Çocukken tacize uğramak...

Wcy .!.:

Öncelikle biliyorum yalnız değilim benim gibi hatta daha beterine maruz kalanlarda var ben artık anlatmak biriyle paylaşmak istiyorum, sizlerde anlatırsanız dinlemek isterim. Çocuktum daha 10 yaşımdaydım öz amcam tarafından böyle bir iğrençliğe maruz kaldım.15 yaşıma kadar da devam etti. Bir çok şey yaşadım evet bana fiziksel bir şey yapmadı yapsa kaldırabilir miydim onuda bilmiyorum hep saklamak zorunda kaldım çünkü aileme babama bir şey olmasından korktum hala da korkuyorum bilmiyorum ne kadar doğru. Belki beni suçlarlar diye de korkmuş olabilirim. Çocuk aklımla ailemi düşünüyordum halada fikrim değişmiyor. Beni anlayacak tek insana sadece sevdiğime anlatabildim bu iğrençliği o da aileme söylememi istiyor ama şuan böyle bir şeyi yapamam O pislik evimizin arka tarafında oturuyo, onu görmek zorunda olmak onun o iğrenç sesini duymak bile beni hayattan soğutmaya yetiyor bazen düşünüyorum annem evden gidince eve gelip bana saldırır mı diye, ilerde düğünüm olduğunda acaba bir pislik yapar mı diye. Şu an o pis davranışına devam etmiyor ama bakışlarını görünce veya üzerimde hissedince öyle tiksiniyorum ki anlatamam midemi bulandırıyo...
kimse anlamasın diye ona bi insan gibi davranmakta en zor olanı o hasta ruhluyla kan bağım olduğu için bazen kendimden bile iğreniyorum.o tam bi hasta ve çocuklarla da çok haşır neşir başka bi çocuğa da bana yaptığını yapar diye korkmuyor değilim İnşallah benden başkasına yaşatmaz başka bir çocuğun psikolojisinide bozmaz. Buralardan gitmek istiyorum onu görmek istemiyorum hatırlamak istemiyorum.
okuyorum şuan ama gitmek istiyorum Keşke böyle şeyler yaşanmasa, en azından çocuklara dokunulmasa

Genişletmek için tıkla...

Mayflower75 .!.:

Pislik herif hem pedofil hemde ensest!!
Konu sahibine herkes neden soylemiyorsun hala diye kizmis ama kolay degil ki bu?Anladigim kadariyla annesi ile paylasmaya bile cekiniyor.Destek olacak kimsesi yok..babasi duyunca cikacak olaylarda korkutuyor onu.
Konu sahibi sende aslinda hala cocuksun.20 yas nedirki?Olayin travmasini bile hala atlatamamissin.Senden su anda guclu olmani istemek cok zor.
Herseyden evvel psikolojik yardim almalisin.
Sonrasinda belki ailen ile paylasir o serefsizi sikayet edebilirsiniz..
Ailende bitiyor is bundan sonra.
Fakat surec ne kadar uzun ve zor olursa olsun bundan sonra asla sessiz kalma.
Baska cocuklara zarar vermesine izin verme.
O adam tehlikeli bir sapik.Toplum icinde yasamasi aramizda dolasmasi korkunc birsey..

Genişletmek için tıkla...

Beybisileydi .!.:

Ah yavrum be gozlerim doldu bana gore bunu en iyi sekilde psikologdan once annene anlatmalisin guzelim belki sana kizacaktir niye daha once soylemedin diye soyleyememe sebebini de aciklarsin cunku bi kizin en iyi psikologu en iyi dertlesecegi kisi annesidir. Sacma gelicek belki bu seni korkutacak ama emin ol en iyi cozumu en iyi sonucu annen verecektir sana sen kimseye anlatamadigin icin boyle arafta kalmissin kendini bitmis hissetme sakin senin elinde olan birsey degildi bu bunun utanci elbet olur ama sen kucucuk bi cocuktun savunmasizdin ve senden boyle faydalandi boyle insanlar boyle dusuncede ki boyle pisliklere yonelenler elbet cezasini cekecek kotu bi sekilde sen iyice dusun unutma annen uzulcektir kizcaktir ama en iyi tedaviyi de annen yapacaktir melegim

Genişletmek için tıkla...

Wcy .!.:

Evet yaklaşmak bi yere dursun köşe bucak kaçıyordum ama evi arka tarafta ister istemez görüyorum sesini duyuyorum bence sizde bi psikolojik yardım alın.

Genişletmek için tıkla...

Wcy .!.:

Öncelikle biliyorum yalnız değilim benim gibi hatta daha beterine maruz kalanlarda var ben artık anlatmak biriyle paylaşmak istiyorum, sizlerde anlatırsanız dinlemek isterim. Çocuktum daha 10 yaşımdaydım öz amcam tarafından böyle bir iğrençliğe maruz kaldım.15 yaşıma kadar da devam etti. Bir çok şey yaşadım evet bana fiziksel bir şey yapmadı yapsa kaldırabilir miydim onuda bilmiyorum hep saklamak zorunda kaldım çünkü aileme babama bir şey olmasından korktum hala da korkuyorum bilmiyorum ne kadar doğru. Belki beni suçlarlar diye de korkmuş olabilirim. Çocuk aklımla ailemi düşünüyordum halada fikrim değişmiyor. Beni anlayacak tek insana sadece sevdiğime anlatabildim bu iğrençliği o da aileme söylememi istiyor ama şuan böyle bir şeyi yapamam O pislik evimizin arka tarafında oturuyo, onu görmek zorunda olmak onun o iğrenç sesini duymak bile beni hayattan soğutmaya yetiyor bazen düşünüyorum annem evden gidince eve gelip bana saldırır mı diye, ilerde düğünüm olduğunda acaba bir pislik yapar mı diye. Şu an o pis davranışına devam etmiyor ama bakışlarını görünce veya üzerimde hissedince öyle tiksiniyorum ki anlatamam midemi bulandırıyo...
kimse anlamasın diye ona bi insan gibi davranmakta en zor olanı o hasta ruhluyla kan bağım olduğu için bazen kendimden bile iğreniyorum.o tam bi hasta ve çocuklarla da çok haşır neşir başka bi çocuğa da bana yaptığını yapar diye korkmuyor değilim İnşallah benden başkasına yaşatmaz başka bir çocuğun psikolojisinide bozmaz. Buralardan gitmek istiyorum onu görmek istemiyorum hatırlamak istemiyorum.
okuyorum şuan ama gitmek istiyorum Keşke böyle şeyler yaşanmasa, en azından çocuklara dokunulmasa

Genişletmek için tıkla...

Wcy .!.:

Ya gerçekten sizin yaşadığınız da iğrençlik içinde iğrençlik olmuş
evet delil elde edeyim dediğimde bensanademiştim adlı kullanıcı bana kadının beyanı esastır dedi yorumunuzu ona hediye ediyorum....
Ailenizin de o kişiyle aynı sofraya oturması gerçekten benim durumumdan da kötüymiş

Genişletmek için tıkla...

Jameya .!.:

Ben aldım 2 sene paikolojik destek. Atlattım zaten ama o insana karşı kinim bitemez :)
Çok acıklı bir şekilde öldü,o beni biraz rahatlattı duyduğum zaman..

Genişletmek için tıkla...

Wcy .!.:

İyi yapmışsınız, inşallah bende atlatırım.
Kin nefret bitmez doğru söylüyorsunuz. Bende öyle düşünüyorum keşke o da acıklı bir şekilde ölse.. Bende rahatlardım buna eminim.

Genişletmek için tıkla...

idrakyollariiltihabi .!.:

Taciz, tecavüz içerikli tüm konuları okuyup kapatiyordum nicedir. Yorum yapmadım hiç. Zira cocukluğuma, hafizamdan silmeye çalışip, düşünmekten kacindigim o zamanlara dönmek istemiyordum. Zayifliklarimdan kaçmak, en ise yarar korunma yöntemim. Bu yüzdendir ki bu tür konuları okurken hep "demek ki herkes aynı şekilde etkilenmiyor. Bak ben iyiyim" diyorum kendi kendime.

Kendimi kandırıyorum belki de. Evet ben kötü anıları hafizamdan silip, yok sayarak koruyorum kendimi. Ancak belli ki silinmiyorlar. Hayatının tümünü etkileyip; normal bir es, normal bir anne, normal bir evlat, hatta normal bir insan olmana engel oluyorlar.

Siz, içinde bulunduğunuz durumu kabul edip etkilendiginizi itiraf edecek kadar cesur ve bilinclisiniz. Ben ise inkar yolunu o kadar benimsedim ki "yok canım hayatımı neden etkilesin ki o iğrenç anlar" diyerek yok sayıyorum yaşadıklarımı. Bu yüzdendir ki inanıyorum siz iyi olacaksıniz. İyi olma şansınız var. Kendinize karşı durustsunuz çünkü. Benim yazmaya bile cesaretim yok.

Size fikir veremiyorum. Ben olsaydım diyemiyorum. Ben oldum çünkü. Oldum ve yok saydım. Siz bunu yapmayın. Çok geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

Jewels_ .!.:

Siz sanırım sessiz bir tipsiniz ve bu adam da sanırım bundan güç bulmuş.
Ben sizin bahsettiğiniz yaşlarda yazın babamın bilmem kaçıncı kuşaktan kuzenlerinin evinde bazen yatıya kalırdım, çocuklarla oynayabilmek için. Allah'a şükür hiç cinsel istismara maruz kalmadım. Aralarında belki sapık yoktu; çünkü şimdiye kadar öyle olaylarını duymadım hiçbirinin Allah için ya da gizli sapık varsa da ben aileme anlatırım diye korktukları için cesaret edememişlerdir; çünkü ben dışa dönük, çok konuşan ve pek kimseden korkmayan bir çocuktum. Keşke siz de sessiz kalmasaydınız. Gerçi geç kalmış da değilsiniz, hala tüm bunları anlatıp, üzerinizden bu yükü atabilirsiniz ki bunu yapmanız psikolojiniz açısından şart. Ya anlatır rahatlarsınız ya da kendinizi de bir şeyler için suçlamaya başlarsınız, olayları bilinç altına itersiniz, en ufak olayda tekrar aynı anlar canlanır beyninizde ve aynı acıyı tekrar tekrar duyarsınız.

Genişletmek için tıkla...

Anna Sun .!.:

yazıklar olsun. burda koca koca kadınlar kalkıp ünlemli ünlemli, suçlayıcı, kendilerince harekete geçirecek destanlar yazıyorlar ya su psikolojideki bir insana, gercekten yazıklar olsun. agresif üslubunuzla, senelerdir aynı uzuntuyu tekrar tekrar yasayan birini ayağa kaldıramazsınız. birdenbire saldırıya geçmesini öğütleyemezsiniz, onda daha derin bir yabancılaşmaya sebep olur bu sadece.
travma denen bir şey var, bilmem duydunuz mu? insanın tüm sistemini donduracak denli derin bir acı yaratıyor ve hareket kabiliyetini engelliyor. bu kız daha yeni yeni kendine itiraf etmeye başlamış, katlanamadıgını farketmiş. kolayca atlatmasını sağlayacak öneriler vereceğinize... off yazarken bile sinirim bozuldu.

Wcy, iyice araştırıp bu konuda uzman olan bir psikologla görüş ve ailene birlikte açıklayın derim. yalnız hissetmen anlaşılır bir şey, cunku guvende olmadıgını korunmadıgını dusunuyorsun en basta. iyi bir psikolog ayağa kalkabilmen için yardımcı olur, sonrasında da daha rahat ilerlersin. sakin kalmaya çalış ama bu yavastan almak demek değil. hemen adımını at bu konuda.

Genişletmek için tıkla...

Hatunun_biri .!.:

En azından bunu size yaşatan kişiyi deşifre edebilirsiniz, başka çocuklara aynı şeyi yapmamasını sağlayabilirsiniz..
Lütfen korkmayın ve elinizden ne geliyorsa yapın..
Ben de yaşadım çocukken bir değil bir kaç kere.. ahh şimdiki aklım olsa ortalığı ayağa kaldırmaz mıyım?
Bir gün komşunun oğlu bodrumdaki odunluğa çağırdı, o zaman 12-13 falandım.Hem de pis bir şekilde teklif ederek, gitmedim ama yıllarca o çocuğu görmek inanılmaz rahatsız etti.
Daha da küçükken yaklaşık 5-6 yaşında yine bir başka komşunun 30lu yaşlarda bir kızı vardı, o zaman aklım ermiyordu ki çağırdı gittim. Özel bölgemi ellerdi ellemek de değil offf çok kötüydü aklıma geldikçe çok kötü oluyorum.. aklım erdikten sonra yıllarca acaba bekaretim gitmiş midir diye hep düşündüm.
Otobüste tacize uğradım, sokakta annemin yanında tacize uğradım.
Kalbim daraldı şu an yazarken..
Sadece komşu kızı ve diğer komşu oğlunu tanıyordum, çocukluk aklı o zaman söyleyemedim.
Şimdi başka bir şehirdeyim ahh keşke nerede yaşadıklarını bilsem şu an deşifre ederdim.. ve hâlâ rüyalarıma girer o insanlar ağlayarak uyanırım..
Yapmayın korkmayın geç olmadan ortaya çıkarın lütfen..

Genişletmek için tıkla...

Jameya .!.:

Rahat ölmeyeceği kesin :)

Genişletmek için tıkla...