çok çaresizim, bana yol gösterecek birilerine ihtiyacım var lütfen yardım edin

kolonyali_mendil · 21 Haziran 2013

eşimle birbirimizi severek evlendik ben 3-4 yıl vajinismus sorunu yaşadım bir çok uzmana gittim son gittiğim uzman sorunumuzu çözdü ve bu durumu atlattık.artık bu sorun bitti rahatladık huzura erdik derken bu sefer eşimde cinsel problemler başladı ve onun cinsel sorunları yüzünden biz hala tam anlamıyla cinsel beraberlik yaşayamadık.affedersiniz sertleşme olmuyor.ilaçta kullandı.bunun için ama ilaca rağmen gerçekleşmiyor.aylardır bununla uğraşıyoruz.onu anlamaya çalışıyorum.fakat bende anne olmak istiyorum bunun ezikliği içindeyim.benim vajinismus olduğum dönemde de eşimin benden hiç cinsel talebi,baskısı olmuyordu.halinden hiç şikayet etmiyordu.sanki böyle bir şeye ihtiyacı yok gibiydi.ben tedavi oldum iyileştim ama ben ondan bunu talep ediyorum ben yaşamak istiyorum.çok uğraş verdim bu durumdan kurtulmak için...kendimden çok onun için tedavi oldum.onu cinsellikten mahrum etmemek için.hatta o dönemde benim bebeği çok istediğimi bildiği için aşılama ile yapalım dedi.fakat cinsel hayat olmadan bebek yapmanın ona haksızlık olacağını düşündüm.çok istememe rağmen bebekten onun için vazgeçtim ve tedaviden sonra cinselliğe fazlasıyla hazırım.zor günler yaşadığımı ve çok acı çektiğimi biliyor ama o tedavi olmaya hiç yönelmiyor.çok çaresizim kendime güvenimi yitirdim.içimde biriken ve büyüyen öfke ve kızgınlık duyguları var bunları dışa vuramıyorum.nefes alamıyorum.boğuluyorum.bana fikir verin bu kadar yoğun stres altında karar da veremiyorum ne yapacağımı bilmiyorum..

arnir · 21 Haziran 2013

kolonyali_mendil .!.:
eşimle birbirimizi severek evlendik ben 3-4 yıl vajinismus sorunu yaşadım bir çok uzmana gittim son gittiğim uzman sorunumuzu çözdü ve bu durumu atlattık.artık bu sorun bitti rahatladık huzura erdik derken bu sefer eşimde cinsel problemler başladı ve onun cinsel sorunları yüzünden biz hala tam anlamıyla cinsel beraberlik yaşayamadık.affedersiniz sertleşme olmuyor.ilaçta kullandı.bunun için ama ilaca rağmen gerçekleşmiyor.aylardır bununla uğraşıyoruz.onu anlamaya çalışıyorum.fakat bende anne olmak istiyorum bunun ezikliği içindeyim.benim vajinismus olduğum dönemde de eşimin benden hiç cinsel talebi,baskısı olmuyordu.halinden hiç şikayet etmiyordu.sanki böyle bir şeye ihtiyacı yok gibiydi.ben tedavi oldum iyileştim ama ben ondan bunu talep ediyorum ben yaşamak istiyorum.çok uğraş verdim bu durumdan kurtulmak için...kendimden çok onun için tedavi oldum.onu cinsellikten mahrum etmemek için.hatta o dönemde benim bebeği çok istediğimi bildiği için aşılama ile yapalım dedi.fakat cinsel hayat olmadan bebek yapmanın ona haksızlık olacağını düşündüm.çok istememe rağmen bebekten onun için vazgeçtim ve tedaviden sonra cinselliğe fazlasıyla hazırım.zor günler yaşadığımı ve çok acı çektiğimi biliyor ama o tedavi olmaya hiç yönelmiyor.çok çaresizim kendime güvenimi yitirdim.içimde biriken ve büyüyen öfke ve kızgınlık duyguları var bunları dışa vuramıyorum.nefes alamıyorum.boğuluyorum.bana fikir verin bu kadar yoğun stres altında karar da veremiyorum ne yapacağımı bilmiyorum..

3-4 yıl o sizi çekmiş ise sizde 4-5 yıl bu derde şifa bulmak için ugrasın.sabırlı olun.belkide onun rahatsızlığının bir nedeni sizin vajinismus sorununuzdur eminim böyle dusununce daha sabırlı olursunuz.

kolonyali_mendil · 21 Haziran 2013

sebatiye .!.:
3-4 yıl o sizi çekmiş ise sizde 4-5 yıl bu derde şifa bulmak için ugrasın.sabırlı olun.belkide onun rahatsızlığının bir nedeni sizin vajinismus sorununuzdur eminim böyle dusununce daha sabırlı olursunuz.

çok haklısın ben de sırf bu nedenle 1.5-2 yıldır onu bekliyorum..fakat yaşım 38 ve anne olmanın da biyolojik bir sınırı var inanın daha genç olsaydım 5-6 yıl beklerdim fakat vaktim azaldı ve bunu çok istiyorum.bütün bunlara rağmen onu anlamya çalışıyorum ve sabrediyorum ama içimde hep bir sıkıntı öfke...neden bunlar bizim başımıza geldi neden herkesin kolaylıkla yaptığı şeyi biz yapamıyruz diye.hep hayata karşı bir öfke,kızgınlık...çok kötüyüm

krixpt · 21 Haziran 2013

geçmiş olsun bi doktara gitseniz umarım çözülemeyecek bişey değildir

Mihriban · 21 Haziran 2013

eşin neden tedaviye yanaşmıyor sen rahatsızmışsın ama tedavi olmuşsun eşini düşünmüşsün ama eşin seni düşünmüyor bencillik ediyor
ne yapıp edip kocanı tedaviye ikna etmelisin :31:

sersemsinem · 21 Haziran 2013

konuyla ilqili benzer bi tecrübe yaşayan arkadaşlar varsa tecrübelerini paylaşabilir belki ama onun dışında forum sitelerinden yardım almak yerine konusunda uzman olan doktorlara fikir danışmanız sizi daha fazla aydınlatır.vajinusmusda sertleşme problemi de biyolojik değil psikolojik bir durum.zaman kaybetmeden eşinizi tedaviye yönlendirmelisiniz.

kolonyali_mendil · 21 Haziran 2013

hadiborazan .!.:
konuyla ilqili benzer bi tecrübe yaşayan arkadaşlar varsa tecrübelerini paylaşabilir belki ama onun dışında forum sitelerinden yardım almak yerine konusunda uzman olan doktorlara fikir danışmanız sizi daha fazla aydınlatır.vajinusmusda sertleşme problemi de biyolojik değil psikolojik bir durum.zaman kaybetmeden eşinizi tedaviye yönlendirmelisiniz.

biz onun bu problemi için üroloji uzmanına gittik ve bir ilaç verdi ona l harfi ile başlayan bir ilaç fakat onu içmesine rağmen olmıyor.olsa bile o pozisyonda uzun süre kalamıyor bir kaç saniye sürüyor ve hemen eski halin edönüyor.Gittiğimiz psikologada kendisindeki bu sorunun geçici bir durum olduğunu söyledi iş stresine bağlı olduğunu söyledi.çokta kabullenmek istemiyor.ben o kadar sene mücadele ettim sırf onun için vajiyi yenmeye çalıştım en son tedavim olumlu bitti her yönden hazırım cinselliğe ama inanın kendimdeki, iyileşmeyi bile test etme şansım olmuyor.tahmin edersinizki kimseyle paylaşılacak bir sorun değil kendi yalnızlığımla çaresizliğimle başbaşayım ve çok mutsuzum yıllardır bitmeyen bir çile bu..innaçlı bir insanım fakat ibaadetlerimi bile bıraktım.bunun için yıllardır dua ediyorum çünkü..
allaha isyan etmek istemiyorum ama çok zor bir imtihan bu ve benim kişiliğimi bile değiştirdi bu sorunlardan sonra kendine güveni olmayan korkak girişimsiz beceriksiz bir insan haline döndüm

hande_sultan · 22 Haziran 2013

sabırlı olmalısınız.zor bir durum fakat aşılamayacak bir durum değil.herşeyin tedavisi var.evet çok beklemişsiniz.yaşınız 38.bence aşılama ile geç kalmadan bebek sahibi olmaya bakın.daha önünüzde uzun yıllar var.bu süre zarfında eşinizi tedavi için ikna edin.belkide bu durum zamanla kendiliğinden düzelecektir.eşinizi gerçekten seviyorsanız bunu yapabilirsiniz.hayatta herkesin bir imtihanı var.sizinkide bu demekki.bu sınavı kazanmak sizin elinizde.inançlı birisiniz.başka bir sorununuz yoksa biraz zaman derim..

limon87 · 22 Haziran 2013

Vajinusmusun ne kadar illet bi hastalık olduğunu maalesef biliyorum.çok zor bi durum.vajinusmus nasıl hastalıksa sertleşme problemi de bi hastalık.hem de tedavisi olan bi hastalık.o da böyle olmasını istemiyodur biraz sabredin lütfen.

umutcemarya · 22 Haziran 2013

kolonyali_mendil .!.:
çok haklısın ben de sırf bu nedenle 1.5-2 yıldır onu bekliyorum..fakat yaşım 38 ve anne olmanın da biyolojik bir sınırı var inanın daha genç olsaydım 5-6 yıl beklerdim fakat vaktim azaldı ve bunu çok istiyorum.bütün bunlara rağmen onu anlamya çalışıyorum ve sabrediyorum ama içimde hep bir sıkıntı öfke...neden bunlar bizim başımıza geldi neden herkesin kolaylıkla yaptığı şeyi biz yapamıyruz diye.hep hayata karşı bir öfke,kızgınlık...çok kötüyüm

aslında sen eşine değil başınıza maalesef gelen bu talihsizliklere kızıyosun,öfkeni eşine doğru çevirme. anne olmak tamam güzel birşey de eşine de zaman ver. belki sorunu fiziksel değildir,ruhsaldır. belki zamana ihtiyacı vardır. bu zamanı ona vermek zorundasın çünkü o sana vermiş. ki Allah nasip ettikten sonra kaç yaşında olursan ol yavrun olur. nasip etmediği sürece de beklemek zorundasın. bunların hepsi sizin evliliğiniz için bir sınav belki.

yani bu kadar çok biyolojik kaygın varsa annelik için keşke daha erken evlenseydin.bunları yaşayacağını bilemezdin ki değil mi.eşin de bilemezdi.belki o senden de çok çocuk istediği zamanlarda böyle bastırdı kendini.haksızlık etme adama.uzun süre ilişkiye giremediğiniz için geçici olarak böyle bir sorun yaşıyor olabilirsiniz.

önce sen rahatla sonra da eşini rahatlat.ama amacın rahatlatıp hamile kalmak olmasın. biraz akışına bırak ve konudan uzaklaş.yoksa kendini de eşini de bunaltırsın.

çok çaresizim, bana yol gösterecek birilerine ihtiyacım var lütfen yardım edin

Ayrıntılı Düzenleme

kolonyali_mendil

Üye

arnir

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

kolonyali_mendil

Üye

krixpt

Aktif Üye

Mihriban

Popüler Üye

sersemsinem

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

kolonyali_mendil

Üye

hande_sultan

Aktif Üye

limon87

Guru

umutcemarya

Üye

Benzer Konular