Hayırlı sahurlar arkadaşlar gene ben geldim

Konu tabikide gene eşim çok mutsuzum artık çok zor dayım dardayım genelde hergünümüü gözyaşı dökerek geçiriyorum.
Sürekli kavga ediyoruz sürekli çok yoruldum artık kavga edicek tartışıcak gücüm bile kalmadı inanın. Çok ofkeli bir kocam var kavgada ağzından çıkanı kulağı duymuyor bagirip cagirip millet rezil ediyor karsilik versem cam cerceve dokulur o derce önceden bende öyleydim ama artık susuyorum çünkü bittim. 4 oruç tuttuk bir gün huzurla sofraya oturmadim ilk gün afedersiniz s*cti sivadi ilgi alaka sıfır eve gelir telefona yapışır sohbet etmek istesem hiç beni dinlemez üfler puflar uyur cinsellik hayatımız sıfır yani bu evliliğin sürmesi için hiç bir neden yok ama çok çaresizim annem babam çok yaşlı 70 yaşındalar sığamam yanlarına normal kalmaya gittiğimde bile hemen eve gelmek istiyorum baba evine tekrar dönmek çok zormuş bir mesleğim yok ayrılsam burada bir işe girsem giricek iş yok ailemin maddi gücü hiç yok cok dedikodicu bir yerdeyiz stresten kafayı yemek üzereyim. İlk defa doğum günümde bana pasta aldı eve gekdi ard arda mesaj attım diye eve geldi hakaret küfür etti pasta yerine b*k yedirdi. Sonra kalkto pastayi yedi bi guzel kendi.Ozguvenimi bitirdi yerle bir etti içime kapandım ne yediğimden ne içtiğinden anlıyorum sinirden hergün mide bulantısı ile kalkıyorum. Kendimi şu yuvada o kadar yalnız hissediyorum ki elim kolum bağlandı ne gidebiliyorum nede kalmak istiyorum. Derdimi dokecegim kimseler yok okuyan herkese şimdiden teşekkürler