Öncelikle bir çocuk isteme hayalimle yazıyorum. Ve dünyada buradaki anneleri çocuklarıyla huzurlu olmalarını diliyorum her zaman. Ben ümitsizlikte boğulmak üzeriyimBu Konuyla ilgili bir sürü yazılar okudum araştırdım sordum ama yok değişen hiç bir şey yok.. 9 aydır evliyiz ama nasıl bir evlilik hala çözemedim Çok bunaldım eşim benimle ilişkiye girmiyor ve benden etkilenmediğini söylüyor ne denediysem nasıl konuştuysam olmadı. İnanın aklınıza gelebilecek her yolu denedim.. Bir birimizi çok severek evlendik, beni aldatmıyorda evden işe işten eve ama şu dokuz ayda sadece 3 kez benim zorumla bi ilişkimiz oldu.. O kadar kötüyüm ki kimseyle konuşamıyorum, içime ata ata bende kötü olmaya başladım. Üroloğa gitmeye ikna ettim gittik ve bişey yok dedi.. Psikiyatriye gittik konuşmuşlar ama Eşim onun söylediklerini bende biliyorum dedi
Bu konu açılmadığı zaman sanki hiç yokmuş gibi davranıyor.Sanki insanlığın cinsellik diye bir özelliği yok, İnanın bu kadar görmezden geliyor. Ben artık konuşmak dahi istemiyorum eşimle bu konuyu.. Allah rızası için dua edin bana YALVARIYORUM DUA EDİN
![]()
Maalesef ayni dertten muzdaribiz. Ben 3 yildir evliyim ve sanki torun torba sahibi insanlar misali durumumuz. Sizin 9 ayda 3 bizim 3 yilda 5, yani suan sinirden gülüyorum ama inanin cogu zaman aglamakla geciyor günlerim. Insan yasamadan bilemiyor, böyle birseyin basima gelecegini kesinlikle düsünemezdim, heleki bunun sonucunda bu kadar üzülecegimi ve yipranacagimi. O herseyimi konustugum dertlestigim sohbetine doyamadigim insan bu konuyu actigimda sanki duvar kesiliyor. Sizin en azindan ürolog ve psikiyatrist girisimleriniz olmus bizde o da yok. Isin daha da kötüsü yaslarimiz kemale ermis durumda ve herkes bizden artik bir cocuk yapmamizi bekliyor ve bu beklentiler bu sorular bu eeee hadi amalar samimi oldugum olmadigim her insanin "bebek düsünmüyor musunuz" ???? deyip yüzüme imali imali bakisi ve bir türlü aldigi cevaptan tatmin olamayip bir ay sonra yine görüp gene ayni soruyu sormasi beni delirtiyor ve artik bu insanlar benden ne istiyorlar özellikle mi yapiyorlar diye düsünmeye basladim ve insanlardan kaciyorum resmen. Bu soruyla karsilasabilecegim hicbir ortama girmemeye calisiyorum ama yine de olmuyor yine bir yerde birisi soruyor bu soruyu ve kendimi köseye kistirilmis hissediyorum. Isin kötüsü insanlar benim ne kadar cocuk sevdigimi ve cocuk istedigimi biliyorlar evlenmeden önce sanki cok lazimmis gibi her sorana hemen doguracagim diyordum. Ne diyeyim büyük konusmamak lazimmis. Ama gercekten caresizim. Esimle aramizda sevgi ve saygi bagi olmasa coktan bitmisti bu evlilik.