• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok karısığim

.Çaresizim,kızım için em doğrusu ayrılmam biliyorum ama babasızlık hakkımı?
kizin bugün evde cok cok ortaligi dağıtan bir çocuk. yarin ergen olacak makyaj yapacak, özenecek kisa giyinecek, elbet erkeklerle konusacak... sana inen tokat tekme yumruk kızına inmeyecek mi?
onu da "sevdiginden" dövmeyecek mi? iyiliğini istediği icin?
ve babasının annesini dövdüğünü annesinin herseye ragmen babasını sevdigini gören, bunu normal diye kodlayan kizin senin gibi 5 sene cikip ne bok oldugu gun gibi belli olan adamla ayrilmayip "her erkek yapar babam da annemi döverdi ama severdi de" diye nikah masasina oturup agzinin yüzünün morardigi bir evlilik yapmayacak mi?
 
Döver ama güzel de sever??? Nasıl seviyor mesela. Ne yapıyorda sevgi sanıyorsunuz acaba?
Maddiyat da sorun değil diyorsunuz o zaman niye boşan mıyorsunuz?
Bana kıyamaz zarar vermez diyen kadınlarla dolu mezarlıklar en sevdikleri tarafından öldürülen kadınlarla. Aklınızı başınıza alın
 
Selam
Azerbaycandan yazıyorum. Bir hata olursa yazılımda kusura bakmayın. Kimseyle konuşamıyorum ailemden çok uzağım, başka şansım yoktu gibime geldi. Ben çok severek evlendim, yaklaşık 10 yıldır birlikdelik onun 4.5yılı evliyiz 39 aylık 1 kızım var. Kocam hem psikoloji, hem fiziki şiddet yönelimli biri. Konuşamıyoruz, konuçursak bile mutlaka konuşa sonu beni fena halde döver. Bazen morluklar o kadar canımı acıtır ki, bazen ona cevap versem bile bağırmakla daha fena dover, amma sussuamda boğdugu oluyo. Bicak, makas ne dersez. Her gece mutlaka ağlarım, zok zayifladim gozlerimin feri çoktu 26 yaşindayim. Universite bitirdim, oğretmenim ama saplantılı bağımlıyım. Çoçuktan dolayı evdeyim hayatim adeta hapis gibi. Çok söver, ama bağımlılık sebebim bazen cok guzel sever, o kadar seveeki yaptıkalrini unuturum. Ve boyle bumerang gibi.. O kadar uzun konuki ne soylesem az kalır…Guzel kadinim, öyle derlee ama butun psikolojim, özgüvenim paramparça kalkamıyorum nede bu durumdan cikamiyorum. Kizim bir yandan, bir kimse bana benim yaşadıklarimi yaşayip anlatsa öyle yargılardımkı onu iyi misin kıızm sen, insana yapılmaz bu derdim, ama insan neden katlanlrkı sevgi biıe böyle değil…. Çok yorgunum
Sevdiğiniz şey eşiniz değil.Size bunca eziyet eden birini sevemezsiniz,insan doğasına aykırı.Alışkanlıklarınızı,düzeninizi seviyorsunuzdur en fazla.İlişkiniz sizin de belirttiğiniz üzere bir bağımlılık halini almış ki bu en az eşinizin yaptıkları kadar korkutucu ve tehlikeli.Uzman desteği almanızı tavsiye ederim.Azerbaycan'da kadın sığınma evleri vs.varsa oraya gidebilirsiniz en azından bir süreliğine.
 
Hayattalar ve arkamdalar,insan duraklarmı?Sanki bedenim başka ruhum başka yerde.Ruhum her şeyi biliyo,bedenimi taşıyamıyo insan solarmı?Soldum ben..Çaresizim,kızım için em doğrusu ayrılmam biliyorum ama babasızlık hakkımı?
Bir babanın evlatlarına yapabileceği en büyük iyilik onların annelerini sevmektir diye bir söz var.Kızının annesine böyle davranan biri iyi bir baba olamaz.
 
Selam
Azerbaycandan yazıyorum. Bir hata olursa yazılımda kusura bakmayın. Kimseyle konuşamıyorum ailemden çok uzağım, başka şansım yoktu gibime geldi. Ben çok severek evlendim, yaklaşık 10 yıldır birlikdelik onun 4.5yılı evliyiz 39 aylık 1 kızım var. Kocam hem psikoloji, hem fiziki şiddet yönelimli biri. Konuşamıyoruz, konuçursak bile mutlaka konuşa sonu beni fena halde döver. Bazen morluklar o kadar canımı acıtır ki, bazen ona cevap versem bile bağırmakla daha fena dover, amma sussuamda boğdugu oluyo. Bicak, makas ne dersez. Her gece mutlaka ağlarım, zok zayifladim gozlerimin feri çoktu 26 yaşindayim. Universite bitirdim, oğretmenim ama saplantılı bağımlıyım. Çoçuktan dolayı evdeyim hayatim adeta hapis gibi. Çok söver, ama bağımlılık sebebim bazen cok guzel sever, o kadar seveeki yaptıkalrini unuturum. Ve boyle bumerang gibi.. O kadar uzun konuki ne soylesem az kalır…Guzel kadinim, öyle derlee ama butun psikolojim, özgüvenim paramparça kalkamıyorum nede bu durumdan cikamiyorum. Kizim bir yandan, bir kimse bana benim yaşadıklarimi yaşayip anlatsa öyle yargılardımkı onu iyi misin kıızm sen, insana yapılmaz bu derdim, ama insan neden katlanlrkı sevgi biıe böyle değil…. Çok yorgunum
Dayak yiyen anne görmektense, babasını arada bir görsün. Çok daha sağlıklı. Mesleğiniz var. Aileniz yanınızda. Eziyeti eşiniz değil, siz kendinize yapıyorsunuz. Daha genceciksin yahu. Lütfen yapma.
 
Babasız büyümesin diyorsun da Allah korusun ya sana uyguladığı şiddet ölümle sonuçlanırsa? O zaman hem annesiz hem babasız kalır işte. Lütfen o yavruyu o evden kurtar, kurtulunca dışarıdan izleyeceksin yaşadıklarını ve ben neden çekmişim diyeceksin.Sadece ilk adımı at ve gör..
 
Hayattalar ve arkamdalar,insan duraklarmı?Sanki bedenim başka ruhum başka yerde.Ruhum her şeyi biliyo,bedenimi taşıyamıyo insan solarmı?Soldum ben..Çaresizim,kızım için em doğrusu ayrılmam biliyorum ama babasızlık hakkımı?
Kızınız da büyüdükçe bu şiddetten nasibini alacak ve bunun sebebi sizin tereddütleriniz olacak işte asıl o zaman içiniz yanacak. Kendinizi toplayın, güçlü olun ve hayatınızı kurtarın, o küçücük çocuğa karşı sorumlusunuz anne olarak, bırakın babasızlığı düşünmeyi şiddeti belgeler babasıyla görüşmesini engellerdim, bazen babasızlık daha evladır bu da o durumlardan, makas, bıçak allah ne verdiyse şiddete girişen adamdan ne babalığı bekliyorsunuz mesela silkelenin, toparlanın
 
Selam
Azerbaycandan yazıyorum. Bir hata olursa yazılımda kusura bakmayın. Kimseyle konuşamıyorum ailemden çok uzağım, başka şansım yoktu gibime geldi. Ben çok severek evlendim, yaklaşık 10 yıldır birlikdelik onun 4.5yılı evliyiz 39 aylık 1 kızım var. Kocam hem psikoloji, hem fiziki şiddet yönelimli biri. Konuşamıyoruz, konuçursak bile mutlaka konuşa sonu beni fena halde döver. Bazen morluklar o kadar canımı acıtır ki, bazen ona cevap versem bile bağırmakla daha fena dover, amma sussuamda boğdugu oluyo. Bicak, makas ne dersez. Her gece mutlaka ağlarım, zok zayifladim gozlerimin feri çoktu 26 yaşindayim. Universite bitirdim, oğretmenim ama saplantılı bağımlıyım. Çoçuktan dolayı evdeyim hayatim adeta hapis gibi. Çok söver, ama bağımlılık sebebim bazen cok guzel sever, o kadar seveeki yaptıkalrini unuturum. Ve boyle bumerang gibi.. O kadar uzun konuki ne soylesem az kalır…Guzel kadinim, öyle derlee ama butun psikolojim, özgüvenim paramparça kalkamıyorum nede bu durumdan cikamiyorum. Kizim bir yandan, bir kimse bana benim yaşadıklarimi yaşayip anlatsa öyle yargılardımkı onu iyi misin kıızm sen, insana yapılmaz bu derdim, ama insan neden katlanlrkı sevgi biıe böyle değil…. Çok yorgunum
Kendiniz kabul etmişsiniz bu hayatı ama keşke öyle bi adamdan çocuk yapmasaydınız. Çok üzücü ama kurtulması da kolay bi durum. Çıkın evden gidin bi polis karakoluna, mesleğiniz de var madem yeni bi hayata başlamak için bir adım atın. Çocuğunun annesine şiddet uygulayan maalesef o çocuğa da şiddet uygular bir gün. Umarım onu izlemek zorunda kalmazsınız, herşey için geç olmadan bence bi harekete geçin. Yazık günahtır ya ne demek şu yazdıklarınız hangi devirde yaşıyoruz. Anneniz babanız sizi evlenin elin adamından dayak yiyin oturun diye mi okuttu, kendi başınızın çaresine bakabilin her durumda ayakda durabilin diye meslek sahibi oluyoruz.
 
Selam
Azerbaycandan yazıyorum. Bir hata olursa yazılımda kusura bakmayın. Kimseyle konuşamıyorum ailemden çok uzağım, başka şansım yoktu gibime geldi. Ben çok severek evlendim, yaklaşık 10 yıldır birlikdelik onun 4.5yılı evliyiz 39 aylık 1 kızım var. Kocam hem psikoloji, hem fiziki şiddet yönelimli biri. Konuşamıyoruz, konuçursak bile mutlaka konuşa sonu beni fena halde döver. Bazen morluklar o kadar canımı acıtır ki, bazen ona cevap versem bile bağırmakla daha fena dover, amma sussuamda boğdugu oluyo. Bicak, makas ne dersez. Her gece mutlaka ağlarım, zok zayifladim gozlerimin feri çoktu 26 yaşindayim. Universite bitirdim, oğretmenim ama saplantılı bağımlıyım. Çoçuktan dolayı evdeyim hayatim adeta hapis gibi. Çok söver, ama bağımlılık sebebim bazen cok guzel sever, o kadar seveeki yaptıkalrini unuturum. Ve boyle bumerang gibi.. O kadar uzun konuki ne soylesem az kalır…Guzel kadinim, öyle derlee ama butun psikolojim, özgüvenim paramparça kalkamıyorum nede bu durumdan cikamiyorum. Kizim bir yandan, bir kimse bana benim yaşadıklarimi yaşayip anlatsa öyle yargılardımkı onu iyi misin kıızm sen, insana yapılmaz bu derdim, ama insan neden katlanlrkı sevgi biıe böyle değil…. Çok yorgunum
Çocukken ailemiz çok mu dövdü sizi. Bu adama neden katlanıyorsunuz seven insan incitmez ki siz şiddetin her türlüsünü çekiyorsunuz gerek var mı? Meslek sahibisinizde kurtulun bu caniden
 
Hayattalar ve arkamdalar,insan duraklarmı?Sanki bedenim başka ruhum başka yerde.Ruhum her şeyi biliyo,bedenimi taşıyamıyo insan solarmı?Soldum ben..Çaresizim,kızım için em doğrusu ayrılmam biliyorum ama babasızlık hakkımı?
Böyle babası olacağına olmasın. Bu adamdan çocuğu sen yapmissin daha fazla kızın geleceğiyle oynama annenin babanın yanına dön.
 
Çocukken ailemiz çok mu dövdü sizi. Bu adama neden katlanıyorsunuz seven insan incitmez ki siz şiddetin her türlüsünü çekiyorsunuz gerek var mı? Meslek sahibisinizde kurtulun bu caniden
El üstünde tutulan cocukluk yasadim hep tam aksine..
 
Back
X