cok mutsuzum

Bence arkadasin derdi kocasinin ilgisizligi kotu davranmasi yardim.etmemesi.degil
 
Benim sorunum cocuklarimla degil kocamla.. esimin cocuklar konusunda yardim etmemesi degil.. bana karsi olan tavri keske yorumlari okuyup da nasil olduguma karar verseydiniz
 
Tesekkur ederim arkadasim.. onceden daha kolay atlatiyordum bu sureci cunki tek derdim tek sorumlulugum esimdi.. simdi o kadar mucadele icinde o kadar ugras icinde bide onunla ugrasmak zor geliyor cok zor geliyor..
 
Tesekkur ederim arkadasim.. onceden daha kolay atlatiyordum bu sureci cunki tek derdim tek sorumlulugum esimdi.. simdi o kadar mucadele icinde o kadar ugras icinde bide onunla ugrasmak zor geliyor cok zor geliyor..

rica ederim, keşke bir faydam dokunsa...
çok iyi anlıyorum sizi, genelde kadın olarak evliliğin sorumluluğunu erkeklerden daha önce ve daha istekli sırtlıyoruz, o hengame içinde de erkeğin bencil ya da bireysel davranışı, hangi açıdan olursa olsun kırıcı oluyor...
psikolojik desteğe başladığınızda göreceksiniz tükenmişliğiniz azalacak tekrar güç kazanacaksınız. ondan sonrasında da eşiniz de üzerine düşen değişimi gerçekleştirmeli, gerçekleştirmiyorsa kendi bileceği iş tabi ki...
 
Bebişlern tadını çıkarsana.. En fazla 3 yıl snra rahatlıcan böyle düşün. Bide çockları bahane etmeyin biriyle eşinz diğeryle siz ilgilenrsinz dışarı çıkınca.
 


Kusura bakmayın evet ben konuyu çok yanlış anlamışım... Bu erkek milleti baba oldu mu g.tü kalkıyor sanırım... Kısasa kısas yapmayın ama şu anda haklıyken kendinizi haksız konuma düşürmeyin. Hem ne demek sizi saymıyor falan kusura bakmasın herşeyden önce iki meleğinin annesisiniz iki cihanda da elinize bakacak.
 
sogukluk girmis aslinda.halledilir bir problem
 
Çocuk istediğiniz uzun bir süre ve şuan çok yeni olan bir bebekli hayat.
Eşinizin de sizinde bu tür inişler yaşamanız çok normal.

Siz biraz kendinize çeki düzen verin onunla konuşun o da sizi anlamaya çalışsın.
Göreceksiniz zaman içerisinde yeniden canlanacak hayatınız.
Hele o bebekleriniz bir yürümeye konuşmaya başlasın, eşinizde feraha erer sizde. Bu yüzden birbirinizi daha çok görmeye başlarsınız duygusal olarak.
Sabah işe giderken bir mektup koyun cebine, ona olan sevginizi anlatan, şuan ki duygusal boşluğunuzu anlamasını sağlayacak bir mektup.
Yılmayın hemen.
Hemen hemen her evlilik böyle travmalar yaşar.
 
Canım ,Eşim çocukları için ölde ölür yazmışsın yanı yardımcı oluyor sanırım,sen sana olan ilgisizliğinden şikayet etmiş .Benim Eşim hem bana ilgisiz hem oğlumaydı,babam ölmeden önce sürekli babamdaydım ,nedenmi? Eşimin Oğluma tahamülü yoktu.Düşün ağlardım sinirimden bunalırdım evin içinde ve birgün ağlıyorum,Eşim dediki git içerde ağla oğlanın yanında ağlama.Arkadaşımında ikizleri var destekte alıyor kaynana vs,ama hep derdiki bana ,inan iki çocuk büyütüyorum ama ikisi bir emin etmez bile,emin oğlum olur bu arada.Üzülürdü halime kimsem yok,arada yalnız kalmak istiyorsun ama destek kimseden yok düşün.Ne olur ayrılmak kelimesi bile kötü,bak inan iki üç seneye herşey düzelir,çocukların birlikte oynamanın keyfine varıcaklar, sen daha rahat olacaksın, Benim oğlum hem hiperaktif hem yalnız çocuktu,kimse onunla oynamak bile istemez di.Ağlardım yavrum
 
Yaa gercekten cok tatli birisinizz.. biz 4 kardesiz 2 ablam 1 abim var bir ablam evli degil.. sanki evlenip cocuk sahibi olmamasinin nedeni benmisim gibi davraniyo neden boylesin neden mutsuzsun sen sorunlusun.. ne guzel iki kizin var.. kocan gozunun icine bakiyor.. sorunlarimi hep gormezden geliyor.. neymis bu gidisle akil hastanesine yatmam gerekicekmis.. obur ablam kendi capinda bizimle hic alakasi yok abim desen oyle annemde oyle bir goruyorki beni hayatım dort dortluk ben simarik davraniyomusum gibi.. birinin beni anlamasina o kadar cok ihtiyacim vardiki.. hepiniz iyiki varsiniz cok tesekkur ederim gercekten..
 
Cok uzuldum canim.. ama ben ilk defa savasmiyorum bu adamla evliligimizin ilk zamanlari tam bir kabustu.. bende o zamanlar cok cahildim.. ama oyle boyle bu zamanlara getirdim bi kaynvalidem vardi bi telefonuyla bizi birbirimize katardi.. ben artik bu adamla savasmak istemiyorum.. tam hersey duzene girdi derken yine ayni seyler yoruldum.. ama obur arkadaslarin dedigi gibi psikolojik destek alicam ona ramen ayni olursa benim artik yapacak biseyim kalmiyor...
 
Sağol canım, ben annem babam ayrıldığında 3 yaşındaydım, iki kardeşiz ve babam bakamadı bize yuvaya verdi mecbur, yani babaanne anneanne amca hala Fasa fiso,kimseden fayda olmaz,Benim yaşadığımı yaşamasın oğlum,benim içinde hâlâ ukdedir.İnan ailece bir yerlere gidenlere gıbda ile bakarım,torunlar çocuklar ne güzel,ama ben Oğlumla yaşıyorum içimde kalanları, eşimde düzeldi allaha şükür.Geçen arkadaşım doğum yaptı ,hastaneye gittim doğumu bekledim,sezeryan oldu,amaaa halimi bir görün,hıçkıra hıçkıra ağlıyorum, herkes pervane annesi görümcesi,ablaları ,kaynanası, inan kıskandım imrendim,ve bu hiç geçmeyecek bende ,ne zaman birini görsem ailesi manevi destek oluyor , koşturuyor yardımcı yardımcı oluyor,hep ağlıyacağım geçmiyecak yani.Yine allahıma şükürler olsun
 
Son düzenleme:
2015 nisandami dogum yaptin ucuzleri tekrar mi hamilesiin nnn
 

Ayy teşekkür ederiim
Boşverin ya bence aile bireylerinin birbirleri ile ilgili otomatik kabulleri var bu yüzden aile içi yorumların çoğunlukla objektif olmadığını düşünüyorum
Ben de size teşekkür etmek isterim bu forumda bazen yazdıklarınızı okuyup bir cevap vermeye tenezzül etmeyenler varken sizi içtenlikle teşekkür ediyorsunuz
İnşallah herşey istediğinizden daha güzel olur
 
Üzülmeyin nolur
İnşallah kendi büyük güzel ailenizle gün geçtikçe çoğalarak artarsınız ve özlemini çektiğiniz aile ortamının en güzelini siz kurarsınız. Güçlü kadınların üstesinden gelemeyeceği şey yoktur inanıyorum size
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…