Cok korkuyorum:(

Hep daha kotuleri dusunuyorum. Kendi kendimi teskin ediyorum. Sonucta savas ortamina gitmiyorum Allaha sukur param olacak vs ama kar etmiyor.

Evet benim gibi yurtdisindan gidecekler varmis. Ama ya yurt bulamazsam ya ortada kalirsam bunlar beni yipratiyor.
biraz artık ayaklarınızın üstünde durma zamanı gelmiş
siz kendinize güvenirsenz annenizde ailenizde gözü arkada kalmaz üzülmez böyle düşün
ve kendine gelsu korkaklıktan vazgec
bende aynı senin gibi ilk defa ucaga binip istanbula gittim aynı yasta hemde iş için 3 günlügüne egitime gittim
otelde kaldım hemde hayatımda ilk defa yalnız ucaga binip istanbula gittim cok eglenceli ve farklı oldu
kaldım geldim ve hep gitmek istedim iyti geliyor yaa bu tür degişiklkler:cool::KK59::rapci:
azcık rahatla kalacagın yeri ayarldımmı sorun yok kocaman kızsın
gözünü dört ac uyanık ol cantana dikkat et saftirik olma stajına yönel etrafı tanı oranın sosyete pazarlarına git azcık gez alısveriş yap kesfet
ne güzel bir sehir tanımıs ögrenmiş olursun
yediklerine dikkat et uyu dinlen yeni arkadaslarla sohbet et güzelce git gel
 
Babam da ayni boyle dusunuyor. Bir haftada alisirsin diyor ama annemle ben iste. Bir de cevrem surekli uzulmem gerektigini empoze ediyor sanki. Vah vah nasil dayanacaksiniz uzulursunuz falan. Insallah alisirim

Yaşamınızın sonuna dek sürekli ailenizin yanında olamayabilirsiniz. Biraz o bağımlılıktan kurtulmanız, ayrı olmaya alışmanız da size iyi gelecek. Bence hiç üzülmeyin. Bunu fırsat olarak görün, İstanbul'da yapabileceğiniz pek çok şey var, geldiğiniz yerde olmayan.
 
Merhabalar

Buraya yazip icimi dökmek istiyorum. Mart ayinda istanbula geliyorum staj icin. Kabus gibi. Koskoca sehirde alti ay ben napicam. Aklima geldikce agliyorum. Zaman geldi catti yakinda 24 yildir ayrilmadigim evden ayrilicam ve koskoca sehirde tek basima kalicam.

Herkes gidiyor bir sekilde ama ben cok utangac hep korunarak buyutulmus biriyim. Nasil tek basina yasanir bilmiyorum. Yurtta nasil kalirim, aksam evde degil yabanci bir yerde nasil uyunur hic bilmiyorum. Ki daha yurt bile bulamadim. Ayrica kalacagim semtte pek guvenli degilmis.

Cok sacma sapan yazdim belki de ama kafam da aynen bu yazi gibi karman corman. Hersey cok kotu olacak geri donerim diye korkuyorum. Iptal etme gibi bir sansim da yok. Bu arada girmem gereken sinavlarim teslim etmem gereken projelerim.hepsi beni bekliyor. Bense kafama yorgani cekip aglamak istiyorum sadece. Kafamda milyonlarca soru var. Nasil kalacak yer bulucam kimlerle karsilasicam zaman nasil gececek burdan nasil ucaga binip annemden ayrilicam ? Soru cok yanit yok.

Nasil gececek zaman? Ne yapicam ben?
hayatainin en guzel zamanlari olacak. kabugundan siyrilacaksin yava yavas. Yeni yerler goreceksin. Yeni insanlar taniyacaksin.
 
kusura bakmayın ama sürekli annenizin küçük çocuğu olarak kalamazsınız.
 
Back
X