mart 2011, bir çocukla tanıştım. yollar, mesafeler bizi bi araya getirmedi ta ki mayıs ayına kadar. o benim için yurtdısındaki işini bırakıp tr ye döndü, başladık, mutluyduk nişanlandık. şimdi 5 aydır nişanlıyım ama gerek kültür farklılığından gerekse dünya görüşlerimizden dolayı ağlamadığım gün yok. o başlarda çok kıskançtı çok karışşıyordu artık beni üzmemek için kendini tutup karışmıyo hiç bir şeyime, ama ben bir tülü mutlu olamıyorum. ailesi farklı onun dini olarak hayata bakışı farklı. ama onu kaybetmekte istemiyorum. off çok zor kızlar, artık hastalıklar çıkmaya başladı bende. onu çok seviyorum ama ilerde aşk bitince geriye ne kalacak diyorum, yani sevdik kavuştuk ya sonra? sizden görüşlerinizi bekliyorum nolur bana akıl, fikir ve öneri verin