Evlenmeden önce isterim diyip şimdi caydıysanız eşinizi çocuk sahibi olmaktan mahrum ediyorsunuz.Hatta geçen gün böyle bir konu vardı isterim diyip sonradan "benim zaten önceki evliliğimden evladım var sen naparsan yap" tavrına giren kocasından ayrıldı bir KK üyesi hanım.Elbette ertelemek de bir seçenek.
Eşiniz hep dışardan onay bekleyen bir karakterse işiniz zor anlıyorum.Hadsiz insanlar "kısır mısın" "iktidarsızlık mı var" bile diyordur kimbilir.Ama bence toplumun bu "evlenen hemen kedi gibi yavrulamalı herkes ana-baba olmalı" baskısı çok kötü sonuçlar doğuruyor.Mutsuz anneler,sorumsuz babalar,şiddet gören çocuklar,çocuğa bir şey hissettirilmese de doğum sonrası psikolojisi bozulan ebeveynler... Hayır,ben katılmıyorum.Herkes ana baba olacak diye bir şey yok,biz yavrulayıp sonra yavrunun temel ihtiyaçlarını gideren hayvanlar gibi değiliz,insan ana-babalığı çok farklı şey.
Siz ebeveynliğe uygun olmadığınızı veya şimdilik hazır olmadığınızı vaktinde farketmişsiniz bence bu büyük şans.Ben çocukları boyum kadar olmuş kadından "ben anaç biri değilim,çocuğun evde dolanmasına bile tahammülüm yok" cümlesi duydum! Bence eşinize de bunu açıklayın ama bu defa sakince.İlla kavga çıkar diyorsanız mektup/mesaj yazın.Elalem bizi takdir etsin diye çocuk yapıp ya mutsuz olursak o elalem mi bakacak çocuğumuza,o elalem mi anaçlık aşılayacak diyebilirsiniz.