Artık içime atarak boğazıma düğümlenen bir çok şeyi hiç tanimtanımadığım kişilerle paylaşmak istedim..Çunki artık daha çok ozlemeye başlıyorum.
Sebepsiz bir sekilde çocuk sahibi olamıyorum.Allahtan başka hicbir seye inanamıyorum artık.sahip olamadığım minicik elli mis gibi ceñnet kokan kokuykokuyu özlüyorum.Neden diyorum Allahım sonra kaderim diyip susuyorum.
Şu hayatta her şeyin sebebi yokmu ölümün bile bununda olmalı diye düşünüyorum icim sızlıyor yüreğim sizliyor ve çok özlüyorum.. .
Bu aralar benimde psikolojim bozuldu.
Ya sabır diyip nasip diyip bekliycez,
Benim yine sebeplerim var,
Senin içinse vakti var demekki hayırlı zamanda gelir inşallah
Özlemek için sahip olup kaybetmek gerekir. Hiç sahip olmadığınız bir şeyi özlemeniz mantıklı değil.
Konuya gelince kaç yaşındasınız ki bu kadar umutsuzlukla dolusunuz ve de her şeye inancınızı kaybettiniz?çocugunuz henüz olmadı diye de ilahi sistemi sorgulamak, hatta şimdiye kadar inandığınız yaratıcıyı sorgulayacak duruma gelmek de hiç sağlıklı değil.önce psikolojinize odaklanmalısınız
Özlemek için sahip olup kaybetmek gerekir. Hiç sahip olmadığınız bir şeyi özlemeniz mantıklı değil.
Konuya gelince kaç yaşındasınız ki bu kadar umutsuzlukla dolusunuz ve de her şeye inancınızı kaybettiniz?çocugunuz henüz olmadı diye de ilahi sistemi sorgulamak, hatta şimdiye kadar inandığınız yaratıcıyı sorgulayacak duruma gelmek de hiç sağlıklı değil.önce psikolojinize odaklanmalısınız
Neden illa ozlemek için sahip olunması gereksin ki bakın özlüyorum ışte...
Kişi her zaman aynı ruh halinde olamıyor insanız hepimiz istiyoruz yeri geldiğinde kiskaniyoruz da herkez aynı şeyleri yaşamıyor