Ahh ablanı çok iyi anladım şu anda.. aynı durum bendede var ben evli değilim tabii 8 yıllık falan ama 2 yıllık bi ilişkimde 2 kez oldu bu durum ilkinde çok kızmıştım ama tekrar etceğini düşünmedim güvendim uyardım sadece ikincisinde ondan tiksindim ayrılmak istedim buyüzden ablanı çok iyi anladım şimdi

insan düşünüyor tabi binbir tane şey diyosunki ya
bu adam beni seviyo olsa başka kadınlara neden bakar?
ben ona yetiyo olsam neden bakar?
beni güzel buluyo olsa zaten neden açıp bakar ?
herşeyden cok birde kadının kendine güveninide alıp götürüyo bu durum

biz buyüzden aylarca kavga ettik yani bana ettği iltifatları burnundan getirdim saolayım her seferinde kafasına kaktım..kendime güvensizlik yüzündn psikolojk sorunlar bile yaşadım 1 2 ay.. yani durum ayrılınıcak bi durum değil ama ablanın hissettiklerini hissederek söylüyorum olayın siniriyle kızgınlığıyla bi hata yapmasın birde çocuğu varmış ne güzel :) erkekleri anlamak mümkün değil zaten.. tepki koyup erkek kısmına ne kdr üzüldümüz gösterilmeli bu durumun ilerleyip saçmalamaması için kontrol elde tutulmalı sonuçta belkide onlarında isteyerek yaptığı şeyler değildir (istemese hoşuna gitmese bakmaz ama dimi? ) diye düşünmeyip bi hastalık olarak görmek ve göz altında tutmak daha doğru güvensizlikte yapmamak gerek tbii bilmiyorum sanırım işimiz zor :)