Merhaba arkadaşlar. Kendimden 15 yaş büyük biriyle iliskim vardı kendisi cok iyi kalpli dinine düşkün biri. Hiç kırmadı üzmedi beni. Durumları iyi denemez orta halli biiri. Brnde 25 yaşındYım şu zamana kadar kimsenin kalbini kırdıgımı hatırlamam. Ailem bu ilişkiyi istemwdi karşı cıktı ben cok direndim basta ama sonra aileme sırt ceviremedim bana göre olmadıgını anladım(yaş ve eğitim anlamında. Hadi eğitim önemli değilde yaş bakımından sonradan hak verdim) başta niyetim evlilikti mutluyduk ama sonradan uzaklaştım onun icin işten bile ayrıldım işimsen oldum beni görüp üzülmesin diye simdi kırmadan ayrılmaya calısıyorum nasıl yapıcam bilmiyorum hep evlilikten konuşuyor. Ben görüşmüyorum hep bahane uyduruyıeum ama cok üzülüyor. Ya beddua ederse bana cok korkuyorum geçen bana dediki kimse benim ahımı almasın tutar dedi. Napıcam cok üzgünüm kırmadan nasıl ayrılınır