çok çok yalnızım :((

derya___38

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Ocak 2012
5
0
36
Kayseri
bir süredir takip ediyorum bu siteyi herkes derdini anlatıyor.birazcıkta olsa sıkıntılar gidiyor bu sayede.nerden nasıl başlıyacmı bilemiyorum.ben orta okul sondayken annem bizi bırakıp başka bi adamla gitti 3 kardeştik.o gittikten sonra okdar sorun yaşadıkki babamın pisikolosi bile bozulmuş bizde dagılmıştık.aradan aylar geçti babam evlendi.hepimiz geri toplandık.sonra üvey anneylen geçinemedik.çok şey yaşadım onunlada en sonunda babm kursa gönderdi beni.sonra evlendirdi 17 yaşındaydım.tanıdıktı evlendigim kişi bu sefer kaynanamdan kayınbabdan çektim 4 sene evde hapis gibiydim.kaynanm beni hiç istemedi evden göndermek için elinden geleni ardına koymuyodu.kayınbabam çok iyi bi insandı onuda bana türlü türlü oyunlarla birbirimize düüşamn etti.eşim hep ortada kalan insan oluyodu.eşime ısrarlarıma ragmen evi ayırmadı.son günlerde eşim bana karşı çok soguktu ayrılmak istemişti.beni haketmedini sölüyordu.sonra kayınbaba evi ayırdı ayrılacamızı anladıgında.neyse dünyalar benim olmuştu.4 sene okadar şey çekmişimki şimdi bakıp benmiyim bunları yaşayan diorum.eşimin soguklugu sürüyodu öncsinde hiç böle bişey yaaşamamıştık saat 1den aşagı eve gelmiyordu.sonra cebini karıştrıdım benun birde ne göreyim başka bi hattı oldugunu ve içini açtımda ise kaynar sular tepemden dökülmüştü.aşklar meşkler.neyse bunu söleimde üste çıkarak dayak ydim bide üstüne.hiç el kaldırmamıştı bana ilk defa dövmüştü.ayrılam noktasına geldik aileler karıştı babam ın söledigi tek kelime evime gelirsen yuvam bozulur benim.herşeye ragmen özür diledim eşimden onca yaşadıklarıma ragmen çünkü 2 tane çcocugum vardı.kendime güveni olmayan biriydim.yuvamı kurtarmak için herşeyi yaptım sonunda okızdan ayrıldı.yaptıkları için çok özürler diledi hediler felan filan.ama ben çok kırılmıştım kimin ne olduugunu işte ozamanlar anladım.şimdi bakıyorumda ben çok yanlız bi insanım.eşim bidaha yapmıyacagını sölüyo ama içimde hep bi kurt var.inş yapmaz ama yapan insan bidaha bidaha yapar.şimdi bizi görenler mutluyuz sanoıolar ama ben okadar şeyden sonra kendimi toparlıyamadım.içimde bi yara var.babam bile halen kızım nasılsın die sormuyo okadar üzülüyorumki.biraz rahatlamak istedim az da olsa......
 
bir süredir takip ediyorum bu siteyi herkes derdini anlatıyor.birazcıkta olsa sıkıntılar gidiyor bu sayede.nerden nasıl başlıyacmı bilemiyorum.ben orta okul sondayken annem bizi bırakıp başka bi adamla gitti 3 kardeştik.o gittikten sonra okdar sorun yaşadıkki babamın pisikolosi bile bozulmuş bizde dagılmıştık.aradan aylar geçti babam evlendi.hepimiz geri toplandık.sonra üvey anneylen geçinemedik.çok şey yaşadım onunlada en sonunda babm kursa gönderdi beni.sonra evlendirdi 17 yaşındaydım.tanıdıktı evlendigim kişi bu sefer kaynanamdan kayınbabdan çektim 4 sene evde hapis gibiydim.kaynanm beni hiç istemedi evden göndermek için elinden geleni ardına koymuyodu.kayınbabam çok iyi bi insandı onuda bana türlü türlü oyunlarla birbirimize düüşamn etti.eşim hep ortada kalan insan oluyodu.eşime ısrarlarıma ragmen evi ayırmadı.son günlerde eşim bana karşı çok soguktu ayrılmak istemişti.beni haketmedini sölüyordu.sonra kayınbaba evi ayırdı ayrılacamızı anladıgında.neyse dünyalar benim olmuştu.4 sene okadar şey çekmişimki şimdi bakıp benmiyim bunları yaşayan diorum.eşimin soguklugu sürüyodu öncsinde hiç böle bişey yaaşamamıştık saat 1den aşagı eve gelmiyordu.sonra cebini karıştrıdım benun birde ne göreyim başka bi hattı oldugunu ve içini açtımda ise kaynar sular tepemden dökülmüştü.aşklar meşkler.neyse bunu söleimde üste çıkarak dayak ydim bide üstüne.hiç el kaldırmamıştı bana ilk defa dövmüştü.ayrılam noktasına geldik aileler karıştı babam ın söledigi tek kelime evime gelirsen yuvam bozulur benim.herşeye ragmen özür diledim eşimden onca yaşadıklarıma ragmen çünkü 2 tane çcocugum vardı.kendime güveni olmayan biriydim.yuvamı kurtarmak için herşeyi yaptım sonunda okızdan ayrıldı.yaptıkları için çok özürler diledi hediler felan filan.ama ben çok kırılmıştım kimin ne olduugunu işte ozamanlar anladım.şimdi bakıyorumda ben çok yanlız bi insanım.eşim bidaha yapmıyacagını sölüyo ama içimde hep bi kurt var.inş yapmaz ama yapan insan bidaha bidaha yapar.şimdi bizi görenler mutluyuz sanoıolar ama ben okadar şeyden sonra kendimi toparlıyamadım.içimde bi yara var.babam bile halen kızım nasılsın die sormuyo okadar üzülüyorumki.biraz rahatlamak istedim az da olsa......
arkadaşım ne desem bilemiyorum allah yardımcın olsun inş eşinin ilk ve son hatasıdır. eş destek verip seni sayarsa ailesi de bişey diyemez sana..
 
bazı insanların böle şeylerin yaaşanmaz olması düşünmesi okadar saçmamki geliyoki.hayatta daha kötü şeylerde var.allaha şükür
 
bazı insanların böle şeylerin yaaşanmaz olması düşünmesi okadar saçmamki geliyoki.hayatta daha kötü şeylerde var.allaha şükür

cok haklisin ayrica konunun neresi türk filmi gibi orayi hic anlamadim yorum yapmak icin yorum yapiyor bazilari...
ALLAH YAR VE YARDIMCIN OLSUN(AMIN):nazar:
 
bir süredir takip ediyorum bu siteyi herkes derdini anlatıyor.birazcıkta olsa sıkıntılar gidiyor bu sayede.nerden nasıl başlıyacmı bilemiyorum.ben orta okul sondayken annem bizi bırakıp başka bi adamla gitti 3 kardeştik.o gittikten sonra okdar sorun yaşadıkki babamın pisikolosi bile bozulmuş bizde dagılmıştık.aradan aylar geçti babam evlendi.hepimiz geri toplandık.sonra üvey anneylen geçinemedik.çok şey yaşadım onunlada en sonunda babm kursa gönderdi beni.sonra evlendirdi 17 yaşındaydım.tanıdıktı evlendigim kişi bu sefer kaynanamdan kayınbabdan çektim 4 sene evde hapis gibiydim.kaynanm beni hiç istemedi evden göndermek için elinden geleni ardına koymuyodu.kayınbabam çok iyi bi insandı onuda bana türlü türlü oyunlarla birbirimize düüşamn etti.eşim hep ortada kalan insan oluyodu.eşime ısrarlarıma ragmen evi ayırmadı.son günlerde eşim bana karşı çok soguktu ayrılmak istemişti.beni haketmedini sölüyordu.sonra kayınbaba evi ayırdı ayrılacamızı anladıgında.neyse dünyalar benim olmuştu.4 sene okadar şey çekmişimki şimdi bakıp benmiyim bunları yaşayan diorum.eşimin soguklugu sürüyodu öncsinde hiç böle bişey yaaşamamıştık saat 1den aşagı eve gelmiyordu.sonra cebini karıştrıdım benun birde ne göreyim başka bi hattı oldugunu ve içini açtımda ise kaynar sular tepemden dökülmüştü.aşklar meşkler.neyse bunu söleimde üste çıkarak dayak ydim bide üstüne.hiç el kaldırmamıştı bana ilk defa dövmüştü.ayrılam noktasına geldik aileler karıştı babam ın söledigi tek kelime evime gelirsen yuvam bozulur benim.herşeye ragmen özür diledim eşimden onca yaşadıklarıma ragmen çünkü 2 tane çcocugum vardı.kendime güveni olmayan biriydim.yuvamı kurtarmak için herşeyi yaptım sonunda okızdan ayrıldı.yaptıkları için çok özürler diledi hediler felan filan.ama ben çok kırılmıştım kimin ne olduugunu işte ozamanlar anladım.şimdi bakıyorumda ben çok yanlız bi insanım.eşim bidaha yapmıyacagını sölüyo ama içimde hep bi kurt var.inş yapmaz ama yapan insan bidaha bidaha yapar.şimdi bizi görenler mutluyuz sanoıolar ama ben okadar şeyden sonra kendimi toparlıyamadım.içimde bi yara var.babam bile halen kızım nasılsın die sormuyo okadar üzülüyorumki.biraz rahatlamak istedim az da olsa......

gerçekten çok zor günler yaşamıssın,bundan sonrakı hayatıda bu şüpheyle geçirmek ne zor keşke unutabilsek geçmişi sil baştan yaşayabilsek.
geçmiş geçmişte kalmıştır sadece geçmişten ders alıp önümüze bakmalıyız,yoksa geçmişi tekrar tekrar düşünerek zaman kaybı yaşarız.diye bişey okumuştum paylaşmak istedim ,benim bu söz aklıma geldığinde bundan sonra belkı hersey daha guzel
olur süreklı geçmişi düşünmemeliyim,derim kendime
 
Gerçekmi diye soran arkadaş Esra Erol'un kitabını duymuşdur. Onu alıp okusa ordakilere daha da bir ağzı açık kalır. Bu arkadaşın yaşadığı onların yanında ne ki.

Arkadaşım babanın yanında olmaması sana destek vermemesi inanıyorum ki eşinin aldatmasından daha çok üzüntü vermiştir sana. Bir babanın kızını nasıl olurda mutsuzluğunda yüzmesine vicdanı el verir. Kendi yuvam yıkılmasın sana nolursa olsun düşüncesi bir babaya yakışmaz. Arkanda olduğunu gösterseydi eşin o zaman bu tür şeyler yapmazdı belki. Gidecek yerin, bir desteğin, ortada 2 çocuk, ekonomik durumunu düşününce kocana mecbur katlanacaksın. Dilerim ki en kısa sürede istediğin huzuru yakalarsın.
 
ne diyim ya... bir kız çocuğunu annesi nasıl böyle bir pozisyonda bırakır. hadi o gitti. baba, okutup meslek sahibi edeceğine hadi yapamadı bir yere işe sokabilirdi en azından zanaat öğrenirdin ne bileyim kuaförlük vb. öğrenirdir. altın bilezik sahibi etmeden seni 17 yaşında evlendirmiş. kendi yeni karısı istemiyor diye arkanda da durmamış. hadi anan baban bunu yaptı.

ya ben düşünüyorum, eşin olsam daha bir özenirdim sanırım. zaten çekmiş. Allah bana göndermiş koruyayım diye. kayınvdaliden kayınpederin olsaydım, oğlum bu kız zaten yaralı. bak çocuk yaşta geldi elimize. ona sahip çıkmak, bilmediği şeyi, cahilliği bile varsa el vermek bizim boynumuzun borcu.... derdim. ne kadar merhametsiz olduk biz ya.


al bu kızı, sahip çıkanı olmadığını, gidecek yeri olmadığını bile bile aldat. üstüne yakalanınca döv.... Allah hepimizin içine merhamet, vicdan versin. ya biz birinin ne bileyim bir derdi, bir kusuru vb. varsa yanlışını bile görsek kusuruna üzülür susarız. böyle bir millettik. ne oldu bize. ne bu bencillik. bu kıza bu zulmü edenlerin yatmaya yeri yok...

baban aldatılıp, dayak yediğinde seni almıyor da niye okutmamış, iş sahibi etmeden kocaya vermiş o zaman. dünyanın bin türlü hali var yarın boşanmayacağımızi kocamızın ölmeyeceğinin garantisi var mı? anne baba olarak evlat 60ına da gelse sahip çıkmak vazifemiz. belli bir yaşa gelince anne baba sorumluluğu bitmez...

Ah ne diyim canım ya. içim yandı sana. Allahım evlatlarından yüzünü güldürsün.


yalnız şunu büyüklerimde çok gördüm ve duydum ki, erkek gençliğinde karısına çektirdiği kadar yaşlılığında karısına köle oluyor. vicdan azabı mı ne artık bilmiyorum ama anaannemlerden yengelerimden teyzelerimden çok duydum bunu. hepsi der ki "gençliğinde saçma şeylerden bana vurdu, 3 kuruşu esirgedi, ama şimdi benden habersiz sakız alamaz, kapıya çıkamaz" dilerim seninki de tövbekar olur.
 
Bir söz vardır '' annenin bir gözü kapalıysa babanın hepten kapanır '' bu sözü eskiden pek anlamazdım, ama duyduklarımla anlamaya başladım.

Gerçekten annenin varlığı bile o yuvayı diri tutuyor.

Yazacak birşey bulamadım..Allah yardımcınız olsun..
İnşaallah herşey düzelir ve çok mutlu olursunuz.
 
Back
X