çok kararsızım

bu anlattığınız kadın tipini ben biliyorum, işyerimizden.Katlanmak zorunda bırakıldığım için sinir hastası oldum.Çocuğunuzu bu tarz insanlara bırakmayın.İnceliği kibarlığı da bir yana bırakın direkt yol verin.

anneniz biraz fedakarlik yapsin 1bucuk ay kaliversin sizde sizde o ara bakici arastirirsiniz..

çocuğnuuz ne kadarlık bilmiyorum ama kreş varsa bence kreş deneyin ,ertesi gün ne yapıcam ya bakıcı bırakırsa,ya tv izleyip çocukla ilgilenmezse,vs vs vs bu düşünceler olmaz kafanızda

şimdi aradım sen rahatsızsın kucağına falan alamazsın ben yarım yamalak bakılmasını istemiyorum annem burdayken arkadaşımın tavsiye ettiği birini denemek istiyorum dedim.evet haklısın hiç sorun değil dedi.keşke daha önce biraksaydım ama 1. dönem bi uyardım rapor işini hallettik bi daha randevularını öğlen aldı.şimdi kızı gelince öğlen hastane işleriyle uğraşmak istemedi heralde sorumsuz şey.işlerine gelirse ben böyle bakıyorum havasında çekinmiyo yani sorumsuzluk tembellik yapmaktan bırakmakta işine gelmez tabi havadan para alıyo gibi bişey.
ama keşke ilk Saçmalığında yol verseydim bugüne kadar iyice doldum görmek istemiuorum artık hiç.zaten güven duygum çok zayıf insanlara karşı genelde mesafeliyim bu kadından sonra çocuğumu kime güvenipte bırakıcam.savunmasız masum kuzum ben gidince yetim gibi kalıyo bakan kişinin gözünün içine bakıyo Kıyamam oğluma.Allah vicdanlı insanlarla karşılaştırsın bakıcı çok zor bi iş.bu kadın normalde ne kadar titiz temiz sorumluluk sahibiydi dışardan.ama içine girince hiç öyle degilmiş

Şimdikini iyi bile çekmişsin. Ara 'gelme bir daha' de canına minnetmiş zaten.
Diğer adayın da düşük yapması ve oyalanmak istemesi ille de hastalıklı bir psikoloji gerektirmez. Ben de ilk bebeğimi kaybettim ama hiç de kalıcı hasar bırakmadı psikolojimde. Bir süre üzüldüm hayırlısı buymuş dedim ve alıştım.
Bu kadar önyargılı olma. İyi bir referansı varsa dene derim.