Çocuklarım ve vicdanım

endoplazmikretikulumcu

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
1 Kasım 2020
247
149
53
34
Merhaba herkese sizlere bişey soracağım
Çocuklarımla gündüz yaşadığım ne varsa gece beni uyutmuyor abartı yok ciddi anlamda uyumuyorum :(
Haklı da olsam çok konuştuysam vicdanım beni uyutmuyor
Ya da istemsiz yaptığım kıyas (bak arkadaşın süt seviyor ve büyümüş sen sevmiyorsun diye küçük kalabilirsin) sütün yararlarını milyon defa anlatmışımdır artık tak etmiştir öyle durumlarda kızar söylenirim
Yanlış olduğunu bile bile o anki kızgınlığımla yaptığım oluyor herhangi bi konuda ve bu da gece beni uyutmuyor
Ya da mesela artık tatil oldu erkenden uyanmayalım birbirimizi rahatsız etmeyelim uyansak da diyorum bu da beni rahatsız ediyor yani uyanınca çocuk sen de uyan falan diyorum ama sabah da uyku istiyor cnm ve söyleniyorum (yıl boyu 7 de uyanan biri olarak uyumak istiyorum)
Yani kısaca onlara bişey anlatırken yanlış yoldan anlatmak biraz fazla konuşmak ya da kızgın anlatmak gece beni uyutmuyor ağlatıyor falan aşırı yıpratıyorum kendimi
Yapma diyeceksiniz,o anki kızgınlığım beni yeniyor tutamıyorum dilimi :(

Sizler nasılsınız ben mi abartıyorum yoksa üzülmem normal,haksız kötü bi anne miyim acaba?
 
Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir diye söz var ya o aklıma geldi.Bende bu yapıya sahibim.Sadece davranış ve sözler değil mesela o gün kendi sevdiğim yemeği yaptıysam çocuklarını düşünmeyen bencil anne kategorisine sokarım kendimi.Onlara çok daha fazla alışveriş yapıyorumdur oyuncak giyim vs ama kendim için aldıklarım gözüme batar.
 
Gün içinde,
Çalışıyorsanız iş, sonra ev işleri, çocuklar derken bünye yoruluyor. Çocuklar ile yeterince ilgilenemiyor veya bazen çok pozitif olamıyorsunuzdur. Bunlar çok normal.
Biraz kendinize vakit ayırmaya çalışın. Şartlarınızı bilemiyorum ama sizi mutlu edecek şeyler yapın biraz kafa dağılsın.
Çocuklarınıza karşı daha sakin ve tatlı bir anne olunca daha az vicdan yaparsınız 😊
Zaten bence geceleri uyumayacak kadar kafanıza takılıyorsa aslında gayet iyi bir annesinizdir.
Kalıcı yaralar açmayalım da bazen olur ufak tefek olaylar.
Ben de biraz fazla konuşurum. Çok mu kuralcıyım acaba diye sorguluyorum ama değilimdir inşallah 😊
 
Yalnız değilsiniz çok normal bencede. Sabahları odama girmeyin diyorum bende artık 🤣 Sonra hergün diyorum ki onlar kalkınca hemen kalkıp enerjik davranayım, espriler yapayım falan ama olmuyor işte. Beraber bir oynayıp bir kavga ediyorlar. Ben biraz daha kestiriyorum. Sonra yatağa geliyorlar dayanamayıp üzerime atlıyorlar. Kafama takılıyor her davranışım geceleri. Keşke şöyle demeseydim böyle davranmasaydım diye ama gündüz olunca yine aynı oluyor ☺️

2 çocuk varsa üstelik o kadar sabır işi ki. Hele ki size çok düşkünlerse bir dakikanız boş geçmiyor.

Süte de çok takılmayın. Sanıldığı kadar yararlı değil. Ama ana yüreği işte yeter ki yesin içsin diye sahibi olmadığımız laflar ediyoruz.
 
Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir diye söz var ya o aklıma geldi.Bende bu yapıya sahibim.Sadece davranış ve sözler değil mesela o gün kendi sevdiğim yemeği yaptıysam çocuklarını düşünmeyen bencil anne kategorisine sokarım kendimi.Onlara çok daha fazla alışveriş yapıyorumdur oyuncak giyim vs ama kendim için aldıklarım gözüme batar.
Aynen böyleyim ben de..mesela dediğiniz gibi onlara sorarım yemek ne yapayım diye makarna patates vs derler onu önceki gün yediler diye anlatır daha farklı bişey yaparım (sevip sevmem önemli bile değil) onların istediğini yapmadım diye de üzerim kendimi :(
 
Merhaba herkese sizlere bişey soracağım
Çocuklarımla gündüz yaşadığım ne varsa gece beni uyutmuyor abartı yok ciddi anlamda uyumuyorum :KK43:
Haklı da olsam çok konuştuysam vicdanım beni uyutmuyor
Ya da istemsiz yaptığım kıyas (bak arkadaşın süt seviyor ve büyümüş sen sevmiyorsun diye küçük kalabilirsin) sütün yararlarını milyon defa anlatmışımdır artık tak etmiştir öyle durumlarda kızar söylenirim
Yanlış olduğunu bile bile o anki kızgınlığımla yaptığım oluyor herhangi bi konuda ve bu da gece beni uyutmuyor
Ya da mesela artık tatil oldu erkenden uyanmayalım birbirimizi rahatsız etmeyelim uyansak da diyorum bu da beni rahatsız ediyor yani uyanınca çocuk sen de uyan falan diyorum ama sabah da uyku istiyor cnm ve söyleniyorum (yıl boyu 7 de uyanan biri olarak uyumak istiyorum)
Yani kısaca onlara bişey anlatırken yanlış yoldan anlatmak biraz fazla konuşmak ya da kızgın anlatmak gece beni uyutmuyor ağlatıyor falan aşırı yıpratıyorum kendimi
Yapma diyeceksiniz,o anki kızgınlığım beni yeniyor tutamıyorum dilimi :KK43:

Sizler nasılsınız ben mi abartıyorum yoksa üzülmem normal,haksız kötü bi anne miyim acaba?
Rahat olunnnn, relax 😊
 
Yalnız değilsiniz çok normal bencede. Sabahları odama girmeyin diyorum bende artık 🤣 Sonra hergün diyorum ki onlar kalkınca hemen kalkıp enerjik davranayım, espriler yapayım falan ama olmuyor işte. Beraber bir oynayıp bir kavga ediyorlar. Ben biraz daha kestiriyorum. Sonra yatağa geliyorlar dayanamayıp üzerime atlıyorlar. Kafama takılıyor her davranışım geceleri. Keşke şöyle demeseydim böyle davranmasaydım diye ama gündüz olunca yine aynı oluyor ☺️

2 çocuk varsa üstelik o kadar sabır işi ki. Hele ki size çok düşkünlerse bir dakikanız boş geçmiyor.

Süte de çok takılmayın. Sanıldığı kadar yararlı değil. Ama ana yüreği işte yeter ki yesin içsin diye sahibi olmadığımız laflar ediyoruz.
Evet 2 çocuk var ve hep dipdibeyiz ve bazen gerçekten boğuluyorum ama işte sonra pişman olmak daha yorucu
 
Merhaba herkese sizlere bişey soracağım
Çocuklarımla gündüz yaşadığım ne varsa gece beni uyutmuyor abartı yok ciddi anlamda uyumuyorum :KK43:
Haklı da olsam çok konuştuysam vicdanım beni uyutmuyor
Ya da istemsiz yaptığım kıyas (bak arkadaşın süt seviyor ve büyümüş sen sevmiyorsun diye küçük kalabilirsin) sütün yararlarını milyon defa anlatmışımdır artık tak etmiştir öyle durumlarda kızar söylenirim
Yanlış olduğunu bile bile o anki kızgınlığımla yaptığım oluyor herhangi bi konuda ve bu da gece beni uyutmuyor
Ya da mesela artık tatil oldu erkenden uyanmayalım birbirimizi rahatsız etmeyelim uyansak da diyorum bu da beni rahatsız ediyor yani uyanınca çocuk sen de uyan falan diyorum ama sabah da uyku istiyor cnm ve söyleniyorum (yıl boyu 7 de uyanan biri olarak uyumak istiyorum)
Yani kısaca onlara bişey anlatırken yanlış yoldan anlatmak biraz fazla konuşmak ya da kızgın anlatmak gece beni uyutmuyor ağlatıyor falan aşırı yıpratıyorum kendimi
Yapma diyeceksiniz,o anki kızgınlığım beni yeniyor tutamıyorum dilimi :KK43:

Sizler nasılsınız ben mi abartıyorum yoksa üzülmem normal,haksız kötü bi anne miyim acaba?
Canim valla ben de geçen gün benzer bir sey yasadim. 1 bucuk aylik ikizlerim var. Onlari inanilmaz seviyorum. Ama ikisi birden gecenin bir yarısı ağlayıp da susmayınca yeter artık yeter derdiniz ne sizin dedim. Sesimi yukseltmedim ama içten içe resmen isyan ettim. Bence bu hissettiklerimkzi de anlıyorlar. Sonrasinda da cok pişman oldum. Sanirim oluyor bu tarz seyler.


İlahi bir güç degiliz sonucta. Kendimiz iyi olduktan sonra çevremize faydamız olur. Uyku eğitiminde bile bebekler agliyor, fakat annenin psikolojisi icin eğitim veriliyor. Bence sonrasinda onlarla konus. Inan anlamasalar bile hissediyorlar. Duygular gercekten karşı tarafa yansıyor.
 
Canim valla ben de geçen gün benzer bir sey yasadim. 1 bucuk aylik ikizlerim var. Onlari inanilmaz seviyorum. Ama ikisi birden gecenin bir yarısı ağlayıp da susmayınca yeter artık yeter derdiniz ne sizin dedim. Sesimi yukseltmedim ama içten içe resmen isyan ettim. Bence bu hissettiklerimkzi de anlıyorlar. Sonrasinda da cok pişman oldum. Sanirim oluyor bu tarz seyler.


İlahi bir güç degiliz sonucta. Kendimiz iyi olduktan sonra çevremize faydamız olur. Uyku eğitiminde bile bebekler agliyor, fakat annenin psikolojisi icin eğitim veriliyor. Bence sonrasinda onlarla konus. Inan anlamasalar bile hissediyorlar. Duygular gercekten karşı tarafa yansıyor.
Mutlaka konuşuyorum yaptığım şeyin söylediğim lafın yanlışlığını öfkeli olduğum için öyle dediğimi falan mutlaka izah ediyorum her defasında ama yine de keşke susabilsem diyorum,bu türlü çok yoruluyorum.
 
Evet 2 çocuk var ve hep dipdibeyiz ve bazen gerçekten boğuluyorum ama işte sonra pişman olmak daha yorucu
Kaç yaşındalar? Hergün etkinliklere katılın, spor, müzik ne varsa. dışarı çıkıp gezin belli rutinlerde o zaman daha iyi oluyor.

O pişmanlık bende de oluyor maalesef ama kalıcı hasar yaratacak bir davranışımız yok en azından.
 
Kaç yaşındalar? Hergün etkinliklere katılın, spor, müzik ne varsa. dışarı çıkıp gezin belli rutinlerde o zaman daha iyi oluyor.

O pişmanlık bende de oluyor maalesef ama kalıcı hasar yaratacak bir davranışımız yok en azından.
5 yaşındalar
Yok çok şükür dövmem hakaret etmem ama ya ilerde onlar da olursa diye de korkmuyor değilim sonuçta “hayatta bunları da yapmam” diyen bir anneydim ben :KK43:
Dayak herkes gibi bana da inanılmaz aşağılıkça geliyor hakaret hakeza..
Ama kıyaslamak çocuğun başına konuşmak da kötüydü bana göre şimdi nasıl olur da normalleşir :KK43: ya da nasıl çıkıyor ağzımdan nasıl sinirlerime hakim olamıyorum diye kızıyorum kendime :(
 
5 yaşındalar
Yok çok şükür dövmem hakaret etmem ama ya ilerde onlar da olursa diye de korkmuyor değilim sonuçta “hayatta bunları da yapmam” diyen bir anneydim ben :KK43:
Dayak herkes gibi bana da inanılmaz aşağılıkça geliyor hakaret hakeza..
Ama kıyaslamak çocuğun başına konuşmak da kötüydü bana göre şimdi nasıl olur da normalleşir :KK43: ya da nasıl çıkıyor ağzımdan nasıl sinirlerime hakim olamıyorum diye kızıyorum kendime :KK43:
Bu kadarı hepimizde oluyordur. Sonuçta karşılaştırma yapmamışsınız. Bazen özendirme de işe yarıyor. Benim kızım çok iyi yediği için yemeyen komşu çocukları bize gelir arada mesela. Kıyas diye düşünmeyin bunu.

Diğer kötü davranışlar da umarım olmaz hiçbirimiZde.

Dediğim gibi sizin biraz canınız da sıkılmış. Yaz okulu falan düşünün derim. Evde durunca daha çok dip dibe olunuyor.
 
Merhaba herkese sizlere bişey soracağım
Çocuklarımla gündüz yaşadığım ne varsa gece beni uyutmuyor abartı yok ciddi anlamda uyumuyorum :KK43:
Haklı da olsam çok konuştuysam vicdanım beni uyutmuyor
Ya da istemsiz yaptığım kıyas (bak arkadaşın süt seviyor ve büyümüş sen sevmiyorsun diye küçük kalabilirsin) sütün yararlarını milyon defa anlatmışımdır artık tak etmiştir öyle durumlarda kızar söylenirim
Yanlış olduğunu bile bile o anki kızgınlığımla yaptığım oluyor herhangi bi konuda ve bu da gece beni uyutmuyor
Ya da mesela artık tatil oldu erkenden uyanmayalım birbirimizi rahatsız etmeyelim uyansak da diyorum bu da beni rahatsız ediyor yani uyanınca çocuk sen de uyan falan diyorum ama sabah da uyku istiyor cnm ve söyleniyorum (yıl boyu 7 de uyanan biri olarak uyumak istiyorum)
Yani kısaca onlara bişey anlatırken yanlış yoldan anlatmak biraz fazla konuşmak ya da kızgın anlatmak gece beni uyutmuyor ağlatıyor falan aşırı yıpratıyorum kendimi
Yapma diyeceksiniz,o anki kızgınlığım beni yeniyor tutamıyorum dilimi :KK43:

Sizler nasılsınız ben mi abartıyorum yoksa üzülmem normal,haksız kötü bi anne miyim acaba?
Bunlar kötü davranışlarsa annem üvey annedir benim o zaman :D Şaka maka tabi ki hayır kötü anne olmakla ilgisi yok aksine disiplinli ve uyku düzenlerinin olması için bazı şeyleri zorlamak gerek. Ben çok uyuyan biriydim geç kalkardım ne oldu şimdi sabah kalkınca 25 yaşıma gelmişim ağlayarak uyanacağım neredeyse o derece zorlanıyorum. Sağlıklı beslenmeleri gerek. Yani normal şeyler bunlar :)
 
Mutlaka konuşuyorum yaptığım şeyin söylediğim lafın yanlışlığını öfkeli olduğum için öyle dediğimi falan mutlaka izah ediyorum her defasında ama yine de keşke susabilsem diyorum,bu türlü çok yoruluyorum.
İnsanız sonuçta. Mükemmel degiliz. Eminim onlar için en iyisini istediğinizden kendinizi cok zorluyorsunuz. Sonunda izah ediyorsanız ve yapmamaya çalışırsanız bence sorun olmaz. Sonucta onlar da bizleri taklit ederek büyüyorlar.
 
Back
X