Sevgili arkadaşım, hayat öyle şeyler yaşatabiliyor ki, insanlar "ben 20 yıllık kocamı meğer hiç tanımıyormuşum" diyebiliyorlar, 4 yıldır az çok tanımışlığınıza güvenmeyin.
Ve bir insanı en iyi nasıl tanırsınız biliyor musunuz, böyle beklenmedik durumlarda verdikleri tepkileri gözlemleyerek. Çünkü âni ve sıradışı durumlarda düşünmeden, kafamızda kurmadan, tamamen içimizden geldiğimiz gibi davranırız. Sizin başınıza gelen bu talihsiz olayda da erkek arkadaşınız anlayıp dinlemeye gerek görmeden sizden soğumuş, çünkü duyduklarının gerçek olup olmadığını kafasında belki sorgulamaya bile gerek görmeden inanmış, demek ki onun da 4 yıldır tanıdığı kız arkadaşı, onun kafasındaki iğrenç düşüncelere göre duyduklarını yapabilecek bir insanmış. Demek ki size bu gözle bakmış. Siz birkaç haddini bilmez şerefsiz için huzurunuzu bozmuyorsunuz ama erkek arkadaşınız birkaç haddini bilmez şerefsize inanıp ilişkinizi ayrılık noktasına getirebiliyor. Sizin sevginize saygı duyuyorum, ama karşınızdaki kişinin bunu hak etmediği apaçık ortada. İstediği kadar sonradan çark etsin, rengini çoktan belli etti, görüp görmemek size kalmış. Ve emin olun huzurunuz daha çoook bozulacak, çünkü üçüncü kişilerin ağzından neler çıkacağına bağlı.
Sevilme, destek görme, sahiplenilme arzularınız çok insani, ama bakın hayatınızın belki de en zor, en mutsuz gecesinde size sadece köstek olabildi. Sizin zaten masum olduğunuz ortaya çıktıktan sonra size inansa ne olur, inanmasa ne olur...
Belki bana kızmaya devam edeceksiniz ama inanın samimiyetinize inandığım için, gerçekten bir abla iyi niyetiyle yazıyorum bunları.
----
Artık yazmayın dediğinizi bu mesajımdan sonra gördüm. Haklısınızdır. Çok mutlu olursunuz inşallah.