istemeyen hiç o topa girmemeli bence çünkü çok zor
Genişletmek için tıkla...
İstemeyen biri olarak söylüyorum çok severek hemen bebek yapayim diyen arkdslarim bile anacligima şaşırıyorlar 🤭🤭 senin cocugun olsaydım keşke diyen bir arkdsm bile oldu hahaha çok güldüm ama içimden bir anaclik abidesi çıktı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Kitap Biti - Küçük Beyaz Böcekler
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
22K
Ssarac3705
S
Laktozsuz
Ailelerimizi seçebilseydik şuan ki ailemizi ya da şuan ki çocuklarınız sizleri seçer miydi?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
14K
tubish_19
T
violetblue
Öfke, şiddet eğilimi ve boşanma
Yorumlar
19
Görüntüleme
6K
Omeragahinannesi
O
E
Aldatmış kocama tekrar güvenebilir miyim
13 14 15
Yorumlar
298
Görüntüleme
57K
Madamgazel
Madamgazel
Nevreste
Annelik modelinizi nasıl anlayabilirsiniz?
Yorumlar
0
Görüntüleme
742
Nevreste
Nevreste
X